Cumartesi gününün tamamını neredeyse yatarak getirmiştim.Dün antrenmandan sonra eve geldiğimde yemek dahi yemeden uyumuştum.Aylarca idmanlara katılmamanın acısını çekiyordum.Her yerim ağrıyordu.
Özellikle de boynum.
Nasıl bana böyle yaklaşabilirdi?Daha geçen güne kadar ondan uzak durmamı söylememiş miydi?
Sorunu neydi anlayamıyordum.Hem benden ayrılıyordu hem de hala sevgilimmiş gibi davranıyordu.Aklımı karıştırmaktan başka yaptığı hiçbir şey yoktu.
Gökdeniz tam bir şerefsizdi.
Zil çaldığında yataktan yavaşça kalktım.Saate baktığımda 19.15'di.Annemin gelmesine biraz daha vardı ve o zili kullanmaz anahtarla girerdi.
Ayağa kalkınca iyice gözümün önüne gelen saçlarımı bileğimdeki tokayla topladım.Bir ara anneme söylemeliydim ve saçımı kesmeliydi.Çok uzamışlardı.
Kapının önüne geldiğimde kapı deliğinden baktığımda kimseyi göremedim.
Yavaşça kapıyı açtığımda en son beklediğim kişiyi gördüm.Ne işi vardı burada?
"Ne istiyorsun?"
"Sana da merhaba Aybars."
"Gökdeniz ne istiyorsun söyle ve git."
Bazen gerçekten bipolar olduğunu falan düşünüyordum.Bir günü bir gününü tutmuyordu adamın.
"Dışarısı da baya soğukmuş."
Hala dalga geçer gibi konuşmaya devam ettiğinde kapıyı suratına kapattım.Ya da kapatmaya çalıştım.Ayağını kapının arasına koymuştu.
"Ya napıyorsun?Bıraksana."
Benim çırpınışlarım arasından başka bir ses daha duyuldu.
"Çocuklar napıyorsunuz?"
Annem bahçe kapısından içeri girmiş bize bakıyordu.Zaten bir bu eksikti.Kapıyı tamamen açtığımda Gökdeniz anneme döndü.
"Aa Gökdeniz sen misin?Uzun zamandır görmüyordum seni?"
Annem yanımıza geldiğinde hala kapının önünde dikiliyorduk.
"Merhaba Suna teyze."
"Pekala.Neden hala kapının önünde dikiliyoruz Aybars?"
Evet.Neden dikiliyorduk?Bu saçma ortam da neydi?
Yavaşça kenara çekilip içeri girmelerine izin verdim.Onlar salona doğru ilerlerken ben de arkalarından öylece bakıyordum.Bu adamın hiç mi gücenmesi yoktu?
İçeri girdiğimde annem Gökdeniz'le konuşuyordu.
"Bir ara sen ve Aybars'ın küstüğünü falan düşünmüştüm.Çok yakındınız.Neden gelmiyordun uzun süredir?"
Maalesef ki tanışıyorlardı.Hem de baya iyi anlaşıyorlardı.Çünkü herifte şeytan tüyü vardı.İşine geldiğinde anlaşamayacağı kimse yoktu.
"Bir süredir burada değildim.Yeni döndüm."
"Gerçekten mi?Aybars'a sorduğumda bana hiçbir şey söylemedi.Gerçi o da aylardır pek iyi sayılmazdı."
"Anne."
Sesimdeki uyarı anlamış olacak ki annem ayağa kalktı.
"Aç mısınız?Kesin açsınızdır.Hemen bir şeyler hazırlayacağım.Aybars,Gökdeniz'i alıp odana çık."
"Hayır.O da gidec-"
"Evet çok açım Suna teyze."
Şokla açılan ağzımla ona döndüğümde anneme bakıyordu.Annem odadan çıkarken söylediklerini bir kez daha tekrar etti.
"Aybars hadi."
Salondan çıkıp odama doğru yürümeye başladığında peşimden geldiğini hissedebiliyordum.
En azından ne istiyorsa söyleyebilir ve gidebilirdi.Annemin yanında ona bir şey de söyleyemiyordum.
Odama girdiğimde ona döndüm.
"Ne istiyorsun?Söyle ve git."
Bana bakmak yerine odamı inceliyordu.Yemin ederim dayanamayacak suratına bir tane geçirecektim.Belki de annem olmasa çoktan yapardım.
"Odan hala aynı.Hiçbir şeyin yerini değiştirmemişsin."
"Değişiklik yapmayı sevmem,senin aksine."
Yatağıma doğru yürümeye başladı.
"Rüya kapanını attın mı?"
"Sen öyle yapmadın mı?"
Bana cevap vermeyip sırt çantasını çıkarıp içinden bir şey çıkarttı.
"Bunu vermeye gelmiştim.Geçen gün soyunma odasında unuttun."
Ceketimi bana uzattığında almadım.
"Cidden mi?Gökdeniz ne saçmalıyorsun sen?Neden benim yaptığım gibi okulda vermedin?Sadece bunun için buraya geldiğini mi söylüyorsun?Sen,senin için hiçbir çıkarı olmayan bir şey için kıçını bile kaldırmazsın."
Sinirle ona doğru yaklaşmıştım.
"Senden ne gibi bir çıkarım olabilir?"
"İşte bunu da sen söyleyeceksin?"
Ceketi yatağımın üstüne bırakıp çantasını tekrar sırtına taktı.
"Pazartesi okula gelme."
Sonunda neden geldiğini söyleyecekti işte.O da böyle biriydi.
"Oldu.Başka bir istediğiniz?"
"Aybars gelmiyorsun."
"Bir sebep belirt.Bana da mantıklı gelirse belki düşünebilirim."
O da bana doğru bir adım attığında nefesimi tuttum.Bu kadar yakınımdayken kokusunu bile almak istemiyordum.İradesiz salağın tekiydin.
"Eğer hala bana biraz olsun güveniyorsan Aybars gelmezsin."
Sonra da odadan çıkıp gitti.En son kapıdan çıkarken anneme birkaç şey söylediğini duydum.
Öncelikle dün bölüm yayımlayamadığım için özür dilerim.
Bu bölüm de kısa oldu.Ancak bugün bir bölüm daha yayımlamaya çalışacağım.
💙
