"Ne zaman gelirler?"
Sorduğum soruyla Gökdeniz saatine baktı.
"Okul bitti.Gelirler şimdi."
Oturduğum yatağımdan kalkıp penceremin önüne doğru yürüdüm.Birkaç saat önce Emir'e mesaj atmıştım.Okul çıkışında Oğuz ile birlikte bizim eve gelmesini söylemiştim.Neden böyle bir şey yaptığını merak ediyordum.
"Biliyorsun Emir senin iyiliğini düşünüyor sadece.Sana asla yalan söylemez."
"Biliyorum.Zaten sorun bu değil.Hayatımda güvendiğim insanlar teker teker gidiyor.Babam,sen şimdi de Emir'in gitmesinden korkuyorum."
Oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi.Elimi tuttuğunda ona döndüm.
"Seni bırakmadım.Asla bırakmam.Bana güvenmediğini biliyorum.Bana güven diyerek tekrar güvenini kazanamam.Bu yüzden davranışlarımla bunu kanıtlayacağım."
Elimi ellerinin arasından çekip konuştum.
"Şu çocuk,konuştun mu onunla?"
Bu konuyu hiç konuşmak istemesem de öğrenmek zorundaydım.
"Konuştum.Bir daha bizimle uğraşmayacak."
"Bundan nasıl emin olabilirsin?"
"Onu tehdit ettim.Kendimle."
Ne demek istiyordu?Bakışlarımdan anlamadığımı düşünmüş olmalıydı ki açıklama yaptı.
"Sana söyledim.Saplantılı biri.Bana aşık falan değil.Ona yaptığı bu şeyler yüzünden tekrar psikolojik destek alması gerektiğini söyledim.Tekrar hastaneye yatmak istemediği için kabul etmek zorunda kaldı."
Kafamı sallayıp ondan uzaklaştım.Gerçekten artık hiçbir şeyle uğraşmak istemiyordum.Ne olurdu sanki sakin bir hayatım olsaydı?
Çalan kapı ziliyle odamdan çıktım.Gelmişlerdi.Kapıyı açtığımda ikisi de endişeli bir şekilde bana bakıyordu.Sonra bakışları arkamdan gelen Gökdeniz'e kaydı.
"Siz manyak mısınız?!"
Oğuz'un bağırışıyla irkildim.
"Oğuz sakin ol."
"Sakin falan olamam.Nasıl bize haber haber vermeden böyle bir şey yaparsınız?"
"Siz bana her şeyi anlatıyor musunuz sanki?"
"Ne?"
Oğuz ve Emir birbirlerine şaşkınlıkla bakarken Oğuz'un da haberi olduğunu anladım.
"Sen bari söyleseydin keşke bana Oğuz.Böyle bir şeyi nasıl benden saklarsınız?"
İkisi de ne yapacaklarını bilmez bir şekilde bana bakarken niye bu kadar şaşırdıklarını düşünüyordum.Önünde sonunda öğreneceğimi bilmiyorlar mıydı?
"Gökdeniz anlattı her şeyi."
"Gökdeniz mi anlattı?Gökdeniz bir şeyi de bilme lan.Allah bilir sen o gün bizi öpüşürken de görmüşsün-"
"Ne?"
Bu sefer şaşırma sırası Gökdeniz ve bana geçmişti.Ne demek öpüşürken?
"Aybars bak biz söyleyecektik sana ama zaten söylenecek bir şey yok ki."
Oğuz ne hakkında olduğunu bilmediğim bir şekilde kendini savunuyordu.
"Yok mu?"
Oğuz Emir'e döndüğünde bu sefer onunla konuşmaya başladı.
