199 Letters (Translation)

Hoofdstuk 4

"Meneer Styles." De dokter riep Harry.

Harry liep naar de man toe, z'n kaken verstrakten, en probeerde z'n tranen terug te houden.

"We hebben echt alles geprobeerd en.. We hebben hem niet kunnen redden. Het spijt ons heel erg."

Harry staarde naar de dokter, een vreselijke pijnscheut verliet z'n borst. Z'n handen vielen naast z'n zij, en hij nam een diepe hap adem. Hij haalde een hand over z'n gezicht, en z'n hele lichaam trilde.

"Hij- hij kan niet dood zijn, jullie kunnen hem redden. Dat is jullie werk." Schreeuwde Harry.

"We hebben het echt geprobeerd, z'n hart hield vol, maar de ophanging was niet het enige dat hem heeft vermoord."

Harry snikte luid.

"W-Waarom? W-Wat heeft hem vermoord?!"

"Wij denken zelf dat hij ook een drug cocktail heeft genomen."

Harry had op dat moment het allerlaagste punt bereikt.

"H-Hij heeft een overdosis genomen?" Snikte hij.

"Ja."

Liam was erbij komen staan in de tussentijd.

"Dus, H-Hij is dood?" Harry trilde.

"Het spijt me erg met jullie verlies."

Liam kon het niet aan. Hij draaide zich om en liep naar Zayn en Niall. Hij kon niet praten, hij schudde alleen maar z'n hoofd, en de twee anderen wisten gelijk wat hij bedoelde. Niall snikte luid, terwijl Zayn z'n hoofd schudde, terwijl de bekende pijnscheuten weer door heel z'n lichaam heen gingen.

"Het is allemaal Harry's schuld." Mompelde Zayn.

"Zayn, het is nu niet de tijd om mensen de schuld te geven." Zei Liam, terwijl z'n hele lichaam trilde.

Niall kon niks zeggen, hij keek alleen maar maar Harry. Harry schreeuwde en liep uiteindelijk weg. Niall rende achter Harry aan en pakte z'n schouders.

"Waar ga je heen?" Vroeg Niall.

"Ik kan hier niet Zijn, ik kan dit niet aan. Ik ga terug naar huis."

Harry moest weg. Hij kon het niet om te huilen omdat hij zojuist z'n beste vriend had verloren, hij kon z'n vrienden ook niet meer aanzien. Het enige wat hij WILDE doen was het boek lezen met de brieven die Louis hem geschreven had.

"Harry je kan niet weg. We hebben je nodig." Smeekte Niall.

"Ik ben in m'n kamer." Harry veegde z'n tranen weg en liep weg, en liet Niall met de twee andere jongens achter.

Harry pakte de zaklantaarn die hij bij de boom had laten liggen, en liep zo snel mogelijk bij het park vandaan als maar kon. Toen hij uiteindelijk de bekende muren zag van wat hij z'n huis moest noemen, liep hij langzaam de trap op, en liep z'n kamer in. Harry kroop in bed, en pakte het boek in z'n handen. Hij bracht het zware boek naar z'n neus, en rook de geur. Hij rook de sterke lucht van leer, en hij rook ook nog een beetje van Louis' aftershave. Hij haalde een hand door z'n haar, terwijl z'n andere hand het boek stevig vast pakte. Hij slikte even en deed toen het boek open. Hij hapte naar adem toen hij Louis' z'n handschrift zag. Hij beet op z'n onderlip, en begon met lezen van de eerste brief die Louis ooit had geschreven.

Lieve Harry,

Dit is m'n allereerste brief zoals je kan zien, en ik weet niet echt wat ik moet schrijven, of zeggen, en ik ben er best wel zeker van dat je dit niet gaat lezen, want ik ga dit natuurlijk verstoppen. Gisteravond had ik het idee, om een dagboek bij te houden waarin ik dingen tegen je kan zeggen, want de laatste tijd, wil ik je wat dingen zeggen. Dus, hier gaat ie dan.. Vandaag was je niet jezelf. Je was zo stil, alsof je wat wil verbergen. Ik ben echt bezorgd om je. Heeft management je te pakken gehad?

Ik hou van je Harry..

Louis Xx

PS: sorry dat dit zo kort was, ik weet niet wat ik moet schrijven..

Harry zuchtte en herinnerde zich waarom hij zo afstandelijk deed, omdat hij het feit probeerde te verbergen dat hij een vriendin had; Caroline. Hij wish dat Louis hem had gevraagd maar één brief per dag te lezen, maar hij bleef doorlezen. Hij begon aan de tweede brief.

Lieve Harry,

Ik had het kunnen weten. Ik had het kunnen weten waarom je zo afstandelijk deed. Vandaag vroeg je ons om even bijeen te komen, en vertelde ons dus dat je eindelijk iemand had ontmoet, je vertelde ons dat je een vriendin had. Ik wist niet wat ik moest zeggen, m'n hart doet letterlijk pijn. Maar wat me gewoon kilde vanbinnen, was wanneer je de deur opendeed en ze binnenkwam. Je had haar aan ons voorgesteld als "Caroline" en mijn god. Ze is fucking prachtig. Prachtig. Bruin haar, en haar ogen.. Ik ben niet jaloers.. Of wel? Ik ben zo verward met deze situatie. Ik vind je leuk, of tenminste, dat denk ik. Ik kan er niet aan denken om jou met een meisje samen te zien. Het gaat me pijn doen, omdat het me nu al pijn doet.

Doei,

Louis xx

Harry voelde z'n eigen hart nog meer pijn doen, toen hij de bladzijde omsloeg.

Lieve Harry,

Ik was nooit van plan om te doen wat ik zojuist heb gedaan. Ik voel me vreselijk. Voor het eerst, heb ik je haar zien zoenen, en ik voelde me gewoon misselijk. Het is op het moment middernacht, en ik hoor je vanaf jouw kamer mijn god weet ik wat doen met haar. Ik heb zojuist overgegeven. Ik wilde stoppen, maar het kon gewoon niet. Voor het eerst heb ik expres overgegeven en het deed letterlijk zeer, maar het hielp een beetje, denk ik.

Ik beloof het nooit meer te doen, beloofd.

Louis xx

Tranen rolden over Harry's wangen en vielen op de bladzijde. Hij had hem laten overgeven, en diep vanbinnen had hij zo'n gevoel dat dat niet de enige keer was. Louis had hem en Caroline gehoord. Harry was zo boos op zichzelf, waarom was hij zo stom, natuurlijk had Louis het kunnen horen. Hij draaide de bladzijde weer om.

Lieve Harry,

Ik voel me zo schuldig over het overgeven van gisteravond, ik doe het echt nooit meer, beloofd. Morgen gaan we naar de studio, alle puntjes op de I zetten, en dan komt ons album uit in twee weken, en dan de tour in drie weken. Ik weet zeker dat jij en Caroline dan stil komen te staan. Vandaag, ik was zo verrast toen ik wakker werd, was Caroline al weg, en had je pannenkoeken voor me gebakken. Ik was zo dankbaar. Ik was echt vreselijk blij. Ik was heel verrast toen je de hele dag met mij doorbracht, films kijken. Het was een geweldige dag, en jij maakte m'n dag geweldig.

Lots of love

Louis xx

Harry glimlachte toen hij het had gelezen. Hij had Louis blij gemaakt met het doorbrengen van de dag met hem. Hij herinnert zich die dag alsof het gisteren was. Samen gezellig op de bank zitten. Louis was met Harry's haar aan het spelen en Harry moest maar lachen om Louis z'n grappen. Dat was de dag dat Harry erachter kwam dat hij iets voelde voor Harry, maar meer als broers. Harry wist dat Louis van hem hield als een broer. Dat was wat hem altijd stopte.