TEHLİKELİ GÜZEL(tamamlandı)

Özel bölüm 6

Herkese iyi akşamlar :)Sizlere Beril'in nasıl 'avcı' lakabını aldığına dair bir bölüm atıyorum.Böyle bir bölüm beklediğinizi düşünmüyorum.Umarım hayal kırıklığı olmaz.Sadece bunları yazmak istiyordum ve sonuç bu oldu.İnşallah beğenirsiniz...

YAZAR'DAN

Küçük kız anne ve babasını dinleyerek çok uzaklaşmamaya çalışıyordu.Ama ağabeyi ve onun peşinden ayrılmayan pis çocuk Emir ortalarda görünmediğinden istemsiz yeşil çimleri hızlıca adımlıyordu.

Henüz 7 yaşında olmasına rağmen fazlasıyla akıllıydı.O yüzden onları bulabilirdi.Adımları önce yavaşladı sonrada durdu.Yaz ayında olduklarından ailesi onlara ait arsadaki yazlıklarına gelmişti.Babası ve annesi misafirleri için hazırlık yaparken o yalnızlığa dayanamamış ve ağabeyini aramaya çıkmıştı.Annesi biricik ağabeyinin bok Emirle olduğunu söyleyince sinirle bahçelerine bağlı ağaçlık alana yönelmişti.Evet boku kendisi eklemişti annesi duysa ona kızardı ama pembe dudakları sinirle birbirine bastırmış gözleri kısılı ortalığa bakan afacan umursamıyordu.Ağabeyi onundu ama hep o sarı çocuk ondan çalıyordu.

Çok uzaklaşmak istemiyordu ikilemde kalmıştı çünkü arkasından uzaklaşmamasını söylenen babasını onaylamıştı.Onlarda normalde küçük kızın sözlerini dinleyeceğini bildiklerinden uzatmamışlardı.Ayrıca biliyordu ki bu koca alanı babası izliyordu.Gözleri çok iyi gördüğünden onu hep bulurdu.

Omuzlarına gelen kahverengi saçlarını kulağının arkasına attı ve tereddüt içinde beyaz elbisesinin eteklerini tutarak ilerlemeye başladı.Yeşil çimler uzun olduğundan çıplak bacaklarını gıdıklıyordu.Bastığı yerlerdeki otlar küser gibi boyunları bükük ardında kalırken birden bire küçük afacan mutlulukla güldü.Hatta buldum der gibi iki kez yerinde zıpladı.

Eğer boynu bükük çimleri takip ederse ağabeyini bulabilirdi.Bastığı yerleri ve koca alanı daha detaylı incelemeye başlarken minik bedenine rağmen fazlasıyla hassas çalışan duyuları çoktan bir ipucu yakalamış ve diğerlerine göre daha kısa görünen otlara doğru yönelmişti.Ses çıkarmamaya çalışıyordu.Eğer onları bulursa kötü bir şey yapıyor olurlarsa babasına söyleyecekti.

Böylelikle geçen sefer ona çiş yaparken ayakta durması gerektiği yalanını söyledikleri için intikam da alabilirdi.İntikamın ne olduğunu çok iyi biliyordu çünkü ağabeyi ve Emir'i izlerken büyümek bazı anlaşılması güç konuları ona uygulamalı anlatıyordu.

Gözlerini kısa bir an yumdu ve ağabeyini buradan geçerken hayal etti.Ağaçlar sıklaşmıştı.Her yer birbirinin aynıydı.Buraya belli bir yere gitmek için gelmiş olamazlardı.O yüzden tamamen iç güdüsel sağ tarafa yöneldi.Ağabeyi de Emir de hem salak hem de sağlaktı. Adım atarken yüksek ihtimal sağa yönelmişlerdi.Kapattığı gözlerini çoktan açmış yavaş adımlarla ilerlerken burnuna yeşilliğin değilde parfüm kokusu gelmeye başlamıştı.Babası gibi kokuyordu.Kesin ağabeyi yine babişinin kokusunu gizlice almıştı.Hedefine yaklaştığı için gülümsedi.Evden çok uzaktaydı.Daha fazla gidemeyecekti.Eğer onları bulamasaydı.

Yere bakıyor,havayı kokluyor,sesleri dinliyordu.Son bir iz olmalıydı.Yada onlar artık karşısına çıkmalılardı.Bu düşüncedeyken seslerini duydu.Hızlı ama sessizce arkası dönük iki oğlanı görene kadar adımladı.Kısa ve zayıf olduğundan kocaman bir ağaç gövdesi onu fazlasıyla saklamıştı.

Küçük kızdan habersiz ergenliğe yeni giren 12 yaşındaki iki çocuk telaş içindeydi.Önlerinde derin bir çukur açmaya çalışırken birbirlerine çıkışmadan da edemiyorlardı.

"Hepsi senin yüzünden Emir!"

"Ben ne yaptım ya! Bu kadar korkak olmasaydın sende!"

"Korkak mı?Arkamdan yaklaşınca kendimi savunma pozisyonu aldım ben!"Burak mavi gözlerini kocaman açmıştı.