Nagising ako nang may humahagod sa buhok ko. Nang imulat ko ang mga mata ko, bumungad sa akin ang mukha ni Marc. Naniningkit ang mata nito at magulo pa ang buhok. Kakagising lang din nito.
"Nagising ba kita? Sorry", he said.
"Hindi ah. Good Morning", I greeted with a smile.
"Ang cute mo pala ngumiti tuwing bagong gising, I'm looking forward na makita yan araw-araw", he whispered.
"May sinasabi ka ba Marc?", pagmamaang-maangan ko.
"Nothing. I said, Good Morning din", he said at ngumiti rin.
"Btw, tinulugan mo ako kanina. Sabi mo, kantahan kita. Tapos tinulugan mo naman ako", I hissed.
"Kahit na nakatulog ako sa kalagitnaan ng kanta, napakinggan ko parin naman yung kabuoan", he said.
"What do you mean?", I asked. He raised his phone at ipinakita ang record sa phone nya. He played the record at... Yun ang kanta ko sa kanya kanina.
"Argh! You planned all of this. Nakakainis ka. Ayoko ng nagrerecord ng boses ko", I scolded at pinaghahampas sya. Todo iwas naman si Marc hanggang sa bumukas ang pinto.
"Agang-aga, naglalandian kayo. Malelate na kayo kapag hindi pa kayo naghanda. Btw, kumain na ba ang bagong lovers?", Samantha said. Argh! Eto na naman sya. Lovers? Sino? Kami ni Marc? Ohh! No way! Never!
"Lovers?!", sabay naming sambit ni Marc.
"Oh! May nangyare ba at sabay na kayong magsalita ngayon? They say na kapag nag kiss ang dalawang tao, ganyan ang nangyayare. Don't tell na nag kiss ka-", I cut the words of Samantha. Argh. Ano ba kasing iniisip nito? We're not lovers at mas lalong hindi kami nag kiss. I hate her dirty mind.
"Tumigil ka nga Samantha. Mauna ka nang gumamit ng cr. Ihahatid ko lang si Marc sa baba. Tulog pa naman ang mga nasa dorm dahil alas singko palang. Madilim pa sa labas kaya hindi nila mahahalatang may lalaki", I said at umiling ito.
"No! Ako na ang maghahatid kay Adrien. Magstay ka na dito. Maghanda ka na at lagyan mo na ng ointment spray yang paa mo. Babalik din ako agad"", sabi ni Samantha at agad na hinila si Marc palabas.
"Bye Maris. See you later", he said.
"Bye", I said as I wave my goodbye.
Nang makaalis na sila ay sinubukan kong tumayo. Naglakad ako ng dahan dahan dahil medyo masakit parin ang paa ko. Paika-ika akong naglakad papunta sa closet ko at kinuha ang towel ko at dumeretso na sa cr.
******************************
Lumabas na ako ng cr dahil tapos na akong maligo at magbihis. Kahit na inaantok pa ako ay inayos ko na ang gamit ko. Nadatnan ko rin si Samantha na nakahiga sa kama nya at numanakaw ng idlip.
"Hey SamSam? Are you okay? Tapos na ako gumamit ng cr, go and fix yourself. Mag aagahan pa tayo", I said at tumayo na ito. Naglakad sya patungo sa closet nya at kinuha ang towel at ang uniform nya. Halatang inaantok pa ito dahil tamad na tamad ang paglakad nya. Hindi sya ganun eh.
"I'm fine. Inaantok lang talaga ako", sambit nya sabay hikab.
"Magkakaenergy ka rin mamaya kapag nag agahan na tayo", I said at saka ito ngumiti. Pumasok na rin sya sa cr... Nang makapasok ito sa cr ay agad namang nagvibrate ang cellphone ko sa tabi ko. May nagtext and that is from Marc.
'Hey! Good Morning. Sabay tayo mag almusal. Pede ba? I'll meet you at the canteen. See you:)'
I'm fine with his idea pero paano na si Samantha? I mean, ano na naman ang sasabihin nan. Tinanong ko ito kung pwede.
"Samantha? Nagtext si Adrien. Sabay daw tayo mag almusal mamaya. Pede daw ba??", I said aloud para marinig nya ito hanggang sa loob ng cr.
YOU ARE READING
Still Not Enough (On-going:>)
Teen FictionA story of a girl who started to hate her life because of her own problems... Si Aldreah Maris, isang tipikal na babae na makakaranas ng mga problema na hihila sa pag asa nya na mabuhay at pipilit sa kanya upang naisin nyang tapusin ang buhay nya. ...
