12.Bölüm(Uzaktan seviyorum)

963 53 26
                                    

Sevmek her zaman yaklaşmak değildir. Bazen Uzaktan seversin ÇOK UZAKTAN...
Yazardan....
Ouzou bir karar vermeliydi. Ve en doğru olanını yaptı.
-Tekrar buluşabilme dileğiyle...

Dedi ve alnına bir öpücük kondurdu. Sonra arkasına bile bakmadan çıkışa doğru hızlı adımlarla yürüdü.
-Ouzou!!!
Diyen Reika üzgündü..
-Neden böyle olmak zorunda.. ne zaman iyi olacaklar?
Kota yanına geldi omzunu okşadı ve..
-Bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var. O da birbirlerini deli gibi sevdikleri.
(...)

Erika gözünü Araladığında yanında kimseyi bulamadı. Doğrulmaya çalıştı. Fakat yanındaki ses onu engelledi.
-Lütfen efendim kalmayın ciddi bir Ameliyat geçirdiniz.
Olduğu yerde durdu. Sonra kapı açılış sesleri. Ve tepesinde beliren 5 güzel dost. Erika yüzüne bir gülümseme kondurdu ve konuşmaya çalıştı.
-Ah başımın belaları.

Dedi. Hepsi güldü... Reika eğildi ve
-İyi olmana çok sevindim. Bir an önce kalkıp bizimle koşuşturacaksın...

(Akşam vakti)
Ryuuji Furya'nın ağzından
Bizimkiler hava almak için dışarı çıkmıştı. Bende Erika nın yanına gittim. Kapıyı açtım ve..
-İzin var mı?
-Tabiki var o nasıl soru...

Koltuğa geçip oturdum.
-Nasılsın?
-Bilmem biraz başım ağrıyor sadece.
-Hemşireyi çağırayım mı?
-Yok gerek yok iyiyim.
-Pekiala..

Konuşamıyorum kendimi suçlu hissediyorum.
-Ryuuji..
Bir anlık dalgınlık la yerimde sıçradım ve..
-Efendim.
-Kendini suçlama.
-Neden bahsediyorsun?
-Deni tanıyorum Ryuuji kendini suçluyorsun.
-Ne yapayım Erika hepsi bizim yüzümüzden hatta benim. Israr etmemeliydim. Bencilce davrandım. Seni düşünmedim. Ouzou yu düşündüm sadece.. özür dilerim ben..(Gözünden bir damla yaş akar)
-(Erika o damlayı siler)Hey ben olsam bende öyle yapardım tamam mı? Artık kendini harap etme.

Yüzümü sildim ona gülümseyince o da bana gülümsedi.
-Ryuuji..
-Evet?
-Ouzou buradaydı değil mi?
-Şey... Evet.... Sen... Sen nereden biliyorsun?
-Duydum... Her şeyi duydum. Her kelimeyi ama uyanamadım.
-Gerçekten mi?

Yazardan...
(1hafta sonra)
Erika anne ve babasını gelmemeleri için zor ikna etmişti. Bunda Reika nın da payı büyüktü. Araba ile Reika nın evine ulaştıklarında Erika Tagi ve Ryuuji ye tutunuyordu. Eve girdiklerinde oturdular. Ryuuji Erika nın her şeyi duyduğunu biliyordu ve bunu kimseye soylememişlerdi.
-Kane sende kendini harap ettin. Hem ailevi sıkıntıların varken.
-Lütfen Erika senden önemli mi?
Diyip göz kırptı.
-Peki şimdi ne olacak?
Auto bin sorusu ile ortam gerilmişti. Takımı ikiye ayıran bir mesele vardı. Kane anlayamamıştı elbette. O yüzden susmayı tercih etti.
Auto kendini suçlu hissedercesine:
-Pekiala sormadım farzedelim. Yarın akşam bir kutlamaya ne dersiniz?
-Ne kutlaması?(Kota)
-Erika için bir kutlama(Auto)
-İyi düşündün Auto.(Ryuuji)
-Çunku ben..(Auto)
-Hıh egoist zibidi.(Kota)
-Ne dedin?(Auto)
-(Herkes) ahahahahah.
-Tamam çocuklar yeter bu kadar. Hey ben harika bir yer biliyorum kutlama için...(Tagi)
-Neresiymiş?(Erika)
-Olmaz söylemem sürprizi kaçar (Tagi)
-Of ya...

Kota çalan telefon la birlikte zipladi.
-Ohoo böyle ise biz bunu hiç aramayalim.(Auto)
-Hı hı çok komik...

Kota telefonun ekranına baktı ve bi an panikledi. Erikaya baktı. Erika şüphelenmişti.
-Neler oluyor Kota?
-Hiç annem arıyor da hemen dönerim.
Dedi ve üst kata çıktı.

-Alo...
-Alo Kota son durum için aradım o nasıl?
-O iyi merak etme. Keyfi gayet yerinde.
-Oh çok şükür. Ona iyi bakın.
-Merak etme kardeşim. Buradayız biz sende kendine dikkat et lütfen.
-Tamam görüşürüz.
-Hoşçakal.

Kota telefonu kapatıp bizimkilerin yanına döndü.

-Ben sanırım biraz uyuyacağım.
-Bende lavaboya gidecektim gel seni çıkarayım yukarı..(Ryuuji)
-Hadi ama ben beynimden ameliyat oldum bacaklarımdan değil.
-İtiraz kabul etmiyoruz.(Ryuuji)

Onun koluna girdi ve yukarı çıkardı.
-Kimseye söylemedin değil mi?
-Hayır Erika söylemedim.
-Sizi duyuyordum uyanmak istedim ama uyanamdım. Yapamadım Ryuuji. Zoruma gitti. Vazgeçtim kendimden. Sonra bir şey oldu. Yaşamama sebep olan o dokunuş. Kendimi buldum.

Ağlamaya başlar.
-Ryuuji ben dayanamıyorum. Ne yapacağım. Ne olacak bilmiyorum. Yoruldum bu yükü taşımaktan. Yıkılışım başladı.

-Atlatacaksın. Tamam mı. Şimdi dinlen ve o göz yaşlarını sil. Sadece bu akşamı düşün. Olacak güzel şeyleri...

Erika odasına girip uyuduğunda Ryuuji aşşağı indi ve bizimkilerin konuşmasına katıldı.
-Eee tagi ayarlayacağın yer neresiymiş?(Kota)
-Şey aslında...
-Yoksa Erika nın doğum gününü kutladığımız yer mi?(Reika)
-Yoksa Havuzbaşı mı?(Auto)
-Arkadaşlar aklımda bir yer yok.
-Ne?(Hepsi)
-Nasıl yok neden öyle söyledin peki?(Auto)
-Bilmiyorum ağzımdan çıkı verdi.
-İnanilmazsin Tagi..(Ryuuji)

-Hey ben kime soracağımızı biliyorum.(Ryuuji)
-Kime?(Hepsi)

(Meraklanın hi hi hi)

(Akşam)
Bizimkiler Erika nın gözünü kapattılar ve sürprize götürdüler.
Erika nın gözlerini açtığında Erika çok mutlu olmuştu.
En sevdikleri parkta halı sahanın içinde taç kısmında büyük bir masa vardı. Işıklandırmalar ve iştah açıcı yemekler ile çok güzeldi. Erika çok beğenmişti.
-Duramadınız değil mi burdan uzakta?
-Ahahahaha duramadık(Hepsi)

Oturup bir güzel karınlarını doyurdular. Yerken gülüp eğleniyorlardı. Çok mutlulardı.
-Bu arada Kane nerede?(Erika)
-Gelemeyeceğini söyledi ailevi imiş.(Tagi)
-Hey çocuklar yemekler bittiyse kim bir maça var?(Reika)
-Bu da soru mu canım varız tabiki(Tagi)

Herkes sahaya koştuğu sırada kota ve Ryuuji bir şeyler içiyordu.
-Gelmiyor musunuz?(Auto)
-Siz ısının biraz geliyoruz.(Ryuuji)

Ryuuji tepeye baktı ve el salladı.
-Kota bak!
İkisi de baktılar ve Ouzou yu gördüler orada. Üzerinde kırmızı beyaz bir gömlek ve siyah pantolonu her zamanki gibi dağınık saçları....
Ryuuji nın telefonu çaldı hoparlöre verdi sesi ve konuştular.
-Sen olmasan bunca hazırlığı yapamazdık sağol kardeşim.(Kota)
-Siz mutlu olun bana yeter.
Dedi ve kapattı telefonu. Sonrada gözden kayboldu.

Ya da bizimkiler öyle zannettiler. Ouzou bütün gece boyunca izledi hepsini. Onlar mutlu olduğuna göre o da olabilirdi değil mi? Yanlarına gitmeyi ne kadar istese de gidemezdi. Erikayı izledi saatlerce. Danslarını oyunlarını yemeklerini. Ouzou Erikayı iyi tanıyor değil mi?

Sana senin için dokunamıyorum.. Senin için yaklaşamıyorum. Aynı havayı soluyamıyorum. Gözlerinin içine bakamıyor, Seni koruyamıyorum. Sadece uzaktan gideriyorum hasretini.... Senin için seni artık uzaktan seviyorum...

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizi seviyorum...😘

TOZLU AŞKWhere stories live. Discover now