TOZLU AŞK

48.Bölüm(Kanat değişikliği)

Yazardan...

Kumar, zevk para işi olabilir. Aynı zamanda tehlikeli... Kumar kural tanımayan tek oyun olabilir. Her şey mümkün. Bekleyiş ve sabır anahtarı olsa da şans da çabası... Mucize diye bir şey yok. Kumar'a göre mucize yaşanan her bir gün.

-AUTO!!!

Auto ve Ryuuji bir anda başlarını sağa çevirdi. Ve donup kaldılar.

Kota ordaydı ve Reika'da arkasında. şok olmuş bir biçimde bakarken Kota yaklaşıp aralarına girdi... Auto'ya döndü.

-Bunu yapma!

-Olanları bilmiyorsun.

-Duydum herbir kelimesini. Bunu açıklayacaksınız ama önce ona vurmayı kes.

Auto derin bir nefes aldı. Kapüşonunu başına çekti ve ellerini cebine soktu.

-Açıklayacak bir şey yok.

Dedi. Yavaşça ordan ayrılırken:

-Sana dönme demiştim. Ve sen burdasın. Hoşgörülü olmamı bekleme. Şimdi kaç ama mutlaka yakalayacağım.

Auto hicbir şey demeden ordan ayrıldı.
Kota Ryuuji'ye döndü...

-Ryuuji? Doğru mu?

-Kota... Benden... Bir şey soylememi bekleme... Auto'dan da. Ne duyduğunu bilmiyorum. Ama duyduklarını derhal unut...

Ryuuji gidecekken Kota gitmesine izin vermedi.

-Hayır üstü örtülü kalamaz bu neler oluyor!

-ÇEKİL ŞURDAN KOTA! İYİLİĞİN İÇİN ÇEKİL ŞURDAN!

Kota şaşkınca ellerini indirmişti Ryuuji de gitmişti. Kota şok içerisinde donmuş kalmıştı. Sinirleri tepesine çıkmıştı adeta. Her an patlayabilir bir bomba gibiydi.
-Gidelim...

Dedi Reika birden. Reika'ya yetişti ve yürümeye başladılar.

...

Erika bahçede otururken bir anda üstüne örtülen mont ile dalgınlığı son bulmuştu.

-Hey daha fazla durman anlamsız. Hepimiz endişeleniyoruz.

-Ben bilmiyorum Kane... Bu olanlar beni çok üzüyor takımı böyle görmek de.

-Beni güldürme... Auto bunu bilerek yapacak birisi değil tamam mı?

-Onu bizden daha iyi tanıdığını mı söyleyeceksin? Asıl sen beni güldürme.

-Haklısın bak onunla daha çok zaman geçirmiş olan sizlersiniz. Ama onu ettiği bencillik kadar siz de etmiyor musunuz???

-...

-O bir şekilde buraya geldiyse... Ona kucaklarınızı neden açıp elinden tutmuyorsunuz?

-Neden tutalım?

-Auto sizin dostunuz değil mi?

....

Evet başka bir söze gerek var mıydı? Dostluk üzerine söylenecek bir söz var mıydı boş kelimeler den başka... Yoktu. Dostluk sözde değil kalpte değil miydi ki? Kalplerin birlikte atması, acı günde yanında olmak değil miydi? Affetmek... Affetmek değil miydi?

Erika başını sallayıp ayağa kalkarken Kane'in uzatılan elini tuttu ve kalktı. Birlikte ise takım binasına girdiler.

-Teşekkürler...(Ouzou)
(...)

Akşam olmuştu. Yarınki antrenman için takımın derdi dinlenmek olmalıydı ki şu işe de bakın hiç bitmeyenler arasındaki en hafif dert bu kalırdı.