Luna |SeKai|

31. Bölüm

[Digital Daggers - Alone Tonight]

Jongin çenesini yasladığı dizlerinin acımasını yok sayarak okulun bahçesinde arkadaşları ile beraber oturmuş etrafına bakıyordu. Hafif esen rüzgarın dağıttığı saçları umurunda bile olmazken uzakta olsa da belli olan iki figürü göz hapsine almış kaşları çatık bir şekilde izliyordu. Ne çenesinin acıttığı dizleri, sıkmaktan ağrıyan dişleri, rüzgarın dağıttığı saçları...Hiçbir şey umurunda değildi şuan. Tek umursadığı sadece birkaç hafta önce yanında gülüp duran ve saçlarını karıştıran en yakın arkadaşı aynı zamanda ilk aşkı ve yanında gezip duran çocuktan başkası değildi.

Ilık ılık esen rüzgar çimlerin kokusunu etrafa dağıtırken Jongin gözlerini kapatıp gözünün sulanmaması için sıktı. Zordu...Gerçekten. Yıllardır yanında olan insanın bir anda başkası ile yakınlaşması ve kendisi ile yapması gereken şeyleri yapması Jongin'in kalbi için çok acımasızdı. Hissettiği acı en yakını yüzünden tüm vücudunu ele geçirirken tek yapabildiği derince solumak ve son zamanlar düzensiz atan kalbini yola getirmekti.

"Jongin?" Chanyeol'un seslenişine karşın Jongin kapalı gözlerini açmadı. Öylece durmaya ve rüzgarın cılız bir şekilde vücuduna dokunuşunu hissetmeye devam etti. Esen rüzgarın yumuşak dokunuşu t-shirtünden içeri girerken sıcak teninin üzerindeki tüyler irkilmişti. Jongin seviyordu bu hissi. Özgür olduğunu hissetmek ona iyi geliyordu oysa özgür değildi. Kalbi çoktan köle haline gelmişti ama herkes özgürlüğü hak etmez miydi? O zaman Jongin de kalbini bu delice acı veren aşktan, Sehun'dan kurtaracaktı.

Yıllardır olduğu yerde acı içinde kıvranan kalbine üzülmüştü Jongin. Sahibinin haberdar bile olmadığı bu sevgiyi hak etmiyordu kimse.

"Jongin? Hadi sınıfa gidelim." Jinhwan Jongin'in omzuna elini koyup pat patladı ve ardından elini uzatıp Jongin'in yerden kalkmasına yardım etti.

Jongin Jinhwan'dan destek alarak ayağa kalktığında gözlerini son kez etrafta gezdirdi ve kendilerine giderek yaklaşan gönül yakan ikiliyi gördü. Sehun kendisine gülümserken Jongin mimiklerini oynatmamak adına büyük bir çaba gösterdi kendi içerisinde.

"Hadi gidelim." Diye mırıldandı arkadaşlarına ve üşümüş ellerini cebine sokarak okulun girişine doğru yürümeye başladılar. Tüm grup biraz ileride duran Sehun'a bakmadan Jongin'in yanında ilerlerken Jongin için üzülmeden edemediler. Arkalarında ise gülümsemesinin yerine düşmüş bir surat ifadesi alan Sehun'u bırakmışlardı.

Bölümler kısaca çünkü bu kitabı tamamen texting olarak yazmak istiyordum ama karakterlerin duyguları ve olayların ciddiyetini bu şekilde anlatmak daha iyi oluyor benim için. Okuyan herkese teşekkür ederim ❤️ Luna'yı çokça sevin