My Handsome Coach {J.J.K. FF DUTCH}

•7•

"Wat doen jullie in mijn studio?" We keken beide naar achter en zagen Yoongi bij de deur staan. Ik stond op en Rose ook. "S-sorry Suga... zo moeten we je noemen toch? uhm... We gaan maar weer! Annyeong!" zei ik we wouden weg gaan maar hij hield mijn pols vast. Ik draaide me om en keek hem recht in zijn ogen aan... "Yoongi... Je mag me Yoongi noemen..." zei hij tegen mij. Ik knikte naar hem en liep naar Rose toe. "We moesten maar niet daar blijven..." zei ik tegen haar. Ze knikte... We gingen maar op de grond zitten... "Oefenen?" vroeg ze aan mij. Ik knikte en pakte het blaadje erbij...

~Why you sad? I don't know anymore. Smile for me, tell me how you love me now. Look at me, even I have given up. Where you at? Love you said you'd understand. You won't take my hand, you're saying I'm not the guy that you used to love,but how can you ask-...~

"Meer passie..." hoorde ik opeens iemand zeggen. We keken allebei naar voren en zagen Yoongi voor ons staan. "Wat?" vroeg Rose aan hem. "Je moet het met passie doen... probeer het nog eens..." zei hij tegen haar. Ik keek haar aan en knikte dat ze het kan.

~You won't take my hand, you're saying I'm not the guy that you used to love,but how can you ask me that. When you were the one who ripped me apart?What do you mean no love? Was blinded by you. Is love even real I wonder? It's all fake love...~

"Veel beter..." zei hij en liep weer naar binnen in zijn studio. "OMG!!! HIJ HEEFT ME GEWOON GEHOLPEN!!!" Schreeuwde ze in mijn oor... Ik had dit helemaal niet gemist... "Blij?" vroeg ik aan haar en ze knikte echt heel snel heen en weer. Ik moest er van lachen... Ze leek heel erg op Jade... Ik keek naar mijn blaadje... en dacht na wat mijn vader aan het doen is... "Hey... ik ga even iets doen... Wacht je hier?" vroeg ik aan haar en ze knikte terwijl ze de tekst nog aan het lezen was. Ik liep om het hoekje en pakte mijn telefoon erbij. Ik tikte mijn vaders nummer in en ging hem maar bellen... Hij nam op...

"Appa-..." zei ik maar hoorde opeens geschreeuw... "Hoe durf je zo tegen mij te praten! Jij bent degene die weg gaat van huis en nooit meer terug komt! Jij moest eigenlijk voor onze lieve dochter zorgen! Jij moest eigenlijk een voorbeeld geven aan haar! Maar wat jij alleen doet is weg gaan van huis en nooit meer terug komen! Je ben echt een-!.." ik hing snel op... Tranen vielen al snel op mijn wangen... Ik viel langzamerhand op de grond... en wist niet meer wat ik moest doen... Ik keek naar mijn telefoon... En... Was... echt heel... boos... en verdrietig... "Gaat het goed?" vroeg iemand opeens. Ik keek langzaam naar rechts... en zag Jin daar staan... "Jin..." zei ik...

Hij kwam naar me toe en ging op zijn knieën zitten. "Wat is er? Waarom huil je?" vroeg hij aan mij. Ik keek naar mij telefoon... en wist niet wat ik moest zeggen tegen hem... Moet ik liegen? of moet ik de waarheid vertellen? Ik zei maar niks en huilde maar door. Ik voelde een arm om me heen en het was die van Jin. "Maak je geen zorgen... Alles komt goed..." zei hij en ging mij geruststellen. Na een paar minuten kwam Rose opeens naar mij toe. "Y/n?! Jin... Wat is er?" vroeg ze aan mij. Jin liet me los en stond weer op... "Alle members zorgen voor elkaar... eens kijken als jullie dat ook kunnen doen..." zei hij en liep weg van ons.

"Hey... Wat is er?" Vroeg ze weer aan mij. Ik veegde mijn tranen weg... En zei het maar... "Mijn vader... Hij... Hij is boos op mijn moeder... Wat heel logisch is! Maar... Nog steeds..." Ik was nog aan het snikken. Rose legde haar arm om mijn schouders heen. "Familie problemen... Ik snap het... Het is al goed... Je kan me vertrouwen okay?" Zei ze... Ik knikte naar haar... Ik stond weer op samen met haar. We liepen de hoek weer om en zagen Hun nog steeds daar staan... "Dat zou iedereen van ons ook gedaan hebben. Goed zo... Ga zo door Y/n en Rose..." Zei hij en liep weg... Heeft hij alles gehoord? Over mijn familie? Weet je boeie... Iedereen komt er toch achter...

Rose en ik gingen weer oefenen om door te gaan naar de volgende ronde... na een paar uurtjes was het tijd... Tijd om het te laten zien aan BTS want we gaan optreden... Rosé en ik zijn natuurlijk als eerste... We liepen de podium op en bogen naar de members. "Vertel. Wat gaan jullie zingen voor ons?" Vroeg Rap monster aan ons. Rose keek mij aan... Ik zag dat ze heel zenuwachtig was... Dus ging ik het maar vertellen. "Rosé en ik gaan samen Fake love zingen voor jullie..." Ik keek haar weer aan en ze knikte... Ik keek naar de jongens toe... "Okay, de podium is voor jullie..." Zei hij weer terug...

*Hier filmpje van liedje... Is heel slecht bc ik kan niet 2 stemmen in zingen... Maar heb het toch gedaan... Sorry voor slechte kwaliteit!!!!*

Ik keek naar Rose... Sommige stukjes van haar waren goed... Maar sommige ook weer niet... Op het laatste moment heeft ze wat anders gezongen... Dan dat ze moest zingen... "Rose... Je zong op het laatst de verkeerde tekst..." Zei Taehyung opeens... Ze begon te buigen naar hem en rende weg... Daar stond ik dan... Alleen... "Y/n... Jij hebt het goed gedaan. Soms moet je wel iets langzamer zingen... en de volgende keer als je door bent... Vindt ik dat je moet rappen... Maar ik weet dat je het kan..." Zei Jungkook tegen mij. Ik boog naar iedereen... En keek even Taehyung aan... "Sorry... Mag ik iets zeggen tegen Taehyung?" Iedereen knikte... En ik keek hem aan. "Wat je net deed was goed bedoeld... Dat weet ik... Maar Rose is denk ik heel gevoelig... Plus ze was echt heel zenuwachtig... Misschien moet je de volgende keer tips geven... Net als wat Jungkook deed..." Zei ik tegen hem... Ik boog naar hem... En liep naar Rose toe...

"Wacht! Y/n..." Schreeuwde Taehyung naar mij. Ik stopte met rennen en draaide me om... "Wil je alsjeblieft tegen haar zeggen dat het me spijt... En dat ik met haar wil spreken na dit?" Ik knikte naar hem en liep naar Rosé toe. "Hey... Gaat het? Ik zag dat je heel zenuwachtig was..." Zei ik tegen haar en ging naast haar zitten op de grond. Ik wist dat ze aan het huilen was... Wat Taehyung zei kwam denk ik heel hard aan... "Hij gaat mij niet kiezen... Ik was slecht..." Mijn ogen werden groot en keek haar aan. "Girl! Je bent niet slecht! Als je slecht was... Was je nooit hier... Net als mij... Je bent 1 van de beste... Je bent gewoon zenuwachtig om voor hun te zingen..." Wanneer ik dat zei knikte ze naar mij... Ik gaf haar een knuffel.

"Het komt echt goed. Na dit wilt Taehyung je spreken... Hij wil sorry zeggen... Plus nog iets..." Zei ik tegen haar. Ze veegde haar tranen weg... Ze stond weer op en liep richting de zaal alweer... Ik glimlachte en liep ergens anders toe... Ik ging zitten en keek naar mijn telefoon... Ik moet nog steeds denken over mijn vader en moeder... Ze hebben ruzie... Erge ruzie... "Hey." Ik keek naast me en zag J-hope naast me zitten. Ik glimlachte naar hem en zei ook gedag terug. "Waarom zit je hier alleen? Ga je niet bij de andere zitten?" Vroeg hij aan mij. Ik schud mij hoofd heen en weer. "Ik wil gewoon even alleen zijn..." Zei ik tegen hem. Hij knikte naar mij en bleef naast me zitten.

"Waarom ben je hier? Moet je niet naar de andere gaan?" Vroeg ik aan hem. "Nee. Taehyung is nog aan het praten met dat meisje die met jou ging zingen. Dus even pauze..." Zei hij en ik knikte naar hem. Mijn telefoon ging op eens af en ik nam op. J-hope ging goed zitten en wou het ook horen. "Hallo?" Vroeg ik aan degene. "Y/n! Je bent zo dood! Ik ga je vermoorden!" Hoorde ik mijn moeder schreeuwen... Ik hing snel op en keek voor uit... "Is alles... Okay?" Vroeg J-hope aan mij... Ik antwoordde niet... Maar tranen viel al weer snel op mijn wangen...

"Eomma..."