My Handsome Coach {J.J.K. FF DUTCH}

26

Y/N POV

Het waren uren later en ik had een filmpje gestuurd naar Taehyung van het liedje. Ik was eigenlijk helemaal kapot... Maar moest nog steeds door werken. Ik liep weer terug naar mijn broer... Er waren nog wel mensen om hem heen maar niet meer zo veel. Ik stond weer voor mijn microfoon en ging zingen samen met hem. Meer mensen gaven ons geld en we speelde tot dat het leeg was op straat. 

Het was gewoon 1 uur in de nacht... En iedereen was weg. Wij gingen ook snel opruimen en liepen samen naar huis. "Heb je honger?" vroeg mijn broer aan mij. Ik schud mijn hoofd heen en weer. "We kunnen thuis eten..." zei ik maar tegen hem en liepen weer verder. Wanneer we thuis waren deden we de deur zachtjes open... Maar daar stonden onze ouders al voor de deur... "Waarom zijn jullie nu pas thuis?" vroeg mijn vader aan ons...

We waren even stil en lieten onze instrumenten zien. "We waren aan het spelen..." zei ik tegen hem. Hij knikte en liep samen met mijn moeder naar boven. "Eten staat klaar voor jullie..." zei mijn vader er achter aan. We liepen samen naar de eet kamer en zagen daar eten klaar staan. We gingen snel zitten en ging van alles pakken. "Met wie ging je praten?" Vroeg mijn broer aan mij. Ik keek hem aan en slikte mijn eten door.

"Een vriend van me... Maak je maar geen zorgen over hem... Ik moest hem alleen even helpen met iets." Zei ik ging verder eten. Hij knikte naar mij... Na het eten gingen we alles schoonmaken. "Ga je mee naar boven?" Vroeg hij aan mij. Maar ik schud mijn hoofd. "Ik blijf nog heel even hier beneden. Je kan alvast gaan" zei ik tegen hem en hij liep met zijn keyboard naar boven. Ik ging op de bank zitten en ging mijn gitaar er bij pakken.

Ik belde Taehyung op... "Hey Taehyung... Hoe gaat het nu met hun?" Vroeg ik aan hem. Hij was heel even stil... "Gaat iets beter. Door jou hebben ze klein beetje teksten geschreven!" Zei hij en ik glimlachte. Ik speelde weer wat op mijn gitaar. "Wat vind je van dat?" Vroeg ik aan hem... Maar ik hoorde dat hij zijn telefoon ging verstoppen... "Oh hey Jungkook! Wat doe jij hier?" Vroeg Taehyung aan hem...

Ik bleef luisteren want ik was heel nieuwsgierig... "Tegen wie ging je praten?" vroeg Jungkook aan Taehyung. "Tegen mezelf... Wat doe je hier?" vroeg Taehyung terug aan hem. Ik hoorde ze niet zo goed praten meer... Taehyung verstopt zijn telefoon heel goed voor Jungkook denk ik... "Ik ben aan het nadenken hoe we Y/n weer terug kunnen halen..." hoorde ik opeens Jungkook zeggen. Mijn ogen werden groot en kon het niet geloven...

"Y/n? Het gaat toch weer goed met iedereen?" vroeg Taehyung aan hem... Jungkook was stil... "Wees eerlijk... Het is hier chaotisch..." Het was voor een tijdje stil... Taehyung had dus niks te zeggen over die vraag... Maar toch ging hij het beantwoorden. "Ja... Klopt... Maar Y/n wilt niet meer terug komen... na al dat gebeuren... snap dat..." zei hij opeens tegen Jungkook... Stilte was weer aanwezig bij de twee jongens...

"Je hebt gelijk... Ze wilt nooit meer terug komen... Ik moet Yoongi denk ik weer helpen... Kom je ook?" vroeg Jungkook aan Taehyung. "Ja... Ik kom jullie zo helpen." zei Hij tegen hem en ik hoorde de deur dicht gaan. "Heb je dat gehoord?" vroeg Taehyung aan mij en dit keer was ik even stil... "Hallo? Y/n?" zei hij nog. "Oh ja... Sorry... Ja... ik heb het gehoord... Maar ik kan echt niet terug komen... Alles ligt in Rose haar handen... vertrouw haar..." zei ik en hing op... 

Ik keek naar de teksten die ik geschreven had... Het paste echt heel erg bij BTS... En ik hoop dat hun het ook verder kunnen afschrijven... Ik legde mijn gitaar maar weer weg en ging maar rustig naar boven. Mijn broer was al aan het slapen... en ik keek alleen naar het plafond... Ze hebben mij eigenlijk hard nodig... Maar Als Rose nu blij is dat de een leader is... ben ik ook blij voor haar. 

----------------------------

1 maand later....

Ik heb niks meer gehoord van Taehyung... Ik hoop dat ze natuurlijk alles af heeft... Jae-Sung en ik zijn nog steeds bezig met geld verdienen. Meer mensen komen kijken hoe wij spelen op straat... "Hey Y/n! Laten we nu gaan!" schreeuwde hij naar mij toe. Ik pakte mijn tas en liep met hem over straat. We gingen snel alles weet goed leggen. "Ben je er klaar voor?" vroeg mijn broer aan mij... en ik knikte naar hem... Hij begon met spelen...

Wanneer ik hem hoorde spelen... wist ik meteen dat hij het expres deed... 'Someone you loved...' Hij glimlachte naar mij en knikte dat ik het gewoon moest zingen. Ik keek voor uit en zag een bekende gezicht ook daar staan... Ik wist niet wat ik moest doen... zingen... of naar hem toe gaan... "I'm going under and this time I feel there's no one to save me..." Hij keek me de hele tijd aan... en mijn concentratie ging weg... Ik zong wel het liedje verder...

"And now the days bleeds... Into night fall... And you're not here to give me thought it all.. I let my guard down... And then you pull the rug... I was getting kinda used to be someone you loved..." Na dat het liedje klaar was kwam die jongen naar mij toe en trok me ergens mee... Ik keek hem de hele tijd aan... "Jimin... Wat doe je hier?" vroeg ik aan hem... Hij keek mij nu ook aan en glimlachte. 

"Ik wou je weer even zien... Gaat het goed met je?" vroeg hij aan mij en ik knikte maar naar hem. Ik ging rustig naast hem zitten... Hij zag er down uit... "Gaat het wel goed Jimin?" vroeg ik aan hem en hij schud zijn hoofd. "Ze maken te veel ruzie... En ik zag je heel vaak hier zingen... samen met die jongen." We keken samen naar mijn broer... Natuurlijk weet hij het nog niet dat hij eigenlijk mijn broer is...

"Wat voor ruzies?" vroeg ik maar aan hem... Hij keek naar zijn schoenen... "Ze schreeuwen de hele tijd naar elkaar... en ik ben er wel klaar mee..." zei hij opeens... "Zijn jullie al klaar met het nieuwe liedje?" vroeg ik er snel achter en hij schud zijn hoofd. "Nee, we zijn nog steeds niet klaar door die ruzie... Suga schreeuwt de hele tijd tegen Rose... En Jungkook schreeuwt de hele tijd tegen Suga... Dit zijn wij niet meer Y/n..." 

Jimin had gelijk... Dit zijn ze echt niet meer... Maar ik had alles gestuurd naar Taehyung... Waarom heeft hij niks gedaan met het stukje? "En Taehyung?" vroeg ik aan Jimin. "Hij is bezig met zijn dingen... Kijken of de kleding goed zijn... Hij helpt niet met de teksten..." zei hij tegen mij... Ik was best wel geschrokken eigenlijk... Want ik heb alles gestuurd... Het is ook mijn liedje eigenlijk... Maar ik gaf toestemming....

"Jimin... Ga naar Taehyung toe... En vraag of hij jullie wilt helpen met de teksten... Hij weet vast wel iets... Jullie moeten samenwerken..." zei ik tegen hem... Hij knikte naar mij... Hij pakte opeens mijn hand en ging smeken. "Alsjeblieft Y/n... Je moet ons weer helpen! Jij bent de enigste die ons nog kan helpen! Alsjeblieft..." Hij had zijn puppy ogen aan... Waar ik helemaal niet tegen kan natuurlijk! 

"Het.... spijt me Jimin... Ik kan dit niet doen... Rose moet dit zelf regelen..." Ik stond weer op en wou naar mijn broer lopen. "Zij kan niks!" hoorde ik hem opeens schreeuwen... "Zij kan helemaal niks! Zij laat ons alles doen! Ze doet helemaal niks en laat ons gewoon aan het werk!" Ik draaide me om en keek naar Jimin... Ik zag hem huilen... Hij meende echt wat hij net zei tegen mij... 

"Wij kunnen haar niet meer aan als leider van de meiden groep Y/n... Ze kan gewoon niks!" Ik wist niet wat ik moest zeggen... Ik kan niet zomaar weer terug komen naar hun toe... Jimin stond op en hield mijn polsen vast... Hij keek diep in mijn ogen en smeekte weer. "Alsjeblieft... Kom terug..." Zei hij en ik wist niet wat ik moest zeggen... Ik vind het heel zielig voor iedereen gewoon... Maar ik kan niks doen...

Ik wil ze wel helpen maar dat gaat gewoon niet... Ik wil aan mijn eigen toekomst denken... "Gebby!" Riep opeens iemand... Ik keek naar achter en zag een persoon die ik eigenlijk heel erg miste...

"Ik heb je eindelijk gevonden..."