POSSESSIVE 21: Knight Velasquez

CHAPTER 19

CHAPTER 19

IT'S BEEN more than two weeks already but SM can't make herself leave Knight's side. Pagkatapos nang mga nalaman niya tungkol dito, hindi niya magawang bumalik sa bahay niya tulad ng dapat niyang gawin at umalis sa bahay ni Knight.

Looking at him sleeping peacefully like now... she can't leave him... even just for a little while.

This man who calls himself a monster... he's far from being one.

He may have monstrous skills, cold exteriors most of the time and he may have ended countless lives and she will never justify that... but for her— he's just a fragile man on the inside.

A selfless man who treasures the people he loves more than himself.

Who wouldn't treasure and love a man like him? She must protect him at all cost. Sisiguraduhin niyang hindi siya gagawa ng makakasakit dito.

"I will stay by your side and keep you..." pabulong niyang sabi.

Hinaplos niya ang buhok nito. His blonde hair was showing again. Mukhang hindi pa ito nagkukulay ng buhok ulit.

Parang may pumiga sa puso niya habang iniisip 'yon. Kahit ang tunay na kulay ng buhok nito ay kailangan nitong itago. Pero bakit? Bakit kailangan nitong magpanggap? Bakit kailangan nitong mahirapan?

Little by little, while slowly knowing Knight and his past, she's starting to hate his father.

Hinawakan ni SM ang kamay ni Knight ng makitang kumunot ang noo nito habang natutulog at nag-umpisang dumaing na para bang nasasaktan ito. Kapagkuwan ay nag-umpisa itong magpabaling-baling habang unti-unti itong nababalot ng pawis ang buong katawan.

A nightmare. The reason why he can't sleep peacefully.

Tinuyo niya ang pawis sa noo nito saka hinalikan ito doon at mahigpit na niyakap ang kasintahan habang nakaupo siya sa tabi nito.

"Wake up, Knight." Pabulong niyang sabi pagkatapos itong halikan sa nuo, "Wake up for me, baby."

Hindi niya pinakawalan sa pagkakayakap ang binata hanggang sa tumigil ang pagdaing nito at paggalaw ng katawan.

And then he saw tears streaming down his face as he opens his eyes and looked at her.

"You're here..." he whispered before his face broken into a happy smile, "thank God."

Tinuyo niya ang luha sa pisngi nito. "I'm not going anywhere. Nandito lang ako."

"Pero babalik ka na sa bahay mo mamaya 'di ba?" He looks like in pain. "Hindi na kita makakasamang matulog at hindi na kita magigisnan sa umaga. I'll miss those moments with you."

"I'll miss those too," ngumiti siya, "how about I stay for a couple more days?" Hindi rin naman niya kayang umalis.

Biglang nagliwanag ang mukha ni Knight at mahigpit siyang niyakap. "I'll love that!"

Natawa siya saka niyakap na rin ito. "By the way, gusto mo bang sumama sa 'kin?"

Pinakawalan siya ni Knight sa pagkakayakap. "Sumama saan?"

"Sa condo ni Eli. Bibisitahin ko siya mamaya." Hinaplos niya ang pisngi ng binata. "Sumama ka sa 'kin para makita mo siya. You can use me as your reason to see her."

Gratitude fills Knight's face. "That'll be nice. Thank you."

Hinalikan niya ito sa pisngi. "Anything for my Lord."

Mahinang natawa si Knight saka sinakop ng mga labi nito ang mga labi niya na kaagad naman niyang tinugon at iniyakap ang mga braso sa leeg ng kasintahan.