Küçük Hırsız Domuzcuklar Ve Wattpad

1.7K 147 63
                                    

Can sıkıntısı, moral bozukluğu ve depresyon bunlar mükemmel bir  Can yaratmak için gerekli olan malzemeler, ancak ben Can yanlışlıkla bu karışımın içine bir malzeme daha ekledim, Wattpad ve böylelikle Turkotaku oluştu. Ultra süper boş yapma yeteneklerimi kullanarak ben, yaşamımı psikopat mafyalara ve kötü çocuklara karşı savaşmaya adadım. Bir birinden çetin geçen 3 sene ve onlarca yazılıp silinmiş eleştiri yazısından sonra insanlarda bir şeyler değişmeye başladı artık kötü çocuklar kimsenin dikkatini çekmiyordu, mafya babası üvey abiler artık kız kardeşlerini rahat bırakmış ve kötücül yer altı işlerine geri dönmüşlerdi. Böyle bir dönemde ben artık ne yapabilirdim ki? Işık olmadan gölge var olabilir miydi? kötü çocuklar olmasa iyilerin kıymetini kim bilirdi ki?.  İşte tamda böyle oldu sonunda baş düşmanını kaybeden bir süper kahraman olarak ortada kalmıştım. Batman yoksa Joker olmaya ne gerek vardı?, her süper kahramanı yapacağı gibi benimde vazgeçme zamanım gelmişti ve arkama bile bakmadan kendimi nemli yarasa mağarasına attım ve ortalığın sakinleşmesini bekledim. 


Tabii işler planladığım gibi gitmedi ve yokluğumda eski düşmanlarım birer birer ortadan kaybolurken yerine yeni canavarlar türemeye başladı. İlk önce fenomenler saldırdı bu çorak topraklara, ne kadar sömürürsek o kadarı kardır diye.

Ardından hayalet yazarlar çıktı ortaya, sadece ismi olan ama ne yazdığı hakkında kimsenin bir fikri olmayan. Daha sonra belki kız düşer umuduyla 45 yaş üstü dayılar ve bütün hayal gücü ikişer cümlelik erotik hikayelerden ibaret 12-13 yaşında ufaklıklar bastı.

 İşte beklediğim an gelmişti artık, İnsanlar yavaş yavaş buradan uzaklaşmaya başlamışken tekrar geri dönebilir ve kemik kitleye yönelik bir şeyler yazabilirdim. Fakat o da ne ufukta yeni bir kaos bulutu var. "Korecan olmayı tek bir diziye yada bir gruba bağlamış shipleyiciler. Bununla ben bile savaşamazdım.  "

Her zaman ki gibi kendini tekrar eden döngülerimden birisi içerisinde yazacak yeni şeyler düşünürken, kardeşimden gelen bir bilgi ile "bu kadarı da olamaz " dedim ve tekrar Wattpad'in puslu yüzeyine adım atmaya karar verdim. Astronot kaskımı kafama geçirdim ve benim için büyük sizler için küçük bu adımı atıp wattpad'e yazar olarak geri döndüm fakat o da ne kız kardeşim haklıymış artık Wattpad jeton ile hikaye satıyormuş ve yıllar önce benim gibi yazmaktan zevk alan insanların emekleri ile geldiği şu noktada kendi çıkarları doğrultusunda faaliyetler göstermekte ve bunu yazarlara yardım kılıfı altında göstermekte. İlk kurulduğundan beri ücretsiz kitap, ücretsiz dağıtım mottosuyla ilerleyen sistem ilk önce reklamlar okurları sömürmeye başlamış daha sonra ise ücretli içeriklerle okuyucular arasında sınıf farkı yaratmaya başlamıştır. Şu anda Türkiyeye tam olarak gelmese  bile yakında gelecek olan bu uygulamanın sonucunda daha yazar olmanın y sinden bile anlamayan yazarların kitapları bir rant kapısı olarak gözükecek ve onlar gibi onlarca insan tekrar buraya doluşup sırf para ve popülarite uğruna burayı batırmaya devam edecek. Şimdi bana diyebilirsiniz sana ne oluyor? Sen kimsin? anlatayım.

Ben PEK'i yazmaya başladığımda, 14 15  yaşında ergenliğe bile yeni girmiş veledin tekiydim, Lise hayatı boyunca okumaktan ve  çalışmaktan nefret eden yanlış bir bölümde sürünen notları yerlerde sürünen geceleri sabahlara kadar yıldızları izleyen s...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben PEK'i yazmaya başladığımda, 14 15  yaşında ergenliğe bile yeni girmiş veledin tekiydim, Lise hayatı boyunca okumaktan ve  çalışmaktan nefret eden yanlış bir bölümde sürünen notları yerlerde sürünen geceleri sabahlara kadar yıldızları izleyen sabahları ise okulda uyuyan biriydim. Bu dönemlerde tek zevk aldığım şey olan yazma eylemeni bile gizli gizli yapıyordum çünkü siktiğimin yerinde insanların zeka değerlendirme algısı sadece matematik netlerim üzerinden hesaplanıyordu. Kimse yazdıklarımı önemsemiyordu. Fakat burada bir şeyler yazabiliyordum. Birilerine sunabiliyordum. Zamanla onlarca hikaye yazdım, Bir sürü fan kurgusu yazdım. Korku hikayeleri yazdım, bilim kurgu hikayeleri, fantastik hikaye denemeleri yazdım. sadece yazdım. O kadar çok yazdım ki sonunda yapmak istediğim tek şeyin bu olduğunu anladım ve sonunda zaman beni şu anki halime getirdi. Saçma sapan bilgileri hayatımdan çıkardım ve yıllarca dönüştürülmeye çalıştığım insandan uzaklaştım. Güzel sanatlar fakültesine gittim Sinema eğitimi almaya başladım, Bölüm içinde senaryo ve görüntü üzerine ağırlıklı eğitim almaya başladım, Lise hayatım boyunca eğer 50 geçme notuysa 50,05 ile sınıfı geçen ben 4lü sistemde 3,50 ortalama yapar oldum.  Yaptıklarımla insanları etkilemeye ve taktir almaya başladım hepsini şu siktiğimin yerinde yazmaya başladığım ve daha sonradan yazdıklarımı edebiyat öğretmenime göstermem sonrasında elde ettim. benim için bu kadar önemli olan bir yerin sürekli olarak boka battığını görmek gerçekten beni derinden parçalıyor. Aslında ben yıllar boyunca Wattpad'in belli kitleleri ile dalga geçerken aslında gerçek düşmanın Wattpad olduğunu bile fark edememişim, Sürekli olarak kendini ve kitlesini yok etmeye çalışan bir site için artık ben ne yapabilirim ki? "Hail Wattpad". Şimdi düşünüyorum da eğer Wattpad eskiden de böyle bir yer olsaydı ve herkes para kazanmak için buraya gelip prim dolu çalışmalarını paylaşsaydı. Şu anda ben bu gün ne yapıyor olacaktım. Eminim ne ben burada yazıyor olurdum nede çoğunuz buralarda bir şey okuyor.

Şu anda kendime bakıyorum hayatı boyunca yanlış kararlar vermiş ve bunun cezasını arada bir çeken yirmi birin de genç bir senarist'i olarak artık mizah duygum değişti, okuma alışkanlıklarım değişti, yazım tarzım değişti artık P.E.K gibi bir şey yazamayacağımı biliyorum. Bunu zaten zamanla kaybettiğim okuyucularıma bakarak da görüyorum. Belkide bunun sebebi benim umursamazlığım ile alakalıda olabilir, üç ayda bir bölüm yazıp sonra kayboluyordum. Şu anda bile aşırı üşengeç ve çabuk fikirleri değişen biriyim. Tekrardan buraya dönüp özellikle P.E.K üzerine bir şeyler yazabileceğimi sanmıyorum belki arada nortalji olsun diye kafamda kileri yazarım diyorum sonra vazgeçiyorum, Sebebini bilmiyorum bile arada diyorum belki yeni i bir hikaye yazarım ama mizah olmaz çünkü mizah yapamayacak kadar yorgunum. 

Bilmiyorum belki son okuyucum da burayı terk edene kadar böyle saçmalamaya devam etmeliyim yada yeni bir sayfa açıp bir şeyler karalamalı ve bu sefer sonuna kadar devam etmeliyim. 

Piçliğin El KitabıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin