MY EVIL HUSBAND By: Kharren Nuqui

My Evil Husband 28

 

  Tahimik Lang si Sofia Mula pa Kanina ng Kausapin siya ni Lucas, Ang Binata na mismo ang maghahatid sa kanya Pauwi.

   "Are you Really Okay"

  Pakli ni Lucas sa Katahimikang Bumabalot sa Kanila Habang nasa Biyahe sila.

"Don't Think too much, Hindi! Maganda Yan sa Lagay mo"

  Kinakabahan kasi siya na Ewan May Pakiramdam kase siya na may Mangyayaring Masama ngayon. napapikit siya at Masuyong Hinaplos at Dinama ang Kanyang Sinapupunan, Matutuwa kaya Ang Asawa sa Kaalamang Buntis siya.

"S-sa Palagay mo Matutuwa kaya siya"

"Yes! I'm Sure, Dapat Lang"

   Ngumiti Lang siya Kay Lucas At Pilit na pinapatatag ang Sarili sa Kung Anumang magiging reaksyon ni Lorenzo.

  Ilang Sandali lang ay Nakarating na sila sa Harapan ng Bahay nila ni Lorenzo
Mabilis na Bumaba si Lucas at Umiikot Para Pagbuksan siya

"Salamat"

"You're Always Welcome Sofia"

"Gusto mong Pumasok"

Umiling-iling Ang Binata at Ngumiti sa kanya

"Hindi! na siguro"

"Hmmm..Kung ganon Papasok na ako Sa Loob"

 
   
   Nang nakapasok na siya sa Loob ng Gate ay Doon lang niya narinig ang Tunog ng Papalayong sasakyang hudyat na nakaalis na nga si Lucas, Saka! Namang Problemadong Lumapit sa Kanya ang Isang Gwardya.

"Señorita! Kanina pa ho! kayo Pinapahanap ni Mayor, Galit na galit ho! siya"

Kinabahan siya Kaagad sa Sinabi nito.

"Sige! Kuya Berting, Ako na ang Bahala. Pasensya! narin ho! sa inyong Lahat"

Tumango ang Gwardya at Bumalik sa Kaninang Pwesto nito.Siya naman ay Pumasok na sa Loob ng Bahay, Wala si Lorenzo sa Living Room Kung Kaya't Pumanhik Nalang siya sa Kanilang Kwarto.

Bumungad sa Kanya ang Asawa na nakaupo sa Side ng Kanilang Kama, Madilim ang mga Mata nito at Nababakasan ng Matinding Galit ang Mukha. Sa Paanan nito ay may isang Maleta itong Hawak, Lalo Tuloy siyang Nakaramdam ng Takot at Pangambang Aalis na ba ito at Iiwan na siya. Pero Hindi Pwede, Paano nalang ang Batang nasa Sinapupunan niya
 

"Sinong Gusto mong Umalis sa Ating Dalawa, Mamili ka"

Umiiling siya at Nangingilid na ang mga Luha sa kanyang mga Mata.
 

"M-may nagawa ba ako, Kaya ka nagkakaganyan. Please! Sabihin mo naman sa Akin"

Napatiimbagang na inihagis nito sa Harapan niya ang sa Tingin niya ay mga Letrato, Nanginginig man ay Yumuko siya upang pulutin ang mga iyon.

"Paanong-"

Tumayo ito At Kinuha ang Maleta Kaya Mabilis siyang Lumapit dito.

"Please! Hayaan mo muna akong Magpaliwanag, Mali ang Iniisip mo"

  Galit na galit ang Asawang akmang sasampalin siya Kaya Napapikit nalang rin siya't Hinintay ang pagdapo ng mga Palad nito.

"Putangina!"

Nagmumurang Ani nito, Nagbukas siya ng mga Mata nang Wala siyang Maramdamang sakit. Hindi Siya nito sinampal

"Kailan mo pa ako Niloloko"

"H-hindi! Kita Niloloko, Wala kaming Relasyon ni Lucas"

Sa itsura nito ay parang Nagpipigil lang itong Hindi Siya Saktan, Pero Ramdam na ramdam niyang kanina pa nitong Gustong gawin iyon.

"Tangina! Ayoko Kitang Saktan Alam mo ba iyon"

Nanggigil na sambit nito

"Ginawa ko naman na Ang Lahat, Pinilit Kong Magbago Para itama ang mga Pagkakamali ko. Pero! Putangina Ano pa bang Gusto mo"

   Nataranta siya ng Kinuha nito ang Maleta at Nakahanda ng Umalis, Tumakbo siya't Niyakap ito mula sa Likod.

"I'm Begging you, P-please Don't Leave me"

Wag ngayon, Hindi Ngayon?

Tumawa itong Pagak, Maya't Maya ay Walang kahabog-habog nitong ibinato ang Maletang Hawak, Dahilan Kung Bakit nagkabasag basag ang mga Lumang Antikong kagamitan sa Kwartong iyon, Humarap ito sa kanya At matalim na Timingin sa kanya.
  

"Now! Bitch, Give me A fucking Reason to Stay "

Garagal ang Boses ni Sofia sa Harapan nito,She's too Afraid to Him Pero wala siyang Magagawa Dahil Kailangan niya ito ngayon.

"I-im Pregnant"

Nakita niyang Halos ang Pagtiim Bagang ng Asawa
Salubong narin ang kilay nito Buhat sa kanyang Sinabi.

"With Whom"

Para siyang Tinarak ng Isang Malaking Punyal Sa Kanyang Dibdib sa Naging Sagot nito.

"Kay Lucas Ba"

Gusto niya itong Sampalin Paano nito Nagagawang saktan siya, Kung Tutuusin ito ang Nag-iisang Lalake na umangkin sa Kanya.

"Ayos! Lang sana kung Sa Akin ka nalang Magalit, Pero Wag na wag mong idadamay ang Batang nasa sinapupunan ko."

   Hindi! niya makakayang pati Anak nito ay Madamay sa Galit nito sa kanya.

 

"Siguraduhin! mo lang na Akin yan"

 

  Wala siyang nagawa kundi ang Umiyak nalang sa sama ng Loob niya,Hanggang sa Lumabas nang Kwarto si Lorenzo.

Humiga siya sa Kama ng Patagilid Umiiyak Habang Hinahaplos Ang Kanyang sinapupunan,Kahit Anumang Mangyari Kailangan parin niyang Maging Malakas para sa Magiging Anak niya. Susubukan niyang Magpakatatag at Kakayanin ang Lahat ng Galit ni Lorenzo sa kanya.

"Sorry! Anak Kung pati ikaw Nadadamay ah!, Wag kang Mag-alala magiging ayos din Ang Lahat. Matatanggap ka rin ng Ama mo"

  Kausap niya sa Anak na Hindi pa man Nasisilayan ang Mundo Ay Parang Itinatakwil nang Sariling Ama nito.

 
Dahil sa Kaiiyak Ay Nakatulog na pala siya.

A/n: Ang "My Pain Reliever" ay naka Published narin po dito sa Wattpad May Iilang Chapter na akong nasimulan pero still naka Draft parin siya. Syempre! May mga Plano ako Kung Ano Ang Gagawin, Sa ngayon Kailangan ko lang na Matapos ito. Para maka-focus Ako sa Next nito 😊

Salamat!

Don't Forget to Vote and Comment 😊