Expat Huntress Series 2: Kinō, Kyō No Ai (Yesterday, Today's Love)

CHAPTER NINE

"MAMA, wala bang nai-kuwento sa'yo si Lolo tungkol kay Satomi Yamada?" tanong ni Andie sa ina habang kausap niya ito sa telepono.

"Satomi Yamada? Teka, parang narinig ko na 'yang pangalan na 'yan," sabi nito.

Saglit itong natahimik sa kabilang linya.

"Ano Ma? Naalala mo na?"

Narinig niyang pumalatak ito.

"Hindi pa rin eh. Pero teka, sino ba 'yan sinasabi mong Satomi?"

Kinuwento ni Andie sa ina ang nalaman mula sa nakaraan ng Lolo niya. Maging ito ay nagulat at hindi makapaniwala.

"Hayaan mo, subukan ko siyang usisain."

"Ma, galit pa rin ho ba si Lolo hanggang ngayon?"

Narinig niyang bumuntong-hininga ang ina.

"Ewan ko, pero nitong mga huling araw, matamlay siya. Kita mo sa mata niya na malungkot siya. Kapag ino-open ko ang topic tungkol sa'yo, umiiwas siya. Dinamdam yata ng Lolo mo ang ginawa natin pagtatago sa kanya. Ni ayaw nga kumain eh, ilang araw na. Kung kakain man, konting-konti lang, kaya ayun, laging nakahiga sa kuwarto at nanghihina," sagot nito.

Umahon ang pag-aalala sa kanyang puso para sa Lolo niya. Nang mga sandaling iyon, parang gusto na niyang umuwi. Pero bigla naman naalala ni Andie si Reiji. Simula ng maging opisyal ang relasyon nila, marami na silang plano na gawin habang naroon siya sa Japan. Kung uuwi siya, tiyak na madidismaya ito.

Isang araw na simula ng makabalik silang dalawa ni Reiji sa Tokyo mula sa Kyoto. Tiningnan niya ang larawan ng kanyang Lolo na binigay sa kanya ni Satomi. Umaasa ito na tutuparin niya ang pangako na mahahanap niya ito. Umalis siya ng Kyoto na hindi sinasabi sa Lola ni Reiji na siya ang apo ng taong hinahanap nito. Kahit si Reiji ay wala pa rin alam, naisip ni Andie na gusto muna niyang makausap ang kanyang Lolo bago ipaalam sa mga ito ang totoo.

"Anak,"

"Ma?"

"Hindi ka ba puwedeng umuwi ng mas maaga? Tatapatin na kita, nag-aalala na ako sa Lolo mo. Kaya kung magagawa mong umuwi ng maaga, please, gawin mo."

Napaisip siya. Nagtalo ang kanyang isip at puso. She wants to stay and be with Reiji pero usapan pamilya niya ito. Ayaw dumating ang oras na magkasakit ng tuluyan ang Lolo niya dahil sa sama ng loob sa kanya bago siya kumilos at may gawin.

"Sige po, magpapaalam na ako kay Imee at Reiji."

MATAPOS magpaalam sa pinsan, minabuti ni Andie na kausapin din ng araw na iyon si Reiji. Gustuhin man niyang manatili doon sa Japan ng mas matagal pa pero hindi na puwede. Kailangan siya ng Lolo niya, at iyon ang importante sa ngayon. Sinuksok niyang muli ang dalawang kamay sa bulsa ng suot niyang coat matapos sumulyap sa suot niyang wrist watch. Mag-a-alas onse na ng gabi. Siguradong wala ng customers sa restaurant ni Reiji kaya makakapag-usap sila ng maayos.

Malapit na siya sa restaurant ng mapahinto sa paglalakad matapos makita si Aiko na pumasok doon. Parang may sumipa sa dibdib niya kasunod ng malakas na kabang bumalot sa kanya. Bigla ay natakot siyang ihakbang ang mga paa. Mabilis bumalik sa isip niya ang naging pag-uusap nilang dalawa ni Aiko.

Pumikit si Andie at huminga ng malalim.

"Kailangan mo siyang makausap ngayon. Wala ka ng ibang oras para magpaalam sa kanya," sabi pa niya.