The Billionaire's Possession

Chapter 33

dedicated to villa_24

***

Days passes by quickly as it turned to weeks and into months. Kahit anong gawin ko hindi parin talaga mawala sa isip ko ang mga nangyari. Araw-araw rin ata akong binulabog ni Seve simula nung alam niya ang room ko.

Sila ang may-ari ng hotel na tinutuluyan ko. I was shocked when I found out pero parang no big deal lang naman yun sa kanila.

"Penny for your thoughts?" Andito na naman ang baliw nato.

"Alam mo ang ingay mo talaga. Isara mo nga bunganga mo."

"Kasi naman, tulala ka na naman. Kapag hindi kita binubwisit malamang umiiyak ka na naman."

Yes po. Ang galing po nilang magtagalog. They're half pinoys. Tsaka sa sinabi niyang umiiyak ako, lagi niya talaga akong nakikitang umiiyak at kung hindi ay nakatulala. Kaya siguro araw-araw niya akong binubulabog. At kahit yung masungit niyang Kuya binubwisit rin ako.

Hindi ko na talaga gustong isipin ang mga taong naiwan ko sa pilipinas. I never used credit cards para hindi talaga nila ako ma trace. Actually, my plane ticket when I came here was for Canada and I just travel form there to here.

Paranoid ako. Gusto ko muna kasing mawala sa radar nila. I don't want them to come looking for me. Maybe not now.

"What do yo want to eat?" Steven asks.

"Anything."

Nasa bahay nila ako ngayon dahil naglasing na naman ako kagabi. Kaya laging nakabusangot sa akin to si Steven eh. Ang laking abala ko kasi sa kanya. Gusto ko siyang inisin lagi eh.

Ibang-iba siya kay T. Masyadong caring si T. Ang grumpy ni Steven. Laging galit. Si T laging sweet. Kaya siguro ang bilis kong naloko.

Napailing nalang ako. Naaalala ko naman siya. Ayaw ko nang umiyak. Nakakapagod na. Lately, masyado akong emotional at si Steven ang pinagbubuntunan ko ng inis. Ang cute niya kasi.

"Paborito mo." He said as he puts a platter of caldereta in my plate.

Bigla akong napatayo sa baho.
"Panis ba yan? Ang pangit ng amoy."

"Hey! I just cooked it earlier." Steven annoyingly replied pero hindi ko talaga nakayanan yung amoy kaya napatakbo ako sa bathroom.

Duwal ako ng duwal ng biglang may humagod sa likod ko.

"Are you okay?" Worried ang mukha ni sungit.

Tumango ako. "You're pale." He added.

Biglang nanlabo ang paningin ko at ang narinig ko nalang ay ang pagtawag ni Steven kay Seve.

Nagising ako ng biglang umingay ang paligid.

"How is she, Sheena?"

"Good Steven. Hindi pa siya nagising?"

"Not yet."

Umungot ako kaya napatingin sila sakin.

"Good morning, Mrs. Davidson."

I frowned. Morning? Davidson?

"Your asleep for more than 24 hours."

Really?

"Hi. Anyway, congratulations. I'm Sheena. Steven's cousin. I'll be your doctor from now on. I already give Steven the list of your vitamins. You need to come by every month, or just call me if you can't come. And please always have a good rest."

I frowned even deeper.

"Your 9 weeks pregnant, woman." Steven mock at me.

Shit!