Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ")
__________________
Odamda son ses müzik dinleyerek dans ettiğim sırada telefonum çalmaya başladı. Hızlı bir hamleyle telefonumu alıp arayana baktım, sizce kim? Tabiki de Mete değil Masal.
"Buyrun Güneş Ulusoy ile görüşüyorsunuz, nasıl yardımcı olabilirim?"
"Kanka sana bir şey anlatmam lazım."
"Buyrun, dinliyorum."
Ne kadar kibar bir kızım. Ah bebeğimm işte ben!
"Kanka Çağrı beni bir saat sonra sahilde bekliyor olacağını söyledi. Kesin gitmeliymişim."
"Nedeni neymiş acaba?"
"Söyleyemem! Yani, şey ya! Hiç yani öylesine."
"Lan ne oluyor! Benden gizli ne yapacaksınız? Bak Masal aklıma hiç hoş şeylere gelmiyor bak!"
Şuan resmen antiloplar gibi böğürerek zıplayıp sinirleniyorum. Antiloplar böğürerek zıplayıp sinirlenmezler ama bende antilop değilim sonuç olarak. Az önceki kibarlığımı sorarsanız o da az öncede kaldı. Her şeyin bir zamanı var değil mi ama? Her neyse konu çok dağıldı.
"Yuh Güneş yok artık, saçmalama."
"Saç malanmaz taranır canım."
"Espiri mi yaptın sen!"
"Alakaya maydonoz, ben annemi çok seviyorum, yaşasın 23 Nisan."
"Ne alaka?"
"İşte alakasız, bende onu anlatmaya çalışıyorum."
"Küstün mü?"
"Yok neden küseyim, küsecek bir şey yok sonuçta(!)"
"Tamam görüşürüz." dedi ve telefonu kapattı. Kapatsın canım hiç problem değil, ben ne de olsa yapacağımı biliyorum. Aslında bilmiyorum ama bu bilemeyeceğim anlamına gelmez. Düşün Güneş düşün kızım, onları orada nasıl basabilirim? Tabi ya! Whatsappa girip Mete'ye mesaj attım.
Güneş: Selam Mete, hemen bizim eve gel, işimiz var.
Bu nasıl mesaj ya sil sil sil. Mesajı geri çekeceğim sırada Mete çevrimiçi oldu ve o meşhur mavi tik yandı. Hay ben senin Mete diye gamzelerine tüküreyim.
Mete: Ne işimiz var?
Güneş: Gizli bir operasyon Gelince anlatırım atla gel Fikri.
Mete: Geliyorum bekle Pakize.
Dolaptan kıyafet seçip giyindikten sonra dış kapının yanına gittim ve ayakkabılarımı giyerek anneme "Anne ben sahile gidiyorum, abim gelmeden dönerim." dedim.
"Ya abin geldiyse?"
Oha abimin sesi. Hayattaki şansıma kusayım. Arkama masum masum dönüp "Aaaa, abi." dedim.
"Ne yapacaksın sahilde?"
"Arkadaşlarla oturacağız."
"Hava kararmadan gel."
Allah Allah ne kadar kolay oldu. Abimden beklenmedik hareketler bunlar. Her neyse çıkayım ben. Dışarı çıktıktan sonra Mete'yi beklemeye başladım. Kısa süre sonra arkamdan gelen ıslık sesine döndüm.
"Ne operasyonuymuş bakalım bu?"
"Sahil operasyonu." diyerek hızlı adımlarla sahile ilerledim. Mete de peşime takıldı.
"Güneş söylemeyecek misin?"
"Gidince öğreneceksin zaten."
"Söylemezsen gelmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OH MY KOLEJ
Teen Fiction..."Vay anasını sayın seyirciler." diyerek yüzümü gökyüzüne çevirdim. Hava iyice karanlıklaşmıştı ve yıldızlar geceyi süslüyordu. Hayran hayran yıldızlara bakarak "Yıldızlar." dedim, "Çok güzeller, keşke yeryüzüne inseler." gülümsediğini hissedebili...
