Het vreemde zwarte busje...

237 11 2
                                    

Jessica's pov

Na ongeveer één uur komen we aan op de luchthaven van Londen.Eerst moesten we wachten op onze bagage ,die al vrij snel kwam , en daarna moesten we nog de weg naar de informatie bali vinden , wat ongeveer een kwartier duurde. Toen we haar vertelde over de tucht school waar we heen moesten , zei ze dat ze nog nooit van die school gehoord had en dat ze het adres ook niet wist. 'Ja ook heel slim van ons hè , we gaan naar die tucht school en schrijven het adres niet eens op , typisch iets voor ons' zeg ik chagrijnig.

'Amanda, jij had toch alles uitgeprint?' vraagt Sasha. 'ja dat klopt maar dat zit ergens in een van deze koffers.

' nou, dat wordt dan uitpakken' zeg ik tot slot . Na ongeveer een half uur hebben we eindelijk het kleine opgevouwen briefje gevonden.

Als de vrouw ons gezegd heeft dat ze het adres niet kan vinden besluiten we te vertrekken.

' ik snap dit niet , hoe kan dat dat de adres er niet op staat ?' vraagt Amanda en Sasha en ik halen allebei onze schouders op. Dan komt er een bewaker langs en ik moet toegeven dat hij echt heel knap is , ik schat hem zo rond de 20 jaar oud en hij heeft zwart haar dat een een beetje speels omhoog zit .' anders vragen we toch aan hem waar we die school kunnen vinden?' stelt Sasha voor wat mij laat lachen omdat wij meestal op dezelfde type vallen. ' oke is goed' zegt Amanda enthousiast , wat mij ook laat lachen omdat zij nooit echt geïnteresseerd was in jongens. Als we met z'n drieën op hem aflopen krijgt hij al gelijk een grijns op zijn gezicht.

' hi is there something i can do for you?' vraagt hij vriendelijk en we leggen hem het hele verhaal uit en vragen hem of hij weet waar die tucht school is.' oh , yes i know where it is , just follow me.' zegt hij en krijgt een schuine lach op zijn gezicht, wat mij en blijkbaar ook de andere een beetje bang maakt.'hij heet Jaimy' fluistert Sasha in mijn oor.' hoe weet jij dat?' vraag ik dan waarop ze een gebaar maakt van een naamplaatje bij haar zelf. Hij heet inderdaad Jaimy. leuke naam...

Ondertussen staan we buiten en bij een soort parkeerplaats waar maar één auto nou ja een busje staat geparkeerd. Jaimy loopt er naar toe en zegt dat we hem moeten volgen. wat wij drieën ook doen omdat hij een bewaker is en je wel kunt vertrouwen op hun. Als we zo'n vijf meter van het zwarte busje staan probeer ik te kijken wie erin zit maar de ramen zijn geblindeerd.' where are we going ?' vraagt amanda en je hoort duidelijk aan haar stem dat ze dit niet vertrouwt wat ik ook niet echt meer doe.' this is a friend of me and he will bring you to that school , because he works for the taxi' antwoord Jaimy en klopt drie keer op de deur van het busje.

Als de deur van het busje opengaat komen er drie jongens uit het busje en houden een zakdoek voor onze neus.Ik probeer me los te trekken uit zijn greep maar hij is veel sterker , het laatste wat ik hoor is het gegil van Amanda en Jessica voor dat alles zwart wordt .....

heey , weer een spannend stukje! Maar ik wilde zeggen dat ik vanaf nu gewoon alles in het Nederlands ga schrijven inplaats van Engels duss... En de afbeelding hierboven is een foto van jessica.

xxjes

[1D ] please Let us go  (14+)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu