/5/

332 40 72
                                    

???:"Σου έλειψα;"

Άκουσε αυτή την γλυκιά φωνή του μετά από πολύ καιρό.

Μπορεί να είχαν περάσει μόνο δύο μήνες αλλά για εκείνη φαινόντουσαν αιώνες, αιώνες ολόκληροι μακριά του και να τον σκέφτεται, να το σκέφτεται χωρίς να μπορεί να παει κοντά του, χωρίς όμως και να θέλει να τον ξεχάσει και τώρα τον βλέπει ξανά, να στέκεται μπροστά της και να την κοιτάει στα μάτια.

Χωρίς δεύτερη σκέψη βγήκε πίσω από τον πάγκο και βρέθηκε με μόλις δύο βήματα μέσα στην αγκαλιά του.

Εκείνος χαμογέλασε με το πιο γλυκό του χαμογελο που μόνο σε εκείνη το έδινε και της χαϊδευε τα μαλλιά. 

"Μ-μου ε-ελειψες π-πολυ Y-yoongi~" έλεγε μέσα στους λυγμούς της αφού άρχισε να κλαίει

Εκείνος γέλασε, την πήρε μια σφιχτή αγκαλιά ενώ την ανέβασε πάνω στον πάγκο, την έκανε να το κοιτάξει σηκώνοντας το πιγουνι της με τα δάχτυλα του.

Έπιασε τα μάγουλα της στις παλάμες του και με τους αντίχειρες του σκούπισε τα ζεστά δάκρυα της.

"Μην κλαίς τώρα καρδούλα μου, είμαστε ξανά μαζί εντάξει; Μμ;" της είπε χαμογελαστά

Εκείνη τον κοίταξε στα μάτια και κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.

Χαμογέλασε την ξανά έβαλε μέσα στην ζεστή αγκαλιά του, εκείνη ανταπέδωσε και εκλεισε τα μάτια της αφού το κεφάλι της ακουμπούσε το στήθος του ακούγοντας τον χτύπο της καρδιάς του πράγμα που την έκανε να χαλαρώσει και να χαμογελάσει.

Μετά από λίγη ώρα τον κοίταξε στα μάτια, το ίδιο έκανε και αυτός με αποτέλεσμα οι ματιές τους να κλειδωθουν και να κοιτάζονται για ώρα.

Πλησίασαν ο ένας τον αλλον και τα χείλη τους βρέθηκαν μόλις λίγα εκατοστά μακριά.

Μέχρι που έκαναν την κίνηση και ενωθηκαν, γευοντας ο ένας τον άλλον μετά από 2 ολόκληρους μήνες.

Μετά από 2 λεπτά σταμάτησαν για να πάρουν τις ανάσες τους.

Τον κοίταξε.

"Θες να πάμε βόλτα;" τον ρώτησε γλυκά

Αυτός την κοίταξε.

"Μπααα έχεις δουλειά και δεν θέλω να ενοχλώ, θα σε αφήσω να συνεχίσεις~" πήγε να περπατήσει αλλά δεν τον άφησε, τον έπιασε από το μπράτσο

"Όχι δεν πειράζει, έτσι κι αλλιώς των γονιών μου είναι το μαγαζί και μου το έχουν δώσει οπότε αυτό σημαίνει ότι όποτε θέλω το ανοίγω και όποτε δεν θέλω οχι~" είπε αφήνοντας τον ώμο του και παίρνοντας τα πράγματα της

Sex Slaves 2: Army or Exol Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum