/+11+/

267 36 17
                                    

"ή καλύτερα να πω ξάδερφε?!"

Οι άνδρες κοιτάζονταν στα μάτια και κάποιος θα μπορούσε να δει το μισό που κουβαλούσαν ο ένας για τον άλλον.

Αν και αυτό το μίσος δεν υπήρχε πιο παλιά για τον Hobi συγκεκριμένα άρχισε να τον καταβάλει τώρα βλέποντας τον ξάδερφο του να έχει την κοπέλα του δεμένη σαν σκυλί μπροστά του.

Ο Xiumin σηκωθηκε και στάθηκε μπροστά από τον ξάδερφο του.

"Τι θες εσύ εδώ;!" τον ρώτησε νευριασμέν.

"Αυτήν την ερώτηση νομίζω επρεπε να την κάνω εγω~Γιατι δεν είσαι στην Κορέα; Και τι ζητάς από την κοπέλα μου;!" του ρώτησε ο Hobi το ίδιο νευριασμένα.

Τότε εκείνος άρχισε να γελάει μπροστά στον μεγαλύτερο του.

"Την ποια; Όχι αγαπητέ μου η κοπέλα αυτή είναι δική μου από πολυυυυυυ μικρή δεν ξέρεις τίποτα για αυτή την κοπέλα όσα και να την έχεις ρωτήσει, όσα και να σου έχει πει για τον εαυτό της και την ζωή της δεν ξέρεις τίποτα! Εγώ ξέρω τα πάντα γιατί από πάντα μου ανήκε το κατάλαβες;! Εσύ απλά αποφάσισες να την πάρεις στην εταιρεία εκείνου του φλωρου του φίλου σου για να την πηδάς και για την ευχαρίστηση σου!".

"Εγω είμαι αυτός που έχει ζήσει περισσότερο καιρό μαζί της! Που την έχω ζήσει! Εσύ απλά την γνώρισες έτσι εγώ την ήξερα από τόσο δα μικρη και δεν θα σε αφήσω να έρθεις να μου την πάρεις τώρα και πότε!!!" έλεγε εξαγριωμένος ο μικρότερος.

"Τι είναι αυτά που λες;! Από πού την ξέρεις και γιατί ανήκει σε εσένα είπαμε;!" συνέχισε να τον ρωτάει ο Hobi πράγμα που τον έκανε να γελάσει ελάχιστα.

"Θέλεις να μάθεις ξαδερφουλη;μμμ; Θα σου δείξω λοιπόν γιατί τα λέω αυτά αλλά πρώτα *έβγαλε το μαντήλι από τα μάτια της* θα πάρουμε την γνώμη της για κάτι;".

Η Τόνια κοίταξε τον Hobi εκείνος την πλησίασε, έκατσε στα γόνατα χαϊδεψε το πιγουνι της.

"Σου υπόσχομαι μικρή μου θα σε βγάλω από εδώ μέσα και δεν πρόκειται να σε ξανά ενοχλήσει κανένας" της είπε γλυκά.

Τότε ένα σατανικό γέλιο ακούστηκε από την άλλη άκρη του δωματίου.

"Κρατήσου ηρωα!".

Και βέβαια ήταν ο ξάδερφος του ο οποίος είχε πεθάνει στα γελια.

"Πρώτου την σώσεις *ακόμα γελούσε* *βρήκες τις ανάσες του και συνέχισε την πρόταση του* Πρώτου την σώσεις να της δείξω κάτι, ένα ενθύμιο για το οποίο είμαι σίγουρος ότι σίγουρα θα καταλάβει αμέσως ποιος είμαι" είπε και τότε από την τσέπη του σακακιού του έβγαλε ένα όπλο.

Εκείνο το όπλο.

Της χαμογέλασε σατανικά και την ρώτησε.

"Τον θυμάσαι αυτό γλυκιά μου; Θυμάσαι που η μητέρα σου πέθανε από μια και μόνη σφαίρα;! Μια σφαίρα από το δικό μου και μόνο όπλο;!"

Μάτια γεμάτα δακρυα.

Άσχημες στιγμές της ζωής.

Ένα γέλιο που ο καθένας θα φοβόταν αν το άκουγε.

Ένα άσχημο παιδικό παρελθόν και ένας συγγενής που θα ευχωσουν να μην υπήρχε.

Αλλά η ζωή, τα φέρνει αλλιώς.




================================
💔💔💔



















Το βράδυ η συνέχεια....


Sex Slaves 2: Army or Exol Where stories live. Discover now