Sex Slaves 2: Army or Exol

/15/

~Προηγουμενο μεσημέρι~

"Namjoon θέλω να σου γνωρίσω τον κολλητό μου~ Όσο καιρό ήμουν μακριά σου αυτός με φρόντιζε"

Εκείνος χαμογέλασε και την έφερε κοντά του, της χάρισε ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο.

"Θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τον άνθρωπο που σε πρόσεχε όταν εγώ έλειπα" της απάντησε και εκείνη χαμογέλασε πλατιά.

Μέσα από το αμάξι εκείνος τους άκουγε, μόλις άκουσε τα λόγια του "πρώην" του γελασε ελάχιστα.

Η Φαίη πλησίασε το αμάξι και το ανοιχτό παράθυρο του.

"Kai ελα έξω"

Η πόρτα του αυτοκινήτου άνοιξε και μπροστά του εμφανίστηκε εκείνος που μετά από πολλα χρόνια άφησε πίσω.

Έμεινε να τον κοιτάζει.

Δεν ήταν πια αυτό το "μικρό" αγοράκι που εύκολα μπορούσε κάποιος να το κοροϊδέψει~Ειχε γίνει ολόκληρος άνδρας, ένας πολύ όμορφος και σοβαρός που αν η Φαίη -που αγαπάει τόσο πολυ- δεν ήταν ανάμεσα τους μπορεί και να γυρνούσε πίσω, ναι σε εκείνον.

Ήρθε μπροστά του και τον κοίταξε στα μάτια.

Το βλέμμα του ήταν περίεργο, μέσα του κρυβόταν θυμός, αλλά και άλλο ένα συναίσθημα το οποίο του φαινόταν περίεργο.

Ζητούσε κάτι;

Τον προκαλούσε για κάτι;

Δεν ήξερε, το μόνο που ήξερε ήταν ότι παράξενο και άβολο που τον έβλεπε μετά από τόσο καιρό.

Του έδωσε το χέρι και ακόμα ένα περίεργο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.

"Γεια σου Namjoon, χαίρομαι για την γνωριμία~" έκανε και καλά ότι δεν τον γνώριζε.

Ο Namjoon ειχε κοκκαλωσει, το βλέμμα του ήταν κενό. Έδωσε και αυτός το χέρι του και έκαναν χειραψία.

"Παρομοίως..." μπήκε και αυτός στο παιχνίδι.

"Ωραία, εεμ... Kai θα ήθελες να έρθεις για μεσημεριανό στο σπίτι μου, για να γνωριστείτε και καλύτερα;"

Πού να ήξερε...

Κοίταξε τον Namjoon και χαμογέλασε.

"Θα το ήθελα πολυ~" το χαμόγελο του άλλαξε καθώς τον κοιτούσε.

Εκείνος τον κοίταζε με απορία αλλά το βλέμμα του συνέχιζε να ήταν κενό απέναντι του.