Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Very vivid ang panaginip na ito sa akin kaya siguro natatandaan ko ito sa lahat ng mga panaginip ko.
Elementary days when I start to wonder why would I dream such but keeping it by myself dahil napapagalitan ako ni mama.
So I had this dream 3 times it goes like this every time:
May van sa isang zigzag road. Madilim. Maulan.
Ayan lang, paulit-ulit. Pero di ko naman nakita talaga kung sino ang nasa loob ng sasakyan.
Kibit balikat baka ka'ko keme keme lang ng malawak na imahinasyon ng isang batang bubwit. Pero kasi paulit-ulit.
Dahil nga pagagalitan ako sa kakukulit ko kay mama, di ko na sinabi sa kanya. Isinulat ko nalang sa notebook ko pero dahil sa assignment notebook ko nailagay, ayun nabasa niya rin. Haha!
At napagalitan tuloy ako dahil di ko sinabi...
MA? ANO BA TALAGA? SAAN BA AKO LULUGAR? Charot!
Nalaman ko nalang na namatay ang isa sa mga pinsan ko na tawagin nalang nating ate H,somewhere near Baguio. Ang sabi, parang nawalan ng preno ang van na sinakyan nila that time. Nagpagiwang2 ang sasakyan nila. Seminar ata nila that time kaya papunta sila doon tas ayun nangyari siya mga around midnight ata? Di ko natandaan o gabi, basta maulan.
Tapos si ate H, pinsan ko nga ay dead on the spot. :(
Rest in peace, ate. Be happy kung nasaan ka man ngayon.
