Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
My parents used to call each other 'dear' with a twist.
MaDear and PaDear. ❤
That's how we call them too, aside from mama and papa.
It was I think 3rd day wake of papa's funeral, we (me, mama and my brother) are eating dinner.
Iyong bahay namin, nasa second floor so may hagdanan. Saka agad mong malaman kung may umakyat doon.
Ayon, kain lang tapos usap-usap.
Then I hear someone calling 'dear' tapos may umakyat sa hagdan. I stopped kasi akala ko ako lang ang nakarinig but one of them asked, 'rinig ninyo yun?' so I nodded tapos kaming tatlo nag-unahan sa pagpunta sa may hagdan pero walang tao.
But we are all sure that it was papa's voice. Ganoon kasi siya everytime uuwi sa bahay after niyang pumasada. Si mama talaga unang tatawagin niya. :)
Then doon na nagkwento si mama (marami din siyang experiences, try ko i share dito) na after my papa died, inihatid siya ng ambulance sa bahay to get papa's pamburol.
Umupo muna siya sa may balkonahe namin, hindi muna siya pumasok kasi nanghihina daw talaga ang tuhod niya that moment.
Naiiyak siya that time when she heard him calling her 'dear' sa loob ng bahay. Pagpasok niya walang tao. Doon pa lang nag-sink-in sa kanya na wala na talaga si papa.
