[Zawgyi]
မမဆီငယ္ဖုန္းဆက္ေတာ့လဲ မကိုင္ တစ္ခ်က္ခ်က္ဆရာသင္ခကိုင္သည္။
ဆရာနဲ႔မမအတူ႐ွိေနတဲ့သေဘာလား...
ဘာေၾကာင့္လဲမမ..ငယ္ကိုခနတာခ်စ္တာလား ငယ္႐ႈးေတာ့မယ္ထင္တယ္
"ငယ္႐ႈးေတာ့မယ္ ရင္ခုန္သံေရ ငါေတာ့ဝဋ္လည္ၿပိထင္တယ္.."
ရင္ခုန္သံကိုသတိရလိုက္တာ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ရင္ခုန္သံအဖက္ဖက္ကျပည့္စ့ံုတဲ့အျပင္ငယ္ကိုအရမ္းခ်စ
္တဲ့သူ မမကိုယံုျကည္မိတာ မွားပိထင္တယ္။
ငယ္ညေနေစာင္းေတာ့ဘုရားမွာထိုင္ျဖစ္သည္။
"မမ ေရာက္လာမွာပါ ငယ္ကိုလာေတြ႔မွာ..."
ေသာက္ၾကာေထာင့္မွာ ငယ္ထိုင္ၿပိးမမကိုေမ်ွာ္ေနမိတာ ည႐ွစ္နာရိထိေရာက္မလာေသး...ရက္စက္လိုက္တာ
မမရယ္ ေဒၚေလးနဲ႔အတုိက္ခံလုပ္ၿပိး
ကိုယ္ကိုခ်စ္တဲ့သူကိုေတာင္ဥပကၡာျပဳထားမိတာ...
သူမ ဆက္မေနေတာ့ဘဲဘုရားေပၚမွျပန္ဆင္းလာမိသည္။
"ငယ္ေလး..."
"ဟင္.."
ငယ္ကားငွါးမယ္လုပ္ေတာ့ မမေရာက္လာသည္။ေဒါသေတြ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားၿပိး
မမရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္ၿပိးငိုမိလိုက္သည္။
"ကားေပၚတက္ေလ ငယ္ မတို႔ေအးေဆးစကားေျပာရေအာင္"
ဒိအခ်ိန္ႀကိးမွ မမဘာလို႔ေရာက္လာတာလဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူေထာ္ ပစ္လိုက္သည္။
"တက္ေလ..ငယ္"
"ျပန္ေတာ့မယ္.."
"မကိုစိတ္ဆိုးေနတာလားဟင္"
ငယ္ကို မေတြ႔ေတာဘူးဟု ဆံုးျဖတ္ထားပင္မဲ့ သြန္းစိတ္ေတြမႏိုင္ေတြခ်င္ေနမိသည္။
သြန္းခ်စ္တာ ကေလးကိုဘာ ကေလးျပန္မယ္လုပ္ေန
တာေၾကာင့္ လက္ကေလးဆြဲယူၿပိးကားေပၚတက္ေစသည္။
"ငယ္ ေနာက္ၾကလိုမျ႔ဖစ္ဘူးေနာ္ ေနာက္ၾကသြားရင္လဲျပန္မွာမဟုတ္ဘူး
အရမ္းေခ်တဲ့ မမေနာက္လိုက္ခဲ့မွာ"
သူကေလး အေျပာေၾကာင့္ရယ္ၿပိး ကားကိုေမာင္းလာခဲ့သည္။လူ႐ွင္းတဲ့ေနရာတြင္ရပ္လို္က္ၿပိး...
"မေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္...မပတ္ဝန္းက်င္ကိုရင
္မဆိုင္္ရဲေသးဘူးငယ္"
