[Zawgyi]
"သြန္း....ဘုရားကိုမသြားခ်င္ေတာ့ဘူး သင္ခ အိမ္မွာဘဲေနမယ္"
"သြန္းရယ္... အဲ့တာမဖ်က္ေကာင္းဘူးေလ ဘုရားသြားေနၾကဘဲကြာ...
လာဘာ ကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္"
"ဒီညစိတ္မပါလို္ဘာ သြန္း မသြားေတာ့ဘူး သင္ခနဲ႔သြန္း တစ္ခုခုသြားစားၾကမလား..."
သြန္း ဘုရားသြားရင္ ငယ္ေလး ႐ွိေနမွာဘဲ ေစာင့္ေနမွာပါ။သြန္း လိုက္လို္မျဖစ္ဘူး။
မနက္က သင္တန္းကို ငယ္ေလးလာတာေတာ့ သြန္း ေတြ႔လ်ွက္မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ကာ ဥပကၡာျပဳမိသည္။
ငယ္ေလး သိလား မ သတၱိမ႐ွိဘူး.... မ ဘယ္လိုဘဲသတၱိေမြးပါေစ မရဘူးငယ္ ...
ပတ္ဝန္းက်င္မွာမင္း နဲ႔မတြဲရဲဘူး ဝိုင္းၿပိးေဝဖန္ၾကလိမ့္မယ္။
"သြန္း...."
"ဟင္.."
"လာ..."
"ဘယ္လဲ သင္ခ..."
"ဘုရားေလ... မတက္လို႔မျဖစ္ဘူး သြန္းရဲ႕အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြကို ပ်က္စီးမသြားေစနဲ႔ကြာ.."
သြန္းစိတ္ေတြ႐ႈပ္ေထြးေနလိုက္တာ...ငယ္ေလးလို အျပစ္ကင္းစင္တဲ့မိန္းကေလးမ်ိဳးကိုမွ သူကစားေနမိတာ မ အမွားပါကြယ္။
သူ႔ နလံုးသားေတြစူးနစ္ေနသည္။
"သြန္းတို႔ ဒီဘုရားရင္ျပင္မွာ ခနေလာက္ေအးေဆးထိုင္ရေအာင္ေနာ္.."
"သြန္းသေဘာေလ..."
မမ ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္ႏွင့္ တစ္စက္စက္တုန္ရီလာကာ ဆရာသင္ခက မမ လက္ကိုဆြဲထားတာ ျမင္ရသည့္အခ်ိန္ ငယ္ စိတ္ေတြေျခာက္ျခားတုန္ရီၿပီး လွစ္ခနဲေျပးထြက္လာမိသည္။ရင္မဆိုင္ရဲလို္ပါ။
ဒါဆို သူသူ႔ ေျပာတဲ့သတင္းကအမွန္ဘဲေပါ့ေနာ္ မမ ...ဆရာသင္ခနဲ႔မမ လက္ထက္ေတာ့မယ္ဆိုတာေလ.... ငယ္ အေမွာင္ထဲေျပးဝင္လာခဲ့သည္။
"ရက္စက္လိုက္တာ မမရယ္....ငယ္ ဘယ္လိုနားလည္ေပးကမွာလဲ
အခ်ိန္ေပးပါလို္႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ဆိုတာလဲ မမဘဲေလ..."
မ်က္ရည္ေတြထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္းမ႐ွိ ပါျပင္ေပၚတစ္လွိမ့္လွိမ့္ က်လာသည္။မ ေရာက္လာမွာဘာ ငယ္ ကိုလာေခၚမယ္မဟုတ္လားဟင္...မမ အခ်စ္ေတြကတိေတြကို ငယ္ ယံုၾကည္တယ္ေနာ္။
သူမ ေစာင့္ေနၾကေနရာေလးမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနမိသည္။
