That Beautiful Nightmare (paused)

Chapter 1

CHAPTER 1.
Nightmare

“Next time ulit!”

“Sureee!” I answered. “Masaya gawin ang hindi pwede kaya goraaa!”

I heard him chuckled. “Okay then. See you tomorrow.”

“Byeeee!”

That was the last words I said before turning my back to him and closing the main gate. Then after that, everything went black.

—————

*tettet.tettet.tettet*

I switched position to my right side and hug some fluffy thing beside me. I just ignored that irritating sound even if it gives me headache.

I tried to sleep but I can’t. Nakakairita ang tunog! Ano ba kasi ’yon?!

Tamad na tamad akong bumangon at kinapa kung saan nanggagaling ang tunog na ’yon. Medyo napahawak pa nga ako sa ulo ko nang maramdaman kong kumirot ito. Sht. Why am I having a headache in this early morning?!

Nang maramdaman kong ito na ang tumutunog na bagay ay agad ko itong hinagis para tumigil na. I know that it’s my alarm clock and I know that you will just press a button to turn off its alarm, pero hindi uso sa akin ’yon. I used to have this motto, 'if not wanted, dispose it', marami naman kaming perang pambili niyan. So it’s like I just threw some unuseful thing.

After that I get back to my place and tried my best to get back to sleep but I still can’t. Hindi na ako makatulog. Argh! Leche kasing alarm ’yan eh!

Wala na akong nagawa kundi bumangon pero ’gaya ng nangyari kanina, napahawak ulit ako sa ulo ko dahil sa pagkirot nito. Bakit ba ang sakit ng ulo ko? Wala naman akong ginawang kung ano kagabi a—

My eyes widenned when I remembered what happened yesterday. I remembered na tumakas pala ako rito kagabi para magbar kasama ang mga kaibigan ko. Pass 1 na namin napagdesisyunang umuwi and since lasing na ako that time kaya hinatid ako rito ni Jyle—one of my friends. Pero nakakapagtaka naman na hanggang sa gate lang ang naaalala ko? I don’t remember if I get in here? Ah ewan. I guess I did. Dito ako nakatulog sa kwarto ko eh.

Bumangon na ako at nagbihis. Ito pa rin kasi ang suot ko kagabi noong tumakas ako—a sleeveless black crop top and a high waisted ripped jeans. Then naghilamos lang ako at lumabas na ng kwarto para magbreakfast.

Few steps away from the dining room when I heard some utensils so I stepped back. This just means na nandito sila daddy at ang step mom ko. I am 101% sure na sila ang kumakain. At dahil ayoko silang makasabay, tumalikod na lang ako at pabalik na sana ng kwarto ko nang may bwisit na maid ang nakapansin sa akin. Tiningnan ko siya nang masama nang tawagin niya ako nang malakas kaya nakuha namin ang atensyon nila daddy.

“Oh, Yanalyn, you’re awake. Come here and let’s eat.”

Wala na akong nagawa kundi ang umupo sa tapat ng step mom ko. Lintik na maid na ’yan! I want to make her life miserable because of this! Asahan niyang sa mga susunod na araw niya rito ay magiging miserable na ang mga araw niya. Say goodbye to heaven and welcome your hell days.

“Yanalyn.”

Hindi na ako nag-abala pang tingnan si daddy. From the tone of his voice, I know na sesermonan niya lang ako. As expected.

“YANALYN!”

Nagulat ako doon kaya nabitawan ko ang kutsara ko. I was about to get it when daddy spoke.