Parte 14.- Acaso es un Sueño?

9 0 0
                                    

Es sensación tan mágica y maravillosa que te hace elevarte, que te conecta a otra dimensión, se llama Amor.

           Mi corazón latía fuerte...

Aunque sentí que me avente sin paracaídas, todas esas emociones hacían explosión en mi estómago, pedirle ese beso fue una locura, no se si me vaya a arrepentir después de haberlo hecho, pero lo necesitaba, no tenia que pensar nada, tenía que vivir el momento sin preocuparme por nada más que eso.

Mis ojos seguían abiertos, mientras a mí lado Joaquín aún dormía, el cuarto estaba oscuro, podía distinguir sus hermosas pestañas, en momentos tocaba sus labios con mis dedos, después su cabello así como él lo había hecho unas horas antes cuando estaba en el sillón, eran tantos los sentimientos y pensamientos que me abrumaban sin control.

Acaso había soñado todo?

Me lo preguntaba una y otra vez, tenía esa sensación de que de un segundo a otro despertaría y me daría cuenta que todo fue un sueño, realmente nunca fui valiente, no se me permitió darme cuenta que era lo que deseaba, no que era lo correcto para ellos, nunca había estado alejado de todos tantos días.

No tenía ni podía hablar con mis amigos o mi mama, a esta situación solo le podría llamar "destino" uno en el cual me sentía lleno de vida, radiante y muy loco.

Tenía insomnio, no quería dormir, temía despertar y que nada de lo ocurrido fuera verdad, hasta que de un momento a otro caí rendido, tantos desvelos.

    - Entonces empecé a Soñar -

Estaba un hermoso bosque, aunque el verde se veía algo borroso ya que el otoño lo estaba pintando color café en todas sus tonalidades, podía sentir el aire y las hojas cayendo, otras volando, asomándose una temporada fría, no se porque traía manga corta, calculaba unos 7 u 8 grados en el ambiente, me abrazaba a mi mismo ya que no traía chaqueta que cubriera las inclemencias del clima.

Había una banca de piedra de granito color arena con mancchitas blancas y negras, me senté admirando todo lo que había a mi alrededor, a pesar de todo sonreia, estaba feliz, tenía esa sensación de que estaba pasando una buena temporada, como fuera de dudas, en calma, entonces comencé a caminar cuando vi un sendero, me llamaba la atención y a la vez era como si me invitará a encontrar algo que había perdido.

Era un camino lleno de piedra antigua, se veía un lugar iluminado, el cielo estaba muy claro, era totalmente lo opuesto, no estaba haciendo frío, había un lago era como un paraíso, no entendía que estába haciendo en ese lugar, hasta que voltie cuando escuche mi nombre...

-  Emilio, Emilio -

Estabas en la entrada del camino por el cual yo había pasado unos minutos antes, tenías esa sonrisa tan hermosa, brillante y genuina, ven, acompáñame, extendiste tú mano para que me uniera a ti.

- camine sin prisas -

- Quédate aquí conmigo -
dije sonriendo, mientras me acercaba

- Me dijo, no tengas miedo, allá está algo frío, pero yo estaré a tu lado, no importa la estación en la que te encuentres, aquí está mi mano, yo te acompañaré hasta que tú quieras.

Pero Joaquín porque dices eso, no te entiendo, dije un poco serio, me quedé mirándote, te veías sereno, tú ya conocías bien esa estación, ya la habías transitado varias veces.

Joaquín:
Habrá tal vez dificultades, caminos llanos, atajos y laberintos, si te pierdes en algún momento, solo llamame que estaré sin importar la hora, cuando sientas que no puedes y desmayas, si estás confundido, vendré a ti, aun si no puedes llamarme, piensame que yo sabre que me necesitas.

Entonces mis lágrimas empezaron a brotar, me acerque a Joaquín y el extendió sus brazos para protegerme, tengo miedo......

Esas fueron las palabras que pude decirle, era verdad mis pensamientos aún dentro del sueño estaban cruzandose no sabiendo que era verdad y mentira.

Había pasado el beso?
Era un sueño demasiado real.

_______________________________________

Entonces abrí mis ojos

Te vi, estabas tomando mi mano, cuidando mi sueño, me veías con mucha ternura, me levante y te abrace una vez más llorando.

Por favor le decía con la voz entrecortada, quedate a mi lado sin importar lo que pase.

Joaquín me abrazo tan fuerte que supe que nunca me fallaria, se separó un momento, tomó mi barbilla y empezó a limpiar mis lágrimas, mientras el mismo lloraba.

Me dio muchos besos en mi mejilla, nuestras risas y llanto se confundieron, tocó mi boca, me miraba con tanto amor que derretia mi corazón.

Quiero besarte, pero.....

Ayer nos besamos? Verdad le dije tímidamente a Joaquín.

Ayer me pediste un beso....
No quería confundirte Emilio, se que estas pasando un tiempo difícil y no ha sido fácil asimilar todo lo que esta ocurriendo, entre sueños llorabas y preguntabas si el beso era real o un sueño.

Yo lo miraba atento mientras me contabas lo que había hablado.

Emilio no se a donde nos va a llevar esto, tal vez nos lastimemos más adelante, pero quiero vivir a tu lado tu paso a paso sin prisas, sin esperar nada a cambio.

Una vez más dije....

- solo quiero besarte -

Emilio, no lo preguntes de ahora en adelante, si lo sientes hazlo, yo sabre si es genuino, sentire en cada beso lo que significa, lo que sient....

Te acercaste muy despacio que no termine la frase, tocaste mi nariz con la tuya, era distinto al día anterior, algo había cambiado, no te iba a preguntar solo disfrutar.

Nuestras miradas se cruzaban, era como si nos habláramos de otra manera, una que ninguno de los dos conocía, pero que me encantaba.

Bésame... Emilio, bésame

- Dije casi en un susurro -

Seguíamos en la cama, Emilio se inclino y me acostó nuevamente para que me recargara en la almohada, moviste mi cabello despeinado y me besaste tiernamente mientras unimos nuestras manos, sin prisas, podía sentir tu delicadeza, me encanto pero yo quería más, te voltie de manera que yo quedara encima de ti...

Te bese con pasión, sin miedo, quería sentirte por primera vez, sin alcohol, consiente, abriste tú boca haciendo el beso más profundo, mis suspiros y los tuyos, sabía que era demasiado pronto, me detuve, no era yo quién decidiera dar un paso apresurado.

Me acercaste del cuello hacia ti, quiero seguir besándote me susurraste al oído mientras me estremecía, su voz ya sonaba exitada,  pero los besos no son suficientes.

Bañate conmigo....

Me puse de mil colores.

Joaquín Bañate conmigo.

Asenti dándole un beso en la frente.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Oct 26, 2019 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Necesito AMARMEWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu