Hayat gözünün önünde göremediklerinden ibaret oluyor bazen.Benim geleceğim aslında geçmişimde de olan bir adam da saklıymış.
Ben Güneş Aydın birlikte büyüdüğüm,her zaman hayranı olduğum adama şimdi aşığım...
Aileleri dost olan ,çocukluğundan beri...
Selam, çok küçük bir açıklama yapıp başlıyorum.Umarım okuyanları mutlu edebilirim,iyi okumalar 😊 Multi Güneş
Buraya başladığınız tarihi bırakabilirsiniz 🌻
Sabah tabi ki de ablam ve kardeşimin her sabah olduğu gibi kavga sesleriyle uyandım.Artık alıştığım için sesleri aldırmadan yatağımdan çıktım ve koridora doğru yürüdüm banyoya girip işlerimi hallettim ve aşağı inmeye başladım.
Ah pardon ben kim miyim Güneş ben ailenin ortanca çocuğu mahallenin deli kızı.Kendimi bildim bileli ki doğduğumdan beri bu mahallede yaşıyoruz.Tüm ağlamalarım ,tesellilerim,ilk arkadaşlarım, canım dediğim her şey ve herkese bu mahallede sahip oldum ben.Simdi gelelim mahalleye,Dere mahallesi 8 sokaktan oluşuyor ve bu 8 sokağın hepside dost olan insanlarla dolu en sevdiğim yanı bu galiba.Sokakların çıkışının birleştiği küçük bir meydanımız var ve dükkanların çoğu burda bulunuyor.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bizde bu güzel mahallede iki katlı müstakil evimizde yaşıyoruz.Annemin sesini duymamla hızla aşağı indim ve annemin kahvaltı hazırladığını gördüm yanına yaklaştım hemen
"Annelerin en bir tanesi günaydın,ne yapıyorsun?"
"Günaydın kuzum kahvaltı hazırlıyorum gel hadi yardım ediver de hemen sofrayı kuralım"bir taraftan anneme yardım ederken bir taraftan da sohbet ediyorduk
"Annem babam nerde göremedim onu?"
"Dışarı çıktı kızım baban işleri varmış öyle dedi gelince söyler artık ne işi olduğunu."
"İyi peki madem ben sofrayı kuruyorum ablam ve Gökdeniz de gelsinler yardım etsinler anne ya ablam sürekli kaçıyor vallahi"
"Tamam tamam hadi sen git ben seslenirim"dedi ve evi inletecek şekilde ablama bağırdı.
"Beril gel kızım yardım et kardeşine Gökdeniz'i de çağır tepsiyi silip kahvaltılıkları yerleştirsin"
Ablam mutfağa girip bana kaş göz yapmaya başladı.Bu kaş göz işaretinin anlamı anneme söyle beni ekmeğe göndersin demekti.Kendisinin sevgilisi mahallemizin fırının sahibinin oğluydu ve orada çalışıyordu. Ablam da her sabah hevesle ekmeğe gidiyordu malum ama sırf o sevgilisini görecek diye tüm sofrayı ben seremezdim. Görmemiş gibi yapıp içeri geçtim gıcık kardeş modun üzerimdeydi yere sofra bezini serdim ve büyük tepsimizi yerleştirdim.
O ara ablam mutfaktan çıkıp yanıma geldi, "Alacağın olsun Güneş anneme söyleseydin de fırına gitseydim ya ben"
