The Nerdy Yet Possessive Girl

Chapter 8: 17th Birthday

Ang aga kong nagising ngayon, di ko alam kong bakit saka oarang ang saya ko. Di maintindihan.

Naalala ko naman si Lance nung isang gabi. Bat ba kasi ginulpi siya ni matthew? May problema ba sila. Parang magkakilala kase sila eh.

Biglang tumunog tung cellphone ko. Nakapatong sa side table sa tabi ng kama ko. Hala 2 missed calls at 1 unread message, unknown number.

Sino naman kayang tatawag saken, e sina mom at dad lang naman ang nakaka alam nun. Maliban nalang kay Mariel.

Unknown Number:

Hi, good morning. Take your breakfast and I miss you so damn much.
I love you, Grey. Happy Birthday!
I'll take you with me, ni matter what it takes.

Natulala ako sa nabasa ko, like totoo ba 'to? Di naman to si lance kase Ms. De leon tawag nun sakin. Kung sino man ang  tumatawag saken pano nya nalaman yung birthday ko?.

Wait, potangina 17th birthday ko pala ngayon! Kaya pala iba pakiramdam ko, hindi ko man lang naalala na birthday ko ngayon, ang akala ko is Next day pa.

Today is November 26 and it's my 17th lap around the sun. Ahh, I feel great.

Biglang tumunog yung doorbell. Wait, kaaga aga pukingina sino ba namang pupunta dito, wala naman akong bisita.

Tumayo ako at lumabas ng kwarto para buksan yung pintuan at laking gulat ko nang makita ko yung delivery man, may dalang box na malaki at wait, may roses.

"Good morning, maam. Kayo po ba si Ms. Clia Grey De leon?" Tanong nung lalaki at tumango lang ako.
"Ay maam pakipirmahan nalang po, para maka alis na ako." Pinirmahan ko yung sinasabi niya at, kinuha yung box ay roses.

Magaan lang naman yung box, pinasok ko na sa condo ko at agad namang binuksan pag dating ko sa couch.

Wait may card na nakalagay.

"Grey wear this gown and please go home for we have prepared a party for you. We love you grey, happy birthday"

-Mom and Dad

Ahhhhh grabe, naluha ako nung nabasa ko. Binuksan ko yung box at bumulagta saken ang red gown na my diamond na design like ang mahal mahal nito.

Agad ko namang napansin yung bouquet ng rose. May card din dun, galing din kay mom at dad.

Around 3 pm daw yung party. Pwede daw akong mag invite ng kaklase at friends ko.

Agad ko namang naalala si Mariel, at nag iwan ako ng message sa kanya. Mababasa niya din naman yun.

"Mariel, punta ka sa bahay sa may subdivision malapit sa school.  Gate No. 203. Hintayin kita dun. Birthday ko ngayon, kaya dapat andun ang bestfriend ko"

Yan yung minessage ko sa kanya. Di pa din ako mapakali kase nga, yung nag missed call saken di ko sure if si lance nga ba talaga yun, wait maybe si matthew or Lucas.

Kakalimutan ko nalang muna yun.
Kelangan ko pang mag almusal saka mat pasok pa ako mamayang 8 am.

Pero pwede din namang umabsent ako. Ngayon lang naman e, saka birthday ko naman.

Nag open ako ng Facebook at ang daming notifs. Nakabalandrang mga messages at post sa timeline ko na may pasabing "happy birthday clia!"

Ahh, nakaka heartmelting naman. Di ko inexpect na ganito ako i t-treat ng mga kaklase ko kahit halata namang warfreak akong nerd.

Nag message ako sa Group chat namin, at inimbitahan ko silang pumunta sa bahay, para sa party. Wala akong natanggap na message mula kay lance kase di kami friends sa FB.

Well, okay lang. Kahit namin na ilang beses na kaming nagkahalikan di ko masasabing akin siya kase wala naman kaming label.

Malapit na mag umpisa yung party peri di pa din ako sinusundo ng driver namin ni si kuya roger. Bat ba ang tagal niya, ang bigat at napaka fit naman kase nung gown, akal ko magaan lang pag sinuot, mali pala ako.

Yung potanginang 6 inches na heels, ano mag Miss U lang ang pag. Kasakit na ng mga paa ko. Halos kalahating osas akong nag hintay saka dinating si kuya roger.

"Kyahhh! Bat ang tagal ko kanina pa ako nag aabang dito!" Sabi ko kay kuya roger na may halong inis sa boses.

Pinagbuksan niya ako ng pinto tas umupo na ako agad sa passenger seat, kase ikaw kaya tumayo ng kahalating oras na naka 6 inches na heels.

Kulang nalang ata pasanin ko yung langit at lupa dahil sa bigat ng pakiramdam ko. Pag pasok ni kuyah roger agad naman kaming umalis na papuntang bahay.

"Sorry maam grey, may dinaanan pa po kase ako, kagaya nalang ng inutos ng dad mo" seryuso si kuya roger. Teka asan ba sya pupunta e ako ng yung pinapasundo diba.

"Happy birthday po maam grey. Sana po di na kayo mag sungit lagi"sabi ni kuya roger na bahagyang natawa. Bat, masungit ba ako? Indi naman e.

"Thank you kuya roger, pero masungit ba ako? Parang hindi naman" natawa lang si kuya roger at nakita kong paliko na kami papasok ng subdivision.

Pag ka dating namin, namangha ako ang ganda ng decors at way fave color ko yung motifs, gray at maroon. Ahh, alam talaga nila dad kung paano ako mapapasaya.

Umaapaw ang galak na nararamdaman ko dahil sa sobra sobrang blessings na natatanggap ng family namin. Sana nga ay mag tuloy tuloy na ito.

Nagulat ako nung binigyan ako ng regalo ni kuya roger, like hindi naman kailangan e. Okay na ko sa pagtitiis nya saken kapag nasusungitan ko siya oag natagalan diya mag sundo saken.

"Maam grey, sorry yan lang po yung nakayanan ko e" sabay abot saken nung maliit na box. Niyakap ko si kuya roger kase kahit kailan ang bait nya saken, parang second dad ko na din siya, more likely as my elder brother.

"Kuya thank u po. Kahit ano man to ay, naappreciate ko."ngumiti ako sa kanya ng sobrang lapad. "Nag aksaya pa po kayo ng iras at pera niyo para dito".

"Maam grey, minsan kalang po mag birthday saka, ang dami niyo ng naitulong saken, kahit jan nala lamang ay maka bawi ako sa inyo." Pinisil nya yung pisngi ko saka nag lakad palayo.

"Kuya! Thank u po! Mamaya ko pa bubuksan" ang saya ko. Agad ko namang itinabi yung gift ni kuya roger. Mahalaga yun saken kahit na mura pa yun o ma presyo.

Gifts isn't about materials. Kahit mura ps yan basta taos puso ay mas mahalaga. Sometimes we value material things than memories. It's sad because we will know each other's worth once it's gone.

But for me, all i could do is appreciate their kindness towards me, though I'm a little devil. I qant a new  identity as a nerd, but things aren't going as planned. Fate do play fire with me but I'm going to win the battle. Last man standing.

After the charity, I'm going to isolate myself from everyone i don't want my Identity to he revealed as soon as possible. They knew as Clia Grey, a black belter in taekwondo and the possessive nerd. But I'm sure as hell, no one know who I really am. It includes you.