သခင့် အလိုကျ
အပိုင်း (၃)
"ဘာ....မင်း....
"အဟက်...ဟုတ်နေတာပဲ.... အနာပေါ် ဒုတ်ကျသွားတာလား....ငါ ယောကျာ်း လေးတွေနဲ့တွဲမယ်ဆိုရင်တောင် မင်းကိုတော့ ပယ်ရလိမ့်မယ်.....
ဝိုင်က သူရအောင် မျက်နှာသို့ လက်ညိုးထိုးပြီး ပြောလိုက်၏။
"ရမက်ဝိုင်.... အရိုင်း အစိုင်းကောင်....
"ငါ က အရိုင်းအစိုင်း ဆို မင်းက အခြောက်...ငါဆိုတဲ့ ကောင်က မွေးထဲက ငါက အရိုင်းအစိုင်း လို့ ပြောပြီးမွေးလာတာ ရှင်းလား....ဖွီ.....ငါ့ အလုပ်တွေထဲ ဇယား လာမရူပ်နဲ့.... ငါ ကို လာပြီး အနှောက်အယှက်ပေးတာတွေဆို ငါ က အရမ်းမုန်းတာ....ထပ်ပြောမယ် ....ငါ့ ဒယ်ဒီ ဆီက မတရားယူသွားတာတွေ အကုန် ပြန်ပေး.... အဲ့တာတွေက မင်းလုပ်ငန်းအတွက် အသုံးဝင်တာတွေလဲ မဟုတ်ဘူး...ငါ့ကို
တမင်လိုက်နှောင့်ယှက်နေတာတွေရပ်....
"ပြန်ပေးရမယ်....
ယူပါတယ်ဆိုမှ ပြန်ပေးဖို့ ဟုတ်ပါဦးမလား......ငါ့အတွက် အသုံးမဝင်တော့လဲ ဘာဖြစ်လဲ ငါက ငွေပေါတယ််...ဒီတိုင်းထားလိုက်မယ်...
ငါ မင်းကို ဒီကို ခေါ်တာ ပညာပေးချင်လို့..... ဟိတ်ကောင်တွေ....ချ....
"ဟုတ်ကဲ့ သူဌေး....
"နေဦး.....
အမိန့်ဆန်သည့် အသံ။ တုပ်တွေဖြင့် ပြေးဝင်လာသည့် လူတွေဟာ နေရာမှတင် တုံခနဲရပ်သွားကြသည်။
"ဘာလို့ရပ်သွားတာလဲ မ
င်း တို့ ဘိုးအေ လာရိုက်မှာ စောင့်နေကြတာလား.....
"သူရအောင်...မင်းငါ့ကို ဖိအား မပေးနဲ့နော်......ကောင်းပြီလေ
ငါ မင်းအတွက် ဘာ
လက်ဆောင် ယူလာလဲအရင်...ကြည့်ပါဦး.....ညီလတ် ခေါ်ထုပ်လာခဲ့.....
ကားထဲမှ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ညီလတ်က ဆွဲထုပ်လာခဲ့သည်။
"ကြည့်ပါဦး...မင်း သိတဲ့ သူလေးများလား....
ကားထဲမှ ဆွဲထုပ်လာတာက ပါးစပစ်ပိတေ်ပြီး လက်ပြန် တုပ်ခံထားရသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်။
"ရွန်းလဲ့လဲ့....ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး.......... မင်း.......မင်း....ရမက်ဝိုင် မင်း ဒါဘာလုပ်တာလဲ....
