Chapter 48

230 4 0
                                    

Nate's POV

I went to sala and sat on the chair with a piano in front of me. I need to cry my heart out. Ang sakit sakit. Ganto nalang ang cycle ng buhay ko. Gigising with this same feeling since she left me.

Hindi man lang nababawasan tong sakit na nararamdaman ko. Bakit ganun? Hindi ko na talaga kinakaya. Kalalaki kong tao pero iyak na ako ng iyak.

Sabi nga nila, you don't know how strong you are until being weak is only your choice. Ah basta, yun na yun.

I started playing the piano and started to sing.

"Everybody's laughing in my mind.. Rumor's spreading 'bout this other guy..

Do you do what you did, when you did with me?

Doe he love you the way I can?

Did you forget all the plans that you made with me? Cause baby I didn't.."

Nung kami pa, we always dream of our future. We want to have a sunset beach wedding because she loves beach that much. Gusto nya, ang ipapangalan namin sa baby girl namin, is Atasha Miley Venice. And I gave her the nickname "Tasha".

Lagi kaming nagtatalo kasi ang gusto nya, dalawa lang ang magiging baby namin. Pero gusto ko, tatlo. Gusto nya ng kambal. Pero pag nagtatalo kami, bati din kami agad. And that's the best thing about our relationship. Hindi kami umabot sa point na sobra kaming nagkasakitan. Ngayon lang.

Selosa sya. Hindi sya sweet na tao, minsan lang. Pero yung minsan na pagiging sweet nya, kikiligin ka talaga ng sobra kahit lalaki ka. She's so nice and adorable.

Sobrang understanding nya. Lagi nya akong iniintindi kahit alam kong nahihirapan na sya nun sa sitwasyon namin.

Pero pinili parin nya akong intindihin at bigyan ng napakaraming chance kahit alam kong sobrang nasasaktan na sya. Ramdam ko yun. Pero sa kabila nun, mahal na mahal nya pa rin ako. At ganun din ako sakanya.

"That should be me, holding your hand. That should be me, making you laugh..

That should be me, this is so sad. That should be me, that should be me.

That should be me, feeling your kiss. That should be me, buying you gifts.

This is so wrong, I can't go on, til you believe.. That, that should be me.

That should be me."

Tapos, kapag nagka-boyfriend na si Atasha kahit sixteen palang sya, ang gusto ni Aia, ipapakilala samin. Okay lang daw sakanya yun. Maiintindihan nya daw kung anong nararamdaman nung anak namin. At maiintindihan nya daw kasi mahal nya ang anak namin.

Hindi ko pa rin makalimutan lahat. Ang fresh pa rin lahat ng mga memories namin. At hindi ko makakalimutan lahat ng yun.

"You said you needed a little time from my mistakes.

Its funny how you used that time to have me replaced.

Did you think that I wouldn't see you out at the movies.

What you're doin' to me? You're taking him where we used to go.

Now if you're trying to break my heart, its working cause you know."

I laughed sadly at that thought. My heart's already broke. It really hurts. Like hell. I feel like, it is the only two words I know. "It hurts." I will not be able to move on.

"That should be me, holding your hand. That should be me, making you laugh..

That should be me, this is so sad. That should be me, that should be me.

Living with Mr. NGSB (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon