The Awakening Of The Unknown [Revising]

Chapter 3: Unafraid

( Miyuri Pov )

I took a sip to my hot chocolate habang nakatingin sa kalangitan na ngayon ay nagsisimula pa lamang lumiwanag. Nagising ako ng maaga kaya napag isipan ko na lamang na magtimpla at hintayin na lumitaw ang araw dito sa veranda

Tahimik lamang ako na nag iisa ng biglang bumukas ang pintuan at lumabas si Clara na ngayon may dala din na baso. Umupo siya sa aking harap ngunit walang nag abalang magsalita sa amin. Dalawa na kaming gising habang iba ay mahimbing pa din ang tulog

I took another sip ng marinig ko ang biglang pagtanong ni Clara ngunit hindi naman nakatingin sa akin

"Babalik ka pa ba?"

Dahan dahan na ilinagay ko sa harapang lamesa ang aking baso bago siya sinagot ng nakangiti

"The answer is obvious" i simply said

Nabalot muli kami ng katahimikan ngunit hindi nagtagal nakarinig ako ng malalim na paghinga before she speak again

"Why? Do you still have a reason to go back?"

Napailing iling ako dahil sa aking narinig. Hindi ko alam kung bakit niya ako tinatanong sa mga ganitong bagay but to satisfy her curiosity i answer her

"Is taking my tittle and my own property enough reason for you?"

Hindi siya nakapagsalita dahil sa kanyang narinig. Napatitig siya sa akin ng mabuti at para bang binabasa ako kung tama ba talaga ang narinig niya at ng ibig kong sabihin

"Wala ka ng dapat na kunin pa" she said to me starting to lose her composure

"I have Clara, especially if i still have the authority to take back the things that was stolen from me"

Kita ko ang pagkuyom ng kanyang mga kamay at ang pagguhit ng ilang ugat sa kanyang leeg bago siya nagsalita muli

"Everything is gone, Miyuri"

Binigyan ko siya ng napakatamis na ngiti dahil sa kanyang sinabi. Inayos ko din ang aking upo like a queen before i responded

"Not until i took it back or to be more exciting tell everyone the truth"

Napatitig ako ng deretso sa kanyang mukha ng bigla niyang hinampas ang lamesa at tumayong napatitig sa akin. She completely lost her composure, kilalang kilala ko na siya. Once na magalit siya o kaya naman may nangyari na hindi na niya gusto mawawala na ang imahe niyang kalmahe lamang

"Wala kang masasabi" sa sinabi niyang iyon biglang umilaw ang mata niya katulad ng kanyang kapangyarihan na utusan ang lahat by just her words. By just using their emotion

Napangisi naman ako bago umilaw ang aking mata ng kulay asul. Kita ko ang gumuhit na pagkagulat sa kanyang mata dahil sa biglaang pag ilaw ng aking mata

"You and I know the truth. Just a few words of mine everything will destroy-"

"ENOUGH!"

Ramdam ko ang nabubuong galit sa kanya ngunit pinipigilan lamang niya iyon. Para bang ayaw niyang may magawa na makakasama lamang ng lahat ngayon

"Why? Don't you wanna let everyone know?" i questionably said mocking her

"Shut up! Follow my order Miyuri. I am the Empress"

Napahalakhak ako sa kanyang sinabi. Hindi ako makapaniwala sa mga salitang sinabi niya. Napahawak pa ako sa aking tiyan bago siya tiningnan ng seryoso at dahan dahan na ngumiti ng nakakaloko. Lumapit ako sa kaniyang tenga at binulungan siyang may ngiti pa din sa aking labi

"I'll never follow your order, not even a single second you've become an Empress to me"

Pagkatapos kong sabihin iyon. Agad ko siyang tinalikuran at pumasok sa loob ng may malaking tagumpay na ngiti sa aking labi. This is me, i enjoy talking back to people lalong lalo na kung wala silang panalo sa akin or more likely make them speechless