Hello Diary! Its been a long time since I opened this. Alam mo diary Christmas Party namin bukas, hindi ako excited, eh mas gusto kong matulog nalang sa bahay pero sayang din naman diba? Once in a year lang ang okasyon na ito. Diary, may tanong lang ako? Bakit kaya may panahon na ramdam kong binabalewa ako ng lahat? Bakit pakiramdam ko yung mga taong gusto ko unti unti ng lumalayo? Ako ba talaga ang may problema, diary? Ako lang ba ang mali sa amin? Ako nalang ba palagi ang nag gigive way sa lahat? Gusto kong ilabas lahat ng hinanakit ko sa kanila pero paano? Paano ko magagawa ang bagay na ito kung pati sarili ko takot akong ma neglect at ma reject? Pagod na ako sa lahat, diary. Pagod na akong mabuhay sa anino ng kahit na sino. Nakakapagod na kasing maging sunod-sunoran sa lahat. Alam kung hindi ako, enough. I'm not worth it to be keep pero sana naman 'wag nilang ipamukha sakin na ganoon ako. Diary, minsa naiingit ako sa mga kabataang tulad ko dahil yung mga nararanasan nilang kasiyahan hindi ko magawa dahil nakakulong ako sa hawla. Pakiramdam ko kasi kapag gagawin ko ang mga bagay na gusto ko, masakit ang parusang matatanggap ko. Walang alam ang mga kaibigan ko sa nangyayari sa buhay ko. Wala akong pinagsasabihan magiging pabigat lamang ako sa kanila. Ayaw kong maraming mga tao ang maagrabiyado dahil sakin. Alam ko kasi nothing last forever.
Christmas is coming yet I'm not excited and happy to celebrate it. Maybe, I could sleep the whole day but I need to face the reality that I will never sleep because if I sleep my siblings will starve. My mother will be mad at me. She will punish me because all she wants us to do is to work and work until we can have money for living. I understand her.
For now, I will be gone for a weeks because I need to find part -time job. Diary, help me!
BINABASA MO ANG
Mon Diaró
Short StoryI would like to share whatever happens in my life. In everything I do. I am very thankful to the ink and paper because they help me covered my sadness and pain.
