Raiden'in gönderdiği gölge askere kadını mümkün olduğunca en acılı şekilde öldür demesinin ardından
Gölge birden Laila'nın gölgesinden dışarı çıkmış ve insansı bir forma girmişti.
Gölge adam kadına bakmış
"Efendim sizin mümkün olduğunca en acılı şekilde ölmenizi istiyor. Lütfen bana zorluk çıkarmayın."
Laila hala baygındı ve Kadın gölge adama bakıyorken şok içindeydi. Bu gölge adamı kim göndermişti? Birden bire hissettirmeden nereden çıkmıştı? Ve neden bahsediyordu? şokla birlikte bu sorular dönüyordu.
Kadın
"Çekil yolumdan lanet şey o kızı öldüreceğim." derken gölge adamı kenera itip Laila'ya saldırmayı denemiş ama öyle olmak yerine gölge adam dağ gibi milim bile yerinden oynamadan duruyordu.
Gölge adam tekrar söze girmiş
"Bu arada efendimin bir başka emri üzerine seni öldürürken çığlıklarını bütün bu çevrenin duymasını istedi. Benden kaçıp işimi zorlaştırmak yerine, bana gelip işimi kolaylaştırdığın için teşekkürler. Mümkün olduğunca yüksek çığlık attığından emin ol." derken gölge adam yüzüne öyle bir gülüş kondurmuştu ki bu açıklanamaz, yazılamaz ve hatta gösterilemezdi. O derece psikopat bir şekilde gülümsemişti.
Gölge adam daha hiçbir şey yapmamış olsa bile bu görüntü karşısında kadın korkudan çığlık atmaya başlamıştı bile.
Birkaç dakika boyunca kadından yükselen çığlık hiçbir şekilde kesilmemiş aksine daha da artmıştı.
Muhafızlar evin kapısını açmaya çalışıyor ama kapı milim oynamıyor sanki duvarı kırmaya çalışıyorlarmış gibiydi. Hatta duvar değil koca bir kayayı küçük bir sopayla parçalamak istemek gibiydi
Çığlık geçen her dakika artıyor ve muhafızların elinden hiçbir şey gelmiyordu. Üstelik çığlıkları her yerden duyuluyordu bunu belli noktalarda devriye gezmesi gereken muhafızların bu evin çevresine gelmelerinden anlaşılabilirdi. Hepsinin ağzından çıkan tek kelime çığlık sesi duyduğumuz için geldik demeleriydi.
Birkaç dakika daha bu çığlıkların devam etmesinin ardından artık muhafızlar karakola haber vermeye karar vermişti. İçerideki her kimse onu yakalamalılardı.
Çok geçmeden Komutan Dan ve yanında da 30 kişilik bir grupla hızla geliyordu.
"Neler oluyor bu acı dolu çığlık da neyin nesi?"
Dan hızla muhafızların arasından geçip kapıya vurmuş ama muhafızların da Dan'inde bütün umutları yerle bir olmuştu çünkü kapıyı o bile kıramamıştı.
"Bu kapı da neyin nesi?" derken çığlıkları duymaya devam ettikçe öfkeleniyordu. İlk kez kendisini bu kadar çaresiz hissediyordu. Üstelik kadın tam kapının ardında kurtarılmayı beklerken.
Bir anda ses kesilmişti.
"Ses kesildi." derken kapıya öfkeyle yine vumuştu ve bu sefer en başından beri alınması gereken sonucu şimdi almışlardı kapı tek bir vuruşta parçalara ayrılmıştı.
Dan hızla içeri girmiş ve çevreye bakmıştı ama hiçbir şey yoktu
"Çığlık çok yakından geliyordu. Nerede bu kadın?" derken yan duran şömineyi görmüştü
"Şömine aslında bir kapıymış, alt kata inen bir merdiven var." derken daha kapıya yaklaşmasıyla burnuna ağır bir kan kokusu eşlik etmişti.
Dan arkasındaki muhafızlara burada kalın işareti yaptıktan sonra. Merdivenden inmeye başlamıştı.
Her basamakta artan bir kan kokusu vardı. En sonunda bir şeye basmış ve merdivenden yuvarlanmıştı.
