Kabanata 10

13.1K 284 45
                                    

Kabanata 10

"Pam, wake up, lets go back to Manila," sabi ni Zhel sa akin saka ako marahang inuga.

Iminulat ko ang mata ko at una nitong nakita ay ang mukha ng asawa ko na nakakunot ang noo at nag-aayos ng polo sa harap ko.

"No," sabi ko sa kaniya saka ipinikit ang mata at nagtalukbong ng comforter.

"Shit, uuwi tayo at hindi ka makakapagdesisyon doon," he finalized then turn around to fix himself in front of the mirror.

"Ayaw ko! Ayaw kong sumama sayo, hindi kita kailangan ngayon!" sigaw ko sa kaniya.

He looked at me with his fiery eyes. "Anong sinabi mo?" tanong niya sa akin saka lumapit.

"I dont want to be with you this time!" sigaw ko pa. Ang aga-aga ay inis na inis ako sa mukha niya, like I don't want to see him or even smell his scent. Nababanas ako sa hitsura niya at gusto ko siyang itulak papalabas ng kuwarto naming dalawa.

Namalayan ko na lang na lumipad sa pisngi ko ang kaniyang palad, leaving red spots and pain in it. "Putang-ina mo, sa ayaw at sa gusto mo, uuwi tayo!" he shouted.

I heard him curse before walking out of the room then shut it roughly. I was left inside the room, with tears on my eyes and pain in my cheeks. I suddenly felt dizzy so I ran to the bathroom then puked there. Wala naman akong nailalabas pero damn, gosh, I cant stop myself from vomiting. Nahihilo ako at masakit ang ulo ko kaya sobra-sobra yata ang nararamdaman ko. Gosh, baby, huwag mo naman masyadong pahirapan Mommy mo.

I fixed myself, took a bath and then dressed myself properly. I noticed that my tummy is starting to grow bigger and bigger, my breast became bigger and firm, I also gained weight. Ilang araw na lang at foundation anniversary na, and I'm too excited to announce my pregnancy in front of our batch mates.

Lumabas na ako sa kuwarto at nagtungo sa sala. I saw Zhel, Mom, and Dad there. They are watching NBA and my presence interrupted them for a bit.

"'Ma, uuwi po muna kami ni Pam sa Manila," wika ni Zhel saka tumayo. Lumapit ito sa akin saka hinapit ang baywang. "Pasensiya na dahil may emergency meeting po ako and I need to attend that this afternoon. Babalik na lang po kami sa susunod. Right, wife?" he asked, adding stress to the last word he said. "Right?" tanong niya pa.

Sasagot na sana ako ngunit madiin niyang pinisil ang baywang ko. He moved his face closer to mine then mumbled something.

"Answer yes or I'll kick you to the wall once we reached our house," bulong niya sa akin.

I didn't answer the question despite of the questioning looks Mommy and Daddy gave. Instead, I nodded to satisfy them.

"Hindi ba kayo mag-uumagahan muna?" tanong ni Mommy.

"Hindi na po, 'Ma, sa daan na lang po," aniya.

"Sige hijo, mag-ingat kayo," sabi naman ni Daddy at tumango. Inihatid nila kami ng tingin saka ibinalik rin sa TV ang paningin ang makalayo na kami sa bahay.

Hinila na ako ni Zhel saka puwersahang ipinasok sa kaniyang kotse. Nagpumiglas pa ako ngunit wala na akong magawa noong ipasok niya ako sa shotgun seat saka iyon ini-lock. He entered the drivers seat, started the engine then drove away. I can still see Mom and Dad wave at us but I can't even open the car's window to wave back.

"Zhel, ano ba!" sigaw ko. "Ayaw kong umuwi sa iyo, I dont want to go home with you! Ayaw kitang kasama ngayon!" I exclaiamed.

"Manahimik ka, pwede ba?!" sigaw niya rin. "Wala akong pakialam sa opinyon mo, uuwi ka sa bahay ko sa ayaw at sa gusto mo!"

Touch Of EvilTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon