Chapter 46: Hope?

1.8K 153 19
                                    

Soju's POV

I opened my eyes and I look around. What am I doing here? I'm in an island. Am I in different country?

I noticed Chinese characters at a resort. It looks like no one is here. Anong ginagawa ko dito?

Bakit mag-isa lang ako?

I walked around and I stopped in front of a beach. Everything around here is so beautiful! Gusto 'kong dalhin dito ang taong mahal ko.

Napayuko na lang ako sa lungkot...

Oo nga pala, I forgot. Hindi niya ako kayang mahalin. Alam ko naman na wala akong pag-asa sa kanya. Kahit anong gawin ko, never niya akong magugustuhan.

It's ok, even it hurts badly for me...

Ang mahalaga lang sa akin, mapalaya ko siya sa galit. I want to set him free from darkness in his heart. Alam ko na kailangan niya ako. Kailangan 'kong gawin ang tama.

He is blinded with hatred and revenge. Naging mas masama siya kaysa sa amin. I know, he is not like that. I can still see the angel inside him.

"Soju..."

I started shaking...

I-It can't be!

I know that voice!

I know who called me! It's impossible! Nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ko. Unti-unti akong lumingon kahit na nanginginig ako.

I saw a man in white. He started smiling at me when I look at him.

T-This is the first time that he smiled at me like that! Napatakip na lang ako sa bibig ko at bumuhos na ang mga luha ko nang makita ko siya ulit.

"A-Are you real?" I asked while my voice is shaking.

He nodded at me...

G-Gusto ko siyang yakapin pero hindi ko alam kung ayos lang ba sa kanya.

"I know, you want to hug me," He said.

Nagmadali na ako at niyakap ko agad siya ng mahigpit. Honestly, this is the first time that I hug him.

Never ko siyang nayakap noon...

"I-I miss you so much, Whiskey!"

Napahagulgol na ako ng iyak habang niyayakap ko siya. Sobrang miss na miss ko na ang kapatid ko. He is my only true family.

"Shhh... Don't cry, Soju! Yuck!"

I stopped hugging him and I wiped my tears using my fingers. He is just smiling at me. Napangiti na lang din ako sa kanya.

I realized something...

"Tell me brother, am I dead?" I asked.

He laughed at me...

"Not yet! Do you want me to take you?"

Napalunok na lang ako dahil sa sinabi niya. I started shaking because of fear.

"Hey! You look so funny! Stop that! Tinatakot lang naman kita," natatawa niyang sabi.

Nakahinga na ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Si Whiskey talaga, tuwang-tuwa kapag may inaasar siya.

Wild WineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon