Sonumuz Ne Olacak?

-4-

Bu hayatta insanlar hep bir şeylerin peşinde koşar. Herkesin bir hayali,bir ideali vardır. İyi bir evlilik,iyi bir iş veya iyi bir sağlık gibi. Kendimize bazen hedefler koyarız. Hayal ederiz ve hedefimize ulaşana kadar çabalarız. Fakat bazen şöyle bir söz beynimizin içinde dolanır. Arzuladığımız şeyi elde edebilmek için neleri feda etmeliyiz? Feda edeceğimiz şeylere değip değmeyeceğini tartmak zorundayız. Devrim'in bana karşı neler hissettiğini bilmiyordum. Sevgilisi veya kalbinde bir başkası var mıydı onu da bilmiyordum çünkü böyle konulardan hiç bahsetmezdi. Yanında daha önce sevgili sıfatını taşıyan bir kadın da görmediğimden dolayı şu anlık bekar olduğunu düşünüyordum. Devrim'in hisleri bir yana en çok korktuğum eğer aramızda bir şey olursa Altınel ailesinin tepkisiydi. Tamam beni kızları gibi görüyorlardı fakat Devrim onların öz evladıydı. Biricik oğullarına layık birini isterlerdi. Birine sevgi göstermek başka aileden biri olarak kabullenmek başkaydı. Çünkü Devrim ciddi biriydi. Eğer bir sevgilisi olursa ona aşık olur ve kesin evlenirdi. Hiçbir şey belli değilken bu kadar ilerisini düşünmem belki de saçmaydı ama yinede kötü hissediyordum. Ben ne kadar hissettirmeseler de yabancının biriydim. Ailem yoktu,işim desen orta halliydi ve maaşım bir doğal gaz faturasını ödemeye bile yetmiyordu. Bir ihtimal  Devrimle bir ilişkim olursa Altıneller'in bunu kabul etmeyeceğini, en kötüsü de onları sonsuza dek kaybedeceğimi biliyordum. Bu onlara ihanet etmişim gibi olacaktı. Bana zor zamanlarımda destek olan ailenin oğluna göz dikmişim gibi gözükecekti. 

Bunlar düşünmesi zor hazmetmesi daha da zor olan gerçeklerdi. Hem Devrim benim kişiliğimi tanıştığımızdan beri sevmezdi. Görünüş desen ortalama bile olduğumu düşünmüyordum ki onların şirketinde manken gibi kızlar vardı. Yani nereden tutsam elimde kalıyordu. Bana gösterdiği şefkat ise beni belki de Doğa gibi gördüğündendi. Hiçbir zaman abi-kardeş ilişkimiz olmadı daha çok kedi-köpek gibiydik. Ama bazen çok zorlandığımda yanımda olur bana şefkat gösterirdi ve bu ilginin bir sınırı olduğunu hep bilirdim. Durumun çok iyi farkındaydım ama kim seçebilirdi ki kimi seveceğini? Bu gerçeği çok zor kabullenmiştim fakat bir şekilde insan ilerlemek zorundaydı. Seviyorsam seviyordum sorun değildi. Karşılık almayacağım kesin olduğu sürece içimde saklayabilirdim bunu. Birinin beni sevmesinin zaten hayal olduğunun bende farkındaydım. Kim benim gibi full paket derdi yanında isterdi? Aman neyse neydi. Daha fazla düşünmek istemiyordum. Bir gecede kabullendiğim aşkımı aynı gecenin sabahı da kalbime gömecektim. Kendi içimde tartıştığım konuya sonunda bir çözüm bulup hazırlandım ve iş yerime gitmek için evden çıktım.

Klinik evime yakın olduğu için şanslıydım. Fulya Ablaya selam verip içeri girdim. Her zamanki işleri yapıp klinikteki hayvanlarla ilgilenirken saatler ilerliyordu. Öğle aramızdan sonra bir köpeğin ameliyatını yapacaktık. Yemek yiyip ameliyat için malzemeleri hazırlamaya başladık. Bir saat sonra köpek gelmişti ve herşey hazırdı. Daha yavru olan bu köpeğin kaburga kemiklerinden biri kırılmıştı. Fazla uzun bir operasyon değildi fakat köpeğin ameliyat sonrası dikkat ve özenle bakılması gerekiyordu.  Saat 5'e doğru gelirken ameliyat sona ermiş köpeğin işlemi başarıyla halledilmişti. Daha iyi öğrenmem için Fulya Abla neredeyse bütün ameliyatı benim yapmama izin vermişti. Allahtan başarıyla halletmiştim. Köpeğin sahibine gerekli bilgileri verip onları yolcu ettikten sonra çıkış saati gelene kadar klinikteki diğer işlerle ilgilendik. Fulya Ablayla vedalaşıp ekmek almak için fırına yöneldim. Sonunda evimden içeri girdiğimde saatler sonra ilk defa telefonumu elime alabildim. Doğa'dan mesajlar vardı. Biraz yorgundum ve yazmaktansa aramayı tercih ettim. Doğa ilk çalışta açtı.

"Zeynep,kurtar beni lütfen! Konum atıyorum uç,koş,ışınlan ne yaparsan yap hemen gel!" dedi bıkkınla. Dışarıdan duyan şuan Doğa tehlikede sanabilirdi fakat yanılırdı. Büyük ihtimal şirkette mesaiye kalmıştı ve kurtulmak için bana ihtiyacı vardı. İkna etme açısından pek bir etkim yoktu Devrim'in üzerinde fakat Doğa ben Devrimle konuşurken aradan sıyrılıp kaçma yeteneğine sahipti. Gülerek cevap verdim.