Yıldızların Altında Kimse Isıtmadı Ellerimizi

HAYALLERİMİZ VARDI

Kapkaranlık gecelerde
Ninnilerle uyuttuğumuz,
Soğuk kış günlerinde
Avucumuzda ısıttığımız,
Kapının dışına bırakmaya
Korktuğumuz,
Hayallerimiz vardı!

Nazar değmesin diye
Kem gözlerden sakındığımız,
Elalemin diline düşürmeden
Gönlümüzde sakladığımız,
Aşına sevgi katıp
Baş üstünde büyüttüğümüz,
Hayallerimiz vardı!

Konuşmayı öğrenecekti ilk önce,
Sonra da yavaş yavaş emekleyerek yürümeyi.
Bazen altına işeyecekti bazen de üstümüze,
Her hatada yüzümüze gülümseyecekti,
Arkasında binlerce oyunun gizlenmediği
Masum bir gülümseme
İşte öyle,
Hayallerimiz vardı!

Dağ taş dolaşıp çalı çırpı toplayacaktık,
Düşmana inanmadan
Namertten sakınacaktık,
Kayaların,
Uçurumların eteğine ev kuracaktık,
Hayallerimiz vardı!

Gözümüzden sakındığımız çilekeş gençliğimiz,
Özgürlük adına çöplüğe attığımız insanlığımız,
Beyaz bir güvercinin kandında vücut bulan,
Hayallerimiz vardı!

Bizi dostlarımızın sırtımızdan hançerlemesi yıktı,
Geride bıraktıklarımız karşı koyamadılar dayatılanlara,
Aciz hayallerimiz taşıyamadı dünyanın yüklediği ağırlığı.
Yalansız,
Şirksiz,
Tertemiz...
Yeni bir düzen kuracaktık,
Paranın hükümsüz,
Dostluğun torpilsiz olduğu bir düzen
Gerçeklerin üstüne çekilen perdeyi kaldıracaktık,
Ar damarımızı yırtamayacaktı iblisleşenlerin tatlı sözleri.
Hayallerimiz vardı!