[Book 4] Mysteries of Jansport High School: Batch of 20 Lost Memories || WILL BE EDITED

Chapter 15

*Chase's POV*

"Eliza, bakit nagkaganun na naman kaya boyfriend mo? Gusto na namang magsarili..." tanong ko. "This is the first time," sagot ni Eliza. "Please tell me you're not heading for Splitsville?!" sabi ni Kylie. "Hindi ah. Grabe... nagkalayo lang nang sandali, split na agad?!" react ni Eliza.

"Chase," may bumulong sa akin. "Wait, who's there?" I panicked sabay lingon sa iba. "Hui Chase, ayos ka lang?" tanong ni Jakov. "Lumayo ka muna sa kanila at mayroon lang akong sasabihin," sabi nung bumubulong. "Teka nga," sagot ko. Nagpaalam lang ako at tumakbo sa pinakamalapit na building... COMFORT ROOM!

"Okay, sino ka at bakit mo ako kailangan?" I asked the open space of the comfort room. Nang lumabas out of nowhere sina... HERTZ AT CARSON?! "ANO BA NAMAN KAYO?! KAMI'Y SOBRANG NAG-ALALA NA, BUHAY PA PALA KAYO!" sabi ko nang paiyamot, "Teka, how'd both of you survived your own deaths?!" 

"Time traveller ako, di ba?" Carson said, "Okay, ganito kasi. Di ba pinasundan niyo ako kay Daniel? Eh ayun, muntikan na akong mamatay nang pinigil ko ang oras at lumayo kay Daniel..." Biglang umimik si Hertz, "So technically nakasurvive si Carson kay Daniel. At right in 'time' ay tumungo si Carson yung time na nag-suicide ako..." FLASHBACK. 

*Hertz' FLASHBACK sub-POV*

"Teka, teka, teka, nagpatiwakal na ako, di ba? BAKIT WALA AKONG SUGAT?!" I yelled. "Hertz naman," may umimik sa likod ko. "Wha?! Carson?!" I reacted. "Who you expect?" he reacted. "Teka, kung buhay ka, does that mean buhay pa ako?" tanong ko. "Um, tingin mo?" sagot nito. Aba. Batukan kita dyan eh. Tumayo na kami at naglakad patungo sa pinaglakaran ng barkada.

"Hertz, naalala mo nung first year... sobra tayo kung pagtangkaan ang buhay ni Cody," sinabi nito. GADDDD!!! Please, don't bring back the old days, "Oo naman, we're quite the bad guys, teka, bakit mo natanong yan?" Sumagot si Carson, "The point is... we were Doku Hebi. Daniel was a Doku Hebi. And look at our generation of Doku Hebi today, we're all helping Cody. Heck, even the Syntax is helping Cody." I said, "Nga naman, eh kasi strength comes in numbers. Teka, bakit mo namention si Daniel?" Napatigil ako. Sabay yugyog sa katawan ni Carson, "Does that mean Daniel was helping us all this time?!" Tinulak ako ni Carson na medyo nahilo sa pagkakayugyog ko, "Yep. He just wanted us to be prepared to what Cody is up against." Sumigaw ako sabay takbo, "Then let's go and tell everyone else."

ARAY! Hinatak ni Carson ang collar ng uniform ko. "Kapag nalaman nilang buhay tayo, mababaliw ang mga iyon at mawawalan ng focus. We'll just come out when the going gets rough," sabi nito. Nubayan. Energized buttkicker na ulit ako. Tinanong ko ulit si Carson, "Nakalimutan ko lang tanungin, bakit pa ako buhay?" Sumagot si Carson, "I froze you a split second before the point of the ice you're owning drilled in you," tapos nagpatuloy using... my voice, "It was me who shouted the 'pain' when everybody thought you died." Nataranta ako, "Eh bakit mo naman ako binuhay?!"