Wild Road ♧ Candy Pop

▪︎ 3 - 𝑪𝒊𝒔𝒛𝒂 𝒑𝒓𝒛𝒆𝒅 𝒃𝒖𝒓𝒛𝒂̨

- Dogrywka! - chłopak rzucił kartami o ziemię.

- Noen, przegrałeś już 26 razy może zrobimy sobie przerwę? - zaproponowałam.

- Nie ma takiej opcji - zrobił obrażoną minę i skrzyżował ręce. Westchnełam ciężko, a mogłam dać mu fory.

- Możemy zrobić później dogrywkę ale na razie robimy przerwę - wstałam z podłogi i podeszłam do zabitego deskami okna. Wyjrzałam przez szpary na świat za szybą. Nic szczególnego, cisza przed burzą. Przynajmniej tak mi się wydawało. - Porozmawiajmy, co ty na to?

- O czym chciałabyś porozmawiać?

- Hmmm, masz jakieś zainteresowania, coś co lubisz robić? - standardowe pytanie.

- Oczywiście, na przykład uwielbiam czytać książki...

- W takim razie musisz mieć jakąś biblioteczkę w domu bo w bibliotece nie ma zbyt ciekawych rzeczy. - zaśmiałam się cicho na myśl o historiach o "Wspaniałomyślnym Jeff'ie the killerze"

- Tia, że też musieli wysłać tego debila jako osobę kontrolującą cenzurę. - westchnął - Na szczęście nic nie wiedzą o podziemiach

- O czym? - oparłam się o ścianę.

- Biblioteka posiada sekretne zejście do piwnicy gdzie znajdują się zapiski tak stare że niektóre kartki z tekstem dosłownie rozsypują się w rękach.

- Czytałeś je? - zapytałam z zaciekawieniem. Może znalazłyby się tam jakieś ciekawe informacje czy wzkazówki jak zatrzymać ten cały mord.

- Wiesz.. właściwie to tylko jedną. Wszystkie książki są zapisane w łacinie.

- Umiesz łacinę? - zapytałam ze zdziwieniem. Nie wiele osób pamięta ten język.

- Teorytycznie tak, mój ojciec opowiedział mi jak w wieku 8 lat wziąłem jakiś stary dziennik i przeczytałem dwie strony bez żadnej pomocy i w dodatku nie znając łaciny! Co najlepsze wszystko co przeczytałem opowidziałem ojcu, a on potwierdził prawdziwość moich słów. Później nauczył mnie jeszcze tego co on umiał.

- Skoro tak dobrze umiesz ten język to dlaczego przeczytałeś tylko jedną książkę?

- Chatakter pisma był ciężki do rozczytania ale ten cały wysiłek z tłumaczeniem się opłacał. Mam pomysł, zabiorę cię tam jutro i przeczytam ci to co odkryłem. Co ty na to?

- Nie mam nic przeciwko - uśmiechnełam się lekko.

- A ty? Jakie masz zainteresowania? - wbił wzrok we mnie.

- Gimnastyka i akrobatyka, takie umiejętności są dosyć przydatne.

- Skaczesz po dachach?

- Raczej nie - zaczełam się śmiać

- Raczej? - chłopak zaczął tasować karty. - Teraz wygram zobaczysz

- Nie chwal dnia przed zachodem słońca.

Pov. Narrator

Kobieta zapukła w dębowe drzwi.
- Proszę - w pokoju panował pół mrok który rozjaśniały złote sznurki ciągnące się z palców postaci lewitującej pod
sufitem.

- Candy Pop kazał ci go przekazać - popchneła chłopaka do przodu.

- Możesz puścić łańcuch i mi go zostawić - Yennefer kiwneła głową i wykonała polecenie. Wokół nadgarstków chłopaka oplotły się żółte świecące nici. Zamkneła drzwi, dobrze wiedziała co się wydarzy, albo Puppeteer połamie mu kości podczas danse macabre albo go oszczędzi i zrobi z niego marionetkę, ale na to raczej nie ma co liczyć. Kobieta westchneła cicho, teraz ma czas dla siebie. Niestety jej plany pokrzyżował głos odbijający się echem w jej głowie.