WattpadMysteryTR okuma listesinde!
The Wattys 2022 Yarı Finalisti!
~
"Belki farkında değilsin ama kafanda bir mahkeme kurmuşsun. Her taraftan bir ses yankılanıyor, birileri bir şeyler söylüyor, iyiliği ve kötülüğü ortaya döküyor ve sen ne yapacağını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
..
NİSAN 2017- Kaza günü...
Otobüs kalkalı 1 saat olmuş, verdiğimiz 15 dakikalık moladan sonra tekrar yola devam ediyorduk. Bundan önceki molada indiğim için bu sefer inmemiş, olduğum yerde uyumaya devam etmiştim. Uyku ve uyanıklık arasında gidip geldiğim sırada duyduğum kadarıyla Buğra, Cansu ve Buse mola için inmişlerdi.
Bir süre sonra rüyamın bitmesiyle gözlerimi aralayıp pencereden dışarı baktım. Şehirden iyice uzaklaşmış, dağlık ve uçurum olan bir yere gelmiştik. Varmamız çok uzun sürmezdi sanırım. Yerimde kımıldanıp başımı hafifçe kaldırıp Buğra'ya baktım. Bir kolunu belime sarmış, başımı omzuna çekip uyumam için rahatlık sağlamıştı. Hareketlenmemle uyandığımı anlayıp başını bana çevirdi. Yüzünde bir gülümseme oluşurken, "İyi uyudun mu güzelim?" diye sormuştu. Bana mı öyle gelmişti yoksa sesinde bir gerginlik mi vardı?
Başımı ağır ağır sallayıp doğrulurken, "Sen uyumadın mı?" diye sordum gözlerimi ovuştururken. Onaylamayan homurtular çıkarırken yüzüne dikkatle baktım. Tuhaf bir ifade vardı çehresinde.. "İyi misin? Bir şey mi oldu?" diye sordum saf saf. Ne olmuş olabilirdi ki?
Bakışları tekrar beni bulurken bedenimi kendisine çekti ve sarıldı. "Seni çok seviyorum, gökyüzüm. Sana bir şey olmasına izin vermem, biliyorsun değil mi?" Sesinde herhangi bir duygu yoktu, daha çok bu dediklerine ikna eden bir tını vardı ama neden böyle şeyler söylemişti ki?
Mahmur ifademle ona anlam veremezken düşünmeyi kesip sarılışına karşılık vererek ona sığındım. "Biliyorum, deniz gözlüm. Ben de seni çok seviyorum.." dedim gözlerimi huzurla kapatırken. Kokusu beni tekrar uykunun kollarına çekerken uyumamaya kararlıydım. Derin bir nefes alarak kokusunu içime çektim. Onun varlığı bile beni koruyup kollardı, o varken bana hiçbir şey olmazdı, biliyordum..
Etrafa baktığımda birkaç kişinin kendi aralarında sohbet ettiğini, bazılarının kitap okuduğunu, bazılarının müzik dinlediğini ve bir-iki kişinin de uyuduğunu görmüştüm. Doğrulup pencereden dışarı göz attım. Baharın ikinci ayının havası, ağaçlara yeşillik ve güzellik katmıştı. Ağaçlar hüzünlü hallerinden kurtulmuş, etrafa resmen 'gülümseyin' havası yolluyordu.
Derin bir nefes aldığım an beklemediğim bir şey oldu. Otobüs bir şeye çarpmış gibi sarsıldı. Korkuyla etrafa bakınırken birkaç kişinin de benim gibi bakındığını gördüm. Bir kez daha oldu, bu sefer öncekinden biraz daha sert. Birkaç kişiden korku nidaları gelirken, "Noluyor?" diye sordum Buğra'ya korkuyla bakarak. Buğra yutkunarak elini havada salladı. "Sakin ol, korkulacak bir şey yoktur," diyerek ayaklanırken sesine yansıyan paniği farketmiştim. Bir şeyler iyiye gitmiyordu!
