the truth untold | jjk

fourteen.

Vanessa's pov

Καθώς βρισκόμουν με τον Jungkook σε μία πιο προσωπική, θα έλεγε κανείς, στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο του. Μόλις το έκλεισε μου είπε πως τα παιδιά έχουν νέα και πρέπει να πάμε από εκεί. Αμέσως σηκώθηκα όρθια και ετοιμάστηκα να φύγω. "Έτσι θα πας;"

"Γιατί τι έχω;" τον ρώτησα. "Πήγαινε να δεις στο καθρέφτη και έλα να μου πεις." Κατευθύνθηκα προς τον καθρέφτη για να αντικρύσω τον λαιμό μου γεμάτο με μικρά κόκκινα σημάδια. Δημιούργημα του Jungkook είναι αυτό, είμαι σίγουρη.

"Εγώ λέω να πηγαίνω απέναντι. Θα σε περιμένω." Μου είπε καθώς έκανε δειλά δειλά βήματα προς την πόρτα του δωματίου μου. "Jeon Jungkook!" Όταν με άκουσε να φωνάζω εξαφανίστηκε. Δεν είχε και άλλη επιλογή.

Τι θα κάνω τώρα. Θεέ μου που έμπλεξα. Μια λύση υπάρχει μόνο. Make-up! Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή. Αν ήξερα ότι θα γινόμουν έτσι θα τον σταματούσα. Άνοιξα το συρτάρι όπου έχω τα καλλυντικά μου και έπιασα στα χέρια μου το foundation. Πήρα το πινέλο και με γρήγορες κινήσεις άρχισα να το τοποθετώ στα σημάδια, προσπαθώντας να καλύψω ό,τι ήταν δυνατόν να καλυφθεί.  

Κανείς, βέβαια δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι ο άτιμος έχει ταλέντο σε αυτό. Και αν ακούστηκα; Ρεζίλι θα έγινα στη θεία μου. Και αν είχε στήσει αυτί;

Με ατσούμπαλες κινήσεις έβαλα όσο περισσότερο προϊόν μπορούσα πάνω στο πινέλο για να σωθεί η κατάσταση. Αφού τελείωσα, ξέπλεξα την πλεξίδα που είχα φτιάξει από το πρωί και έφερα όλα μου τα μαλλιά μπροστά, προκειμένου να καλύπτουν τον λαιμό μου.

Κατέβηκα κάτω και είδα τη θεία μου στη κουζίνα. "Φεύγεις;"

"Ναι. Πριν λίγο μας πήραν τηλέφωνο τα παιδιά και μας είπαν ότι έχουν εξελίξεις σχετικά με την υπόθεση μου." είπα αποφεύγοντας όσο μπορούσα την οπτική επαφή μαζί της, ώστε να μην δει το λαιμό μου. "Για αυτό να σε αφήνω τώρα. Βιάζομαι." προχώρησα με γρήγορα βήματα προς την πόρτα, όμως η φωνή της θείας μου με σταμάτησε. 

"Πού θα πας έτσι γλυκιά μου;" είπε καθώς έδειχνε τον λαιμό μου. "Φαίνονται;" έκανα τα μαλλιά μου πίσω και έτρεξα προς τον καθρέφτη που έχουμε στο σαλόνι. Η θεία μου σηκώθηκε από την καρέκλα της και οδηγήθηκε προς το ψυγείο. Άνοιξε την κατάψυξη, έβγαλε λίγο πάγο και  αφού τον τύλιξε σε μία πετσέτα, μου τον προσέφερε. "Τοποθέτησε τον για λίγα λεπτα στα σημάδια και μετά άφησε εμένα να το φροντίσω." Πήρα τον πάγο και έκανα όπως μου είπε, ενώ αυτή  πήγε προς το δωμάτιο της. "Που τα ξέρεις εσύ αυτά;"