the truth untold | jjk

t w e n t y s e v e n

Vanesa's pov

Εσύ το προκάλεσες αυτό.

Ναι είναι αλήθεια. Εγώ το προκάλεσα αυτό. Εγώ τον κατέστρεψα. Εγώ τον έκανα να χάσει το χαμόγελο του. Εγώ τον έφερα σε αυτή την κατάσταση. Πάντα μου έλεγε ότι εγώ ήμουν αυτή που μπήκε στη ζωή του και την έκανε πιο όμορφη. Ήμουν αυτή που του άλλαξε τη ζωή με έναν γλυκό τρόπο. Τώρα είμαι αυτή που του άλλαξε τη ζωή με έναν άσχημο και σκληρό τρόπο.

Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά,ενώ το αίμα στις φλέβες μου είχε παγώσει. Τα μάτια μου είχαν αρχίσει να γίνονται υγρά και με έλουζε κρύος ιδρώτας. Στην ατμόσφαιρα επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Οι σταγόνες της βροχής ήταν ο μόνος θόρυβος που ακουγόταν. Κανένας μας δεν μιλούσε.

Θέλαμε και οι δύο να πούμε τόσα πολλά άλλα κάνεις δεν έχει το θάρρος και το κουράγιο. Τον είδα να κοίτα το έδαφος και στη συνέχεια μέσα στα μάτια μου. Πήρε μια βαθειά ανάσα και έσπασε την ησυχία.

Jk: Βανέσα... Είχες πει ότι δεν σου αρέσει να οδηγείς στη βροχή.

Ήταν αλήθεια. Πότε δεν μου άρεσε η οδήγηση στη βροχή. Η απάντηση που του έδωσα ήταν ένα απλό κούνημα του κεφαλιού μου δεξιά και αριστερά.
Ήμουν σίγουρη πως η βροχή δεν ήταν σίγουρα αυτό που ήθελε να μου πει. Η βροχή ήταν απλά η αφορμή για να έρθει να με δει.

Έκανε ένα μικρό βήμα προς το μέρος μου. Πρόσεξα πως και τα δικά του μάτια ήταν βουρκωμενα.

Τι σου έκανα!

Jk: Ράγισε μου τη καρδιά Βανέσα.

Έκανε μερικά βήματα ακόμη προς το μέρος μου μειώνοντας έτσι τη απόσταση μεταξύ μας.

Jk: Ράγισε μου την καρδιά και κάνε την χίλια κομμάτια.... Κάνε ότι θες.

Σήκωσα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω και τώρα εγώ έκανα μερικά ακόμη βήματα προς το μέρος του. Η απόσταση μας ήταν ελάχιστη. Δεν είναι τίποτα να πω πάρα μόνο...

V: Σε αγαπάω.

Jk: Και εγώ σε αγαπάω.

Η ματιές μας είχαν κλειδώσει και τα σώματα μας είχαν κολλήσει μεταξύ τους. Ο jungkook έσκυψε και ένωσε τα χείλη μας. Ένα μόνο του φιλί μπορεί να τα εξαφανίσει όλα. Μπορεί να διαγράψει όλες τις άσχημες στιγμές. Είναι ένα γλυκό και τρυφερό φιλί το οποίο ζητούσαμε και οι δύο τόσο καιρό και τώρα μπορούσαμε να το έχουμε.

Είχα ξεχάσει την αίσθηση των απαλών χειλιών του πάνω στα δικά μου. Είχα ξεχάσει τον συναίσθημα ηλεκτρικής που είχα κάθε φορά που βρισκόμουν κοντά του. Αυτό το φιλί ήταν η συγχώρεση που όφειλε ο ένας στον άλλο. Ακόμα και να μη ξέραμε τι άλλο μπορεί να κρυβαμε ο ένας από άλλο, εμείς εκείνη τη στιγμή το συγχωρεσαμε. Ότι και να ήταν αυτό που δεν είχαμε αποκαλύψει καλό ή κακό εμείς το είχαμε ήδη συγχωρήσει.