𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#22

Έχουν περάσει 2 μέρες από τότε που η νεφελη έχει φύγει για το γάμο και μου λείπει:( ,ποτέ θα έρθει άραγε.

Βαριέμαι σπιτι και δεν έχω τι να κάνω, κάνει και ζεστή..άστα να πάνε.

Ζωή ζωουλα..

Βασικά τώρα που το σκέφτομαι και ο Δημήτρης κακή παρέα δεν είναι..

Χαχα, ποιον κοροϊδεύω.

Και αυτός και η παρέα του ασχολούνται με κοκαινη..έχουν όπλα μέσα στα σπίτι τους..νταξει ποιος δεν έχει όπλο σπίτι του για να προστατευτούν το έχουν. Αλλά όχι και να σκωτωνουν κιόλας.

Χα, δολοφόνοι.

Και μετα λέω ότι δεν είναι κακη παρέα .

Ποιος ξέρει με τι άλλα θέματα ασχολούνται..και ποιος είναι ο Αχιλλέας.. μπορεί και αυτός να είναι σαν αυτούς.

[...]

Η ώρα ήταν 10 και κάτι το βράδυ ,στριφογυριζα στο κρεβάτι αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ.

Η ΖΕΣΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΝΟΎΠΙΑ ΦΤΑΊΝΕ.

Το κακό του καλοκαιριού.

Από την μια νυστάζω από την άλλη βαριεμαι δεν έχω τι να κάνω και δεν μπορώ να κοιμηθώ...

Γενικώς εδώ και 10 λεπτά αλλάζω πλευρές και κουνάω συνεχως λες και έχω σκουλίκια στο κωλο.

Δεν μπορώ αλλο.

Κοιταω το ταβάνι και προσπαθώ να με πάρει ο ύπνος αλλά όχι.

Και σκευτομαι τον Δημήτρη.

ΟΧΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΈΝΝΟΙΑ..

Αυτός είπε ότι αν θέλω κάτι να πάω σε αυτόν.

Ναι θέλω το κρεβατάκι του .

Ξέρω και που μένει ποια.

Σικωνομαι σιγά απτό κρεβάτι, ντύνομαι και βγενω απτό παράθυρο.

Είναι λίγο σκοτεινά αλλά νταξει.

Είπα λίγο όχι πολύ .

Κάποτε θα φτάσω.

Εε σε μια μισή ώρα με τα πόδια.

Μπορεί να είναι και μισή δεν ξέρω.

Μόνο μην συναντήσω στο δρόμο κανέναν τυπα σαν τον Αχιλλέα, η τον ίδιον Αχιλλέα.

Δεν έχω όρεξη για τσακωμούς.

Πάω σε ραντεβού.

Ραντεβού με το κρεβατάκι του Δημήτρη.

Εε πάνω κάτω θυμόμουν που ήταν το σπίτι του και έπειτα από αρκετή ώρα έφτασα.

Η ώρα είναι 11.