𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#41

Κώστας ποβ

Παρκάραμε τις μηχανές μας δίπλα από την τεράστια πόρτα του Βίκτωρ.

Μας πειρε τηλέφωνο για να μας πει κάτι για τον Αχιλλέα.

Μπήκαμε μέσα και χτύπησε το κουδούνι ο Άγγελος.

Μέσα σε 2 λεπτά η ίδια γυναίκα μας άνοιξε που μας άνοιξε και την πρώτη φορά όταν είχαμε έρθει.

"Γειαα σας" τις λέει ο Γιάννης και αυτή απλά χαμογελάει με σκιμμενο κεφάλι

Κατευθυνομαστε με γρήγορα βήματα προς το χολ όπου μας περίμενε ο Βίκτωρ και τα τσιράκια του.

Η ομάδα του.

"Καλωςςς ταα" λέει ο Βίκτωρ χαμογελαστός καθώς απελευθερώνει τον καπνό απτό στόμα του

"Καθηστε, μη ντρέπεστε" ξανά λέει και μεις κατευθείαν καθόμαστε στο κενό καναπέ, στο απέναντι καναπέ ήταν η "ομάδα" του και μας κοιτούσαν περίεργα

"ΣΑΣ φώναξα για να σας πω πως αυτή την νύχτα θέλω να είναι η τελευταία νύχτα του Αχιλλέα" λέει και τραβάει μια τζούρα "αν με καταλάβατε τι εννοώ.." συνεχίζει να λέει και απελευθερώνει τον καπνό απτό στόμα του κοιτώντας προς τα πανό

"Κατά τι ώρα?" Ρωτάει ο Γιάννης και βήχει κάπως διακρητικα

"Χμμ τι ωραα" λέει σιγανα ο Βίκτωρ και κοιτάει προς την ομάδα του

"Τι ωραα?" Ρωτάει κοιταζωντας την ομάδα του κρατώντας το τσιγάρο στο χέρι

"Στις 10" απαντάει ένα από την ομάδα του...αν δεν κάνω λάθος ..το όνομα του είναι Αριστοτέλης

"Στις 10" λέει ο Βίκτωρ καθώς μας κοιτάει με ένα μικρό παράξενο χαμόγελο

"Ωραία" απαντάει ο Γιάννης και σικωνετε

"Αλλαα.." λεει ο Βίκτωρ καθώς σβήνει το τσιγάρο του στο τασάκι "θα έρθει και η δική μου ομάδα" συνεχίζει να λέει και μας τους δείχνει με το χέρι του χωρίς να πάρει τα μάτια του από εμάς

"Καλαα" απαντάει ο Γιάννης και περνει μια βαθιά ανάσα

Σικωνομαστε και μεις και κει που πάμε να φύγουμε μας σταματάει η φωνή τού.

"Θα συναντηθείτε στο κεντρικό πάρκο " λέει κάπως δυνατά ο Βίκτωρ

"Νταξει" απαντάει ο Γιώργος και συνεχίζουμε το δρόμο μας

Μόλις βγενουμε από την μεγάλη μαύρη πόρτα που μας την άνοιξε ένας τυπάς ο Γιάννης αμέσως κατευθύνετε προς την μηχανή του και δίνει μια ελαφριά μπουνιά στη μηχανή φωναζωντας "γαμωω"