𝗕𝗮𝗱 𝗟𝗶𝗳𝗲™

#70

Κωσταντίνος ποβ

Μπήκα στο σπίτι νευριασμένος , είμαι έτοιμος να εκραγω καίω από μέσα μου δίνω μια μπουνιά στο τοίχο με όλη την δύναμη μου για να ηρεμήσω , ναι έτσι ηρεμώ εγώ, ξανά δίνω άλλη μια μπουνιά με όλη μου την δύναμη και φωνάζω "γαμώτο" και ξαφνικά ακούω κάποιος να χτυπάει την πόρτα μα καλά ποιος είναι τέτοια ώρα?... Πωω μαλακα, η Νεφέλη θα είναι πάλι σίγουρα θα τις ξανά φωνάξω για να μην με ξανά ενοχλήσει , δεν καταλαβενει το μικρό ότι δεν θέλω να έρχεται , πάω ανοίγω την πόρτα νευριασμένος έτοιμος να τις φωνάξω αλλά wait δεν είναι αυτή , είναι η γειτόνισσα fuck.

"Ναι?" Είναι το μόνο που λεω, θα τις έκλεινα την πόρτα στα μούτρα της κωλογριας αλλά κρατιέται, μετά θα με κοιτάει με μισό μάτι και θα με κράζει πισώπλατα στους άλλους και στις φίλες τις η κωλογρια και δεν θέλω να φανώ ότι είμαι κακός και ξινός.

"Βρε κω-κωστακι μου, μη..μην τσακωνεστε στο..στο δρόμο με την κο..κοπέλα σου πείτε τα μέσα στο σπίτι σταματήστε να, να κάνετε φασαρία θέλουμε να, να κοιμηθούμε αν δεν ..τα πάτε καλά χωριστε , εμείς Κωστάκη παιδί μου, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σας ακούμε , αμάν ποια θέλω να ηρεμήσετε!!" Μου λέει φωνάζοντας

Ποια κοπέλα μου ρε, ποια κοπέλα φτου φτου μακρυά από την Νεφέλη αλλά όρεξη δεν είχα, και πάλι συνεχίζει να με λέει Κωστάκη ενώ τις είπα ότι δεν μου αρέσει , πω τώρα και με αυτήν πρέπει να ασχοληθώ.

"Συγγνώμη κ. Νίκη δεν θα ξανά συμβεί, δεν θα ξανά κάνω φασαρία καληνύχτα σας" τις λέω στα γρήγορα όσο ποιο ευγενικά μπορώ και χωρίς να περιμένω καμία απάντηση τις τις κλίνω την πόρτα στα μούτρα.

Πάω προς το μεγάλο ράφι όπου είναι τα ποτά παίρνω από εκεί τα τσιγάρα μου που μια στο τόσο καπνίζω , δηλαδή καπνίζω σε τέτοιες περιπτώσεις για να ηρεμήσω  παίρνω όλο το πακέτο , πάω στο μπαλκόνι κάθομαι στην καρέκλα και κάνω το πρώτο μου τσιγάρο και έχω ως θεά τα αστέρια , κάνω μια μεγάλη τζούρα και βγάζω το καπνό όσο ποιο ήρεμα μπορώ , πρέπει να πω στα παιδιά αύριο για την μικρή , πρέπει να κάνουμε κάτι και για αυτή πρέπει να την ξεφορτωθούμε και αυτήν με κάποιο τρόπο πωω μαλακα μέχρι που φτάσαμε , έλεος ο Βίκτωρ φταίει για όλα βασικά φταίμε και εμείς που συμφωνήσαμε να συνεργαστούμε με αυτόν τον ηλίθιο.

Καλύτερα να πηγεναμε σε άλλον μπορεί να μην μας έδινε τόσα πολλά όσο ο Βίκτωρ αλλά δεν θα είχαμε μπλέξει με αυτά τα ανήλικα κοριτσάκια. Μου έχει γίνει κολιτσιδα το μικρό, νομίζει κιόλας ότι θα την αφήσω να δει την φίλη της και θα τις πω που είναι, τι χαζή κολιτσιδα.
Σβήνω το τσιγάρο μου και παίρνω δεύτερο , πάει και αυτή η νύχτα. Που μπλέξαμε γαμώτο, πού. Γιατί με αυτά τα ανήλικα , ουυφφ τι ζωή.
Ελπίζω ο Δημήτρης να είναι καλά , με όλα αυτά που είπαμε και έγινε με την Αφροδίτη.... τελευταία φορά που τον είδα, δηλαδή πριν κάτι ώρες ήταν σε χάλια κατάσταση. Αλλά τουλάχιστον είναι κοντά της έτσι δεν είναι, ε?.