The Heiress In Disguise

CHAPTER 1

ASTRID

Location: Los Angeles.

I'm here, in my office, silently looking at my wall clock. Nakatitig lang ako dito habang tinitignan ang bawat paggalaw ng mga kamay niya.

What's taking it so long? Tsk.

I sighed while grabbing my pouch on my table and started to walk towards the entrance not minding the stares my team, giving me.

I walked in this dull hallway na tanging tunog lang ng sapatos ko ang maririnig.

When I reach the room, I open the door and saw four people. They're all tied up and screaming, trying to reach for help.

Nang makapasok ako, sabay-sabay silang lumingon sa gawi ko at sinusundan ang tunog na ginagawa ng mga sapatos ko.

Napangisi ako.

Lakas ng pakiramdam ah?

"S-sino yan? Tulungan mo kami, babayaran ka namin," sabi ni Mr. Kea, a full blooded Filipino. He owns a market that selling illegal organs, he almost a billioner, but sadly, I caught him.

I stayed silent and bent my one knee. I looked to his face and whisper.

"Uhm," their face was full of hope, na parang isang malaking bagay ang magagawa ko para sa kanila. Ngumisi ako at pinagpatuloy ang sinasabi ko.

"I'll help you escape painful death." I said in monotone voice, their face became pale and started to scream.

Napakamot ako sa batok ko ng magsimula nanaman silang magwala.

Hindi ba sila nauubusan ng energy? Gosh.

"H-hayop ka! Ano bang kasalanan namin sayo?" I look at Mr. Myruto, half Chinese half Filipino. He almost owned alot of drugs dealing and black market around the world, isa rin siya sa mga pinaka-malaking taong nasa likod ng sindikatong yun.

"You know the reasons, mister." I simply said, stating a fact.

My team and I are known for killing drug lords and monsters bussiness man. Dapat kasi nag-iingat sila, tsk.

"You moron! Magtatanong ba kami kung alam namin?!" galit na sigaw sakin ni Mr. Yakiro, half Japanese and half Filipino. This guy, is a mess. Siya lang naman ang namumuno ng isa sa pinakamalaking sindikato dito sa pilipinas. Sindikatong nagbebenta ng mga batang babae at mga minor de-edad na dalaga.

I closed my fist as I remembered the scene earlier. I let out a sugh and look at my assistant.

"Alisin nyo na," sabi ko habang nakaturo sa mga piring nila.

Lumapit sila dun sa apat para tanggaling ang blindfold nila. Nanlalaban pa sila nung una pero ilang minuto lang ay hinayaan na nila. Nang matanggal na nila ang mga piring, nanatiling silang nakapikit at pinapakiramdaman ang paligid.

"I-ikaw?" pare-parehong sabi nila ng makita nila akong nakatayo sa harapan nila.

"Yes, but the pleasure is yours, of course." I blunt and chuckled for a bit.

"Paano mo nalaman na nandito ako-kami?" sigaw nanaman sakin ni Mr. Yakiro habang tumatalsik pa ang laway niya.

"Simple lang," sabi ko at kumuha ng isang baril sa tabi ko.

"I'm like an eagle, I can see anything." I saud and pull the trigger which causing the bullet to escape. Dumiretso ito sa ulo ni Mr. Yakiro habang sumisigaw naman ng tulong ung tatlo.

"Demonyo ka!" napatingin ako kay Mr. Myruto at nginisihan siya.

"Ako? Demonyo? Anong tingin mo sa sarili mo, Santo?" sabi ko at pinindot ang button na dinadaluyan ng kuryente. Nangisay siya kaya tinigil ko na. Nakatingin lang ako sakanya habang naghahabol siya ng hininga.