Kabanata 2

116 7 0
                                    

[Kabanata 2]

Mahigit tatlong oras ang naging byahe namin patungong Japan at nakatulog talaga ako sa byahe. Nagising lang ako nang magsalita ang piloto sa microphone para sabihing nakarating na kami sa japan.

It's autumn in japan that's why I wore a very thick winter coat.

Paglapag ng private plane na sinasakyan namin ay nag handa na sina Miranda. Binuksan ng crew ang pintuan ng plane at inalalayan ako ng mga bodyguards upang makababa na.

We exited the airport and as usual the guards are after me.

Naipahanda na ni Momy ang mga kakailanganin ko dito dahil may mga tauhan siya dito.

Pagkalabas namin ng airport ay naghihintay na sa'min ang limousine na siyang maghahatid sa'min sa hotel.

Pinagbuksan ako ng pintuan ni Lisa, one of my personal guard.
The car accommodated all of us at may special space na naman ako for privacy.

The ride took thirty minutes before we finally arrived at the exclusive 5 star hotel.

Nice, nasabi ko sa isip ko. Sa chandeliers na nagsisilbing lamp post sa gate ng hotel ang engrande na.

Pumasok na kami. Naagaw ang atensyon ko sa fountain sa loob nitong hotel, I never saw something like that. When I look up I was totally amaze by the ceiling, it was painted by renaissance period inspired painting. Hindi na ako magugulat kapag nalaman kong isang famous painter ang nag pinta don. I feel like I'm in a cathedral.

Naunang naglakad si Miranda patungo sa mga receptionist ng hotel.

"Welcome to Luxury Grand Hotel" the receptionist greeted us with a wide smile.

"We have a reservation here" nakangiting sambit ni Miranda, siya na ang kuma-usap sa receptionist kasi busy pa ako kakatingin sa bawat detail sa hotel na ito.

Currently we don't have a hotel in japan, that's why we checked in here, si mom ang pumili dito.

"Name please"

"Jerika Laurel"- rinig kong sagot ni Miranda sa receptionist, bumaling na ako sa kanila.

Nanlaki ang mata ng receptionist at bumulong sa kasama niya, para siyang nakakita ng multo ng mapatingin sa akin, hindi na ako nagulat sa reaksyon nila.

Nagmadali ang mga ito sa pag aasikaso sa amin.

"This way ma'am" sinundan namin ang usherette, Our room is located at the 5th floor. Tumigil kami sa tapat ng room 506. This is obviously my room the usher handed me the key card for my room.

My personal guards occupied two rooms na nasa 4th floor. Since they don't need to guard me here, these hotel is very secured.

The girl facility personel helped me to put my things in my room, isang maleta lang naman yon. Nang ako na lamang ang tao sa kwarto ay nahiga ako sa kama, may jetlag pa ako kaya nahiga lang ako hanggang sa makatulog.

Nagising ako bandang alas otso ng umaga, nagpahatid na rin ako ng pagkain sa kwarto ko.

I ordered their best seller seafood since japan is known for that. I also ordered green tea para uminit ang katawan ko. Isa lang ang masasabi ko, sobrang sarap ng pagkain sa hotel na'to.

I took a hot a shower and prepared myself. I'm so excited to stroll around.  Since I only have a day to enjoy, lulubusin ko na.

"Hello, Miranda I'm ready" I called to inform the guards. Kanina pa kasi sila sa lobby ng hotel at hinihintay ako.

"Okay Miss" she answered shortly.

Ibinaba ko na ang tawag.

Papasakay na ako ng elevator nang may makasabay akong grupo ng mga kalalakihan and they're all wearing white, all of them wears shades and I also noticed their earpiece. If I were not mistaken there are seven of them.
Mabuti nalang at malaki ang elevator.

When Will You Be Mine?   |Completed|✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon