The office

-10-

Na wat tegenslagen kunnen we na twee maanden eindelijk verder met de opdracht voor mevrouw Buckley. Er was een spoedopdracht tussengekomen voor de bibliotheek in Londen die deels was weggevallen door een brand. Omdat het zo'n plek is waar veel mensen van afhankelijk zijn en het voor grote community belangrijk is heeft meneer Reddin het op zich genomen het zo snel mogelijk weer op te bouwen. Daar had hij wel zijn beste werknemers voor nodig en daar vielen Harry en ik ook onder. In overleg met Reddin en mevrouw Buckley hebben we de plannen voor de verbouwing van het huis wat opgeschoven. Omdat Buckley ook altijd graag naar die bibliotheek ging begreep ze het helemaal en zei ze tegen ons dat we alle tijd moesten nemen die we nodig hadden. Ik kon het niet over mijn hart krijgen haar zo lang te laten wachten dus Harry en ik mochten iets eerder weer verder met ons project dan de andere collega's die nu nog hard bezig zijn met de bibliotheek.

'Had jij nou al een keuze kunnen maken voor de kleur?' vraagt Harry aan mij die mijn zijn potlood in zijn mond peinzend naar zijn scherm staart.

'Ja, dit wordt hem,' zeg ik en ik laat een heel licht groengrijze verfstaal aan Harry zien.

'Top, dat sluit goed aan bij de rest. Ik zal een bestelling plaatsen voor de verf dan kan dat alvast afgestreept worden.' Het lijkt alsof er een soort last van zijn schouders afvalt als hij weer een taak kan afstrepen van de lange lijst. Tot nu toe hebben we vrijwel alles al vast staan. Alleen de laatste puntjes moeten nog op de i worden gezet.

Ik kijk nog eens naar het plan en het wordt als ware voor mijn ogen geprojecteerd. Het bevat alles wat mevrouw Buckley van ons vroeg. Het huis wordt van buiten weer opnieuw geschilderd, het dak wordt vervangen, binnen worden alle vloeren gelijk gemaakt en haar badkamer en slaapkamer worden aangepast. Er is genoeg te doen dus. Het meeste werk wordt gedaan door externe bedrijven behalve de inrichting van de meubels. Die worden in overleg met Harry en mij geplaatst. Het is een prachtige opdracht om in mijn portfolio toe te voegen.

'Josy, ik kan morgen vroeg de verf al ophalen om naar Buckley te brengen. Dan staat dat alvast daar. Ga je mee of ga jij al naar het werk?' vraagt Harry. Tot nu toe hebben Harry en ik iedere werkdag samen gereden. Soms reed ik maar Harry rijdt vaker. Ik krijg vaak de kans niet om naar hem te rijden want hij staat dan al voor de deur.

'Ik ga wel even mee,' zeg ik en hij glimlacht.

Ik ben nu echt gesetteld hier en heb het nog steeds naar mijn zin. Ik ken vrijwel elke collega en probeer iedere dag weer wat nieuws te leren of te ontdekken wat er allemaal mogelijk is. Een ding waar Colart echt voor staat is duurzaamheid en we zijn steeds opzoek naar nieuwe technieken en nieuwe ideeën die daar bij passen.

Dina is ook zeker onderdeel gaan uitmaken van mijn vriendengroep en ik ben blij dat ik haar heb leren kennen. Ze heeft me al verschillende keren geholpen en ze zorgt er altijd voor dat mijn afspraken op tijd in mijn agenda staan zodat ik niks mis.

Bij Alluvion heb ik nooit echt aan zulke grote projecten gewerkt als deze maar dat maakt dit geen obstakel. Ik wilde een uitdaging, ik wilde meer laten zien.

De boekenkast in mijn kantoor begint ook aardig vol te raken. Ik had zelf al een aantal boeken maar ik heb er ondertussen ook al een paar van Harry gekregen, een van Dina en zelfs een van meneer Reddin. Daarnaast staan er ook twee beelden in die mijn oma zelf heeft beeld gehouwen. Er staan ook nog wat andere dingetjes in de kast wat op te vullen maar het begint al ergens op te lijken. Ik geloof ook niet dat dit een tijdelijke baan is. Er zijn nog genoeg doorgroei mogelijkheden en de uitdagingen en opdrachten blijven binnenstromen.

Het is buiten nu echt koud en ik heb mijn winterjas alweer een tijdje aan.

Als ik door de grote glazen deur van Colart weer naar buiten loop zie ik de ademwolkjes voor mijn gezicht verschijnen. Harry loopt naast mij en heeft een blik alsof hij zich iets afvraagt. Hij heeft dat de laatste tijd wel vaker. Het lijkt alsof hij me iets wil vragen maar niet goed weet hoe of dat hij het überhaupt wel moet vragen. Ik kan het ook mis hebben. Misschien denkt hij gewoon na over de opdracht en of we misschien wat dingen moeten veranderen of bij moeten voegen.