ჰაჰ როგორც მოველოდი თამაში ამ გამოსირებულმა წააგო, და ძაან მაინტერესებს ეხა რას იზავს! ....
აღარ დაველოდე ჰარის პასუხს, რაც შემეძლო სწრაფად მოვშორდი იქაურობას, პირველივე ტაქსი გავაჩერე და სასტუმროში წავედი. უცებ ავირბინე კიბეები და ოთახში შევედი, როგორც კი შევედი ლოგიმზე დავეხეთქე და ტირილი დავიწყე, ხო ნუ შეიძლება ისეთი არაფერი მომხდარა, არაფერი?! როგორ თუ არაფერი ის ჩემზე დანიძლავდა, და წააგო კიდეც. მეზიზღება, დამპალი როგორ შეეძლო ამის გაკეთება. მარა კაი რა ფელიცია ის ხომ ჰარია, ნუ იბლაზები ერთი რა, ავდექი წყალი გადავივლე, საღამურები ჩავიცვი და დავწექი. რათქმაუნდა ვერ ვიძინებდი. როდესაც უკვე ძილი დავაპირე კარზე კაკუნის ხმა მომესმა. გავაღე და ვაიმე ჰარი.
–ჰაა ჰარი რა გჭირს?-ვკითხე და თან ცრემლები წამომივიდა.
–ისეთი არაფერი უბრალოდ ვიღაცეებს ჭკუა ვასწავლეთ მე და ბიჭებმა მაგრამ ყველაზე მეტი მე მომხვდა როგორც ჩანს!-და გამიღიმა.
–მაპატიე კაი!-როგორ არ უნდა აპატიო ეხა რა, ვაიმე რა დებილი ვარ რა, როგორ შემიძლია ესეთი რაღაც ესე უბრალოდ ვაპატიო მაგრამ ესეთი ვარ და ჰე, თან ესეთ მდგომარეობაში რო ვხედავ უფრო ცუდად ვარ.
–შემოდი ჩქარა ჭრილობებს დაგიმუშავებ!-ხელი მოვხვიე და საწოლზე ჩამოვაჯინე, აბაზანიდან პირველადი დახმარების ყუთიბგამოვიტანე და ჭრილობების დამუშავება დავიწყე. ამ დროსი განმავლობაში თვალი არ მოუშორებია ჩემზე.
–არ გასწავლეს რომ მიშტერება უზრდელობაა?
–ბოდიში მაგრამ ესეთ ლამაზ გოგოს რომ არ მიაშტერდე რთულია, თან როდესაც ესე ნაზად გიმუშავებს ჭრილობებს.
–მთვრალი ხარ და ბოდავ რაღაცეებ მოდი დღრს ჩემს ოთახში დაიძინე, თორე მაინც ვერ დავიძინებ მთელი ღამე შენზე ნერვიულობით და ჯობია ახლოს მყავდე.-ისე მეტის ღირსოა რატო არ მიაკლეს, როგორ დანიძლავდა ჩემზე ხო კია ამაზე ხვალ გავუბრაზდები ეხა ისედაც მთვრალია აზრი არ აქვს საუბარს.
YOU ARE READING
სიყვარული?! არა ეს უფრო მეტია!
Romanceჰაი გაიზ! მე ფელიცია ვარ, 19 წლის, დავიბადე და გავიზარდე ლონდონში, მშობლები სამი წლის წინ დაიღუპნენ ავია კატასტროფის შედეგად, მყავს შვიდი გადარეული მეგობარი:ლუი, ტეილორი, ჯიჯი, ზეინი, ლიამი, ნაილი, და ჰარი. ვსწავლობ დიზაინის ფაქულტეტზე. და ნიუ-იორკშ...
