ჰარის pov:
ჰაიმეე!!! ხო შეიძლება შევიგნო რო დალევა ჩემი საქმე არ არის! არაფერი არ მახსოვს გუინდელი ღამიდან და იმედი მაქვს რამე ძაან სისულელე არ გამიკეთებია! ძლივს ავდექი, ძლივს ჩავიცვი და ძლივს ჩავედი ქვევით. სამწარეულოში ფელიცია ფუსფუსებდა.
–როგორ ხარ?-(ჰარი)
–მე კი არა შენ როგორ ხარ?
–ამ რავიცი აპა, თავის ტკივილს თუ არ ჩავთვლით და ამნეზიას კარგად!
–ჩვენ მგონი გუშინ ლაპარაკი არ დაგვიმთავრებია და უნდა ვისაუბროთ!
–ამ რა ლაპარაკი? რაზე უნდა ვისაუბროთ?
–მოიცა მართლა არაფერი გახსოვს?
–არა! რამე ძაან სისულელე გავაკეთე!
–გააჩნია შენ რას თვლი სისულელედ!
–კაი მომიყევი ეხა რა დავაშავე!
–ესეიგი შენ და კენდალი ერთმანეთის შეჭმას ცდილობდით გოგოების საპირფარეშოში და მე შემოგისწარით და მერე შეწყვიტეთ, და მერე სახში წამოგათრიე, და მერე პირობა დავდეთ რომ ჩვენი ცოლ-ქმრობის დროს არავისთან დაწვებოდი და არავის შეხვდებოდი.
მგონი სულ ეს იყო!
ამ დროს კარებზე ზარია, სულ როგორ გვიშლიან საუბრისას ხელს? ვინ უნდა იყოს ეხა?! კარები გავაღე და ისევ ეს აქლაჯი, რით ვერ მოვიშორე რა!
–კენდალ რა ჯანდავას აკეთებ აქ?
–გუშინდელზე მინდოდა ლაპარაკი!
–ოჰო კენი მოსულა მოდი მოდი სწორედ ეხა ვსაუბრობდით გუშინდელ შეცდომაზე!-(ფელიცია)
ოხ ჩემი გოგოა რა, სარკაზმი უპირველეს ყოვლისა.
–ჰარი იცი ვფიქრობ რომ..-ჰარიმ გააწყვეტია.
–ვა შენ ფიქრიც შეგიძლია?
–ვაიმე შეურაცხყოფას ნუ მაყემებ და მაცადე საუბარი!
–კაი გააგრძელე.
–ხოდა გუშინდელზე ვიფიქრე და მივხვდი რომ.ფელიცია ხელს უშლის ჩვენს ურთიერთობას, მე და შენ ერთმანეთი გვიყვარს. და ფელიცია რომ არა ეხა მე ვიქნებოდი შენი ცოლი!
YOU ARE READING
სიყვარული?! არა ეს უფრო მეტია!
Romanceჰაი გაიზ! მე ფელიცია ვარ, 19 წლის, დავიბადე და გავიზარდე ლონდონში, მშობლები სამი წლის წინ დაიღუპნენ ავია კატასტროფის შედეგად, მყავს შვიდი გადარეული მეგობარი:ლუი, ტეილორი, ჯიჯი, ზეინი, ლიამი, ნაილი, და ჰარი. ვსწავლობ დიზაინის ფაქულტეტზე. და ნიუ-იორკშ...
